Sorority

Prologue

Prologue

Isang masiglang umaga ang sumambulat kay Ery ng masaya siyang batiin ng kanyang mga estuyante.

"Good morning miss Ery!" napangiti siya, ibinaba ang gamit sa mesa at masaya ding hinarap ang kanyang klase.

    

"Good morning too class, handa na ba kayo sa graduation niyo next week?" tanong niya sa mga estuyante niya, napasigaw naman sila sa tuwa ng umagang iyon.
     

"Yes ma'am!" sabay na sagot ng lahat sa kanya, napapalakpak siya sa galak- habang ang mga estudyante naman niya ay napasigaw sa saya.
   

"Class quiet lang kayo, nakakabulahaw," suyaw nito. "At dahil excited kayo, tara na sa labas at oras na para sa assembly niyo sa advilleton arena."

         

Sa arena- ay maraming estudyante ang masayang nagtatawanan kasama ng mga kakilala at mga kaibigan o kaklase, mga nagse-selfie, mga nagkukwentuhan, mga nag-aasaran at kung ano-ano pa... habang hinihintay ang mangangasiwa ng assembly ng graduation.
   

Napangiti si Donnie sa mga nangyayari kahit maingay ay alam niya naman na dahil sa nalalapit nilang pagtatapos sa sekondarya.

           

"Ay! anak ng pusa!" pagtili niya ng gulatin siya nila Franky at Shu.

        

"Uyy!! Donnie anong bang ginagawa mo dyan? lika nga dito kung saan-saan ka pumupunta ehh." untag ni Franky at inakay siya sa kumpulan nilang magbabarkada. Matuling lumipas ang mga araw at dumating na ang araw ng kanilang pagtatapos sa iyon sa pinaka-masayang araw sa buhay ni Donnie na sana ay di na matapos pa-- kasama ang uncle na tumayo na din niyang magulang ay masya niyang tinanggap ang diploma ng patunay ng kanilang pagtatapos.

          

Pero natapos din ang kanilang mga maliligayang araw ng mga unang buwan nila sa AIS - College Department.

               

"Earth to Donnie?! Nasa planet Mars naman ang utak bes." bulahaw na pagpapapansin ni Ven sa kaibigan, mapait ang ngiti na pinamalas nito sa kanya.

  
"Hey, is there anything wrong?" nag-aalala niyang usisa sa kaibigan, naglayo lang ng tingin ito- at tumingin sa bintana. Isang patak ng luha ang umalpas mula sa mata ni Donnie, binalingan noiya ang pulso- at doon ay nakita niya ang isang sugat na papagaling na mula ng makuha niya ito ay isang buwan din siyang nasa kalagayan ng coma.

  
"This is how hell works, they will pay for it," Ven sounded anguish. "Kakasuhan natin ang AIS, I will make sure-."

 
Donnie cut her words with full of desperation. "Can you leave? I want to be alone right now."

Ven sighed, she can't do anything for her friend. Bago niya lisanin ang buong kwarto ay sinulyapan niyang muli ang kaibigan. When Ven finally leave the room, Donnie began to cry in silently. Pilit niyang pinipigilan ang paglabas ng hikbi sa kanyang bibig dahil ano mang oras ay bibigay na ang kanyang puso sa emosyon. Muling bumukas ang pinto- sa pagkakataong iyon ay  bumangon siya sa kanyang kama.

  
"Don't you miss me?" aniya. "Anak."

Donnie still not seeing any reaction at all, she just look-away and balled her fist. "Leave me alone, people!"

-------

-🖋☻Yuki