Beautiful Dead Leaf

Epilogue

BEAUTIFUL DEAD LEAF
Epilogue

Medyo madilim na nang magpasya akong umuwi sa bahay ni Damian. I was making plans on how can I escape, but I have something else to do before I leave here in hell. I should have to clean the mess before leaving the house. That's what good people always do, right?

This may be a suicide to me and to my baby, but I should have to take all the risk, Damian can't do anything dahil nasa-sinapupunan at dinadala ko ang kanyang anak. Mahirap mang tanggapin ng buo, wala akong magagawa. Dugo't laman niya ang batang kadugtong ng buhay ko ngayon. Masyadong masakit para isipin at tanggapin...subalit ang sanggol na ito lamang ang nagpapabalik sa aking katinuan.

Pagpasok na pagpasok ko pa lamang sa bahay ay namataan ko na agad kung nasaan ang duming kailangan kong linisin.

"Where have you been, love? 'Di ba sinabi kong huwag kang magpapadilim kapag mamamasyal ka---"

Mabilis kong nakuha ang baril na naka-suksok sa pantalon ng kanyang tauhan na saktong nakatayo lamang sa gilid ko.

Kinasa ko yun at ipinaputok kay Damian. Malas na nadaplisan lamang siya sa balikat. Bwiset! Bakit ngayon pa ako nagmintis?!

Mabilis siyang nakapagtago sa likod ng sofa at alam kong gulat na gulat siya sa ginawa ko. Pinaulanan ko pa ng bala ang sofa habang humahakbang palapit doon.

Nagkagulo ang lahat ng mga tauhan niya at hindi alam ang gagawin. Napansin kong may nakatutok din pala na baril sa akin mula sa kanyang ilang tauhan na ikinakunot ng aking noo.

"What the fvck! Huwag nyo siyang sasaktan! Get off your fvcking guns out of her!" Sigaw ni Damian mula sa likod ng sofa dahilan para mapangisi ako. Walang nagawa ang kanyang mga tauhan kundi ang ibaba ang hawak nilang mga baril at dahan-dahang umatras palayo sa akin.

Itinuloy ko ang pagpapa-putok sa kinalalagyan ni Damian hanggang sa maubusan ng bala ang hawak kong baril. Inis ko yung ibinato sa kung saan at muling nang-agaw ng baril sa kanyang tauhan. Subalit hindi ako naka-kuha, sa halip ay nilapitan nila ako habang may dalang panali.

"Ano ba! Bitawan nyo 'ko!" Sigaw ko nang tangkain nilang kunin ang aking dalawang kamay at sinubukang itali yun sa aking likuran.

"What the fvck are you doing, idiots! Don't touch her! She's pregnant! Papatayin ko kayong lahat kapag may nangyaring masama sa kanya at sa aking anak!"

"Pero Boss, papatayin ka niya!"

"I don't fvcking care! Just leave her alone!"

"Pare, alis muna tayo. Away mag-asawa ito." Rinig ko pang bulong nung isa na talagang nagpatindi ng galit ko.

Kay Exiz lamang ako ikinasal, siya ang asawa ko. Kamalas-malasang kay Damian ako nagka-anak. Nakakadiring pakinggan, pinandidirihan ko ang sarili ko.

Malalaking hakbang ang ginawa ko papunta sa likod ng sofa kung saan naroon si Damian at nagtatago. Hindi mo ako matatakasang hayup ka.

Ngunit walang Damian akong naabutan doon, tanging mga patak lamang ng dugo mula sa kanya ang naiwan sa may sahig.

Napahilamos ako sa aking mukha at napamura dahil sa sobrang pagka-irita at galit.

Paano siyang nakatakas kaagad?! Paanong naging ganoon siya kabilis?!