Stolen First Kiss

Two

Chapter Two

5:45 am na at wala pa rin yung Mr/ Mang-ay pisti yung mayabang nayun! Kung tutuusin 45min. na akong nag-iintay sakanya dito sa school at siya nalang ang inaantay dito sa student council room. At dahil ang tagal na niya ay nagsimula na yung moderator na i-discuss yung mga dapat i-discuss at sinabi na rin niya yung mga remainders samin. Tss. Talkshhh talaga yung lokong yon!

Nang matapos na yung meeting ay lumabas na rin kami sa student council room at ang pinagtataka ko ay yung mga tingin ng mga studyante sakin. Bakit? Ano nanaman ang ginawa ko? Wala naman akong ginawa eh. Kung dati tinitignan nila ako dahil sa tatay ko kasi siya may-ari ng school na 'to. Ngayon iba. Deathglare. Yan ang tingin nila sakin.

"Diba anak yan ni Mr. Julio Tiamzon?"

"Oo nga anak pa naman ng may-ari ng school!"

"Grabe siya! Ang landi!"

"Halikan daw ba si Angelo!"

"True! Grabe! Akala mo mabait hindi pala!"

"Galit sa mga malalandi pero siya rin pala MALANDI"

"Mang-aagaw pa!"

"And higit sa lahat b****"

Bakit ganyan yung sinasabi nila? Bakit puro ganyan? Puro masasakit na salita.Wala naman akong ginawa sakanila eh. Bakit ganyan sila makasalita sakin?

Nang mapalingon ako sa may hallway may nakita akong tarpaulin na nakalagay doon yung hinalikan ako ni mr. magnanakaw ng halik. At iyan ba ang dahilan kung bakit nila ako sinasabihan ng masama? Wow ha! Ako nga yung biktima ditto eh! FIRST KISS ko nga yung kinuha niya sakin eh! Tapos sila pa ang galit? Wow lang!

Nang mapalingon ako kay yabang nakita ko siyang naka-ngisi. Oh wow! So pakana niya lahat ng ito? Kaya hindi siya pumunta ng meeting para dito? Wow ha! Grabe! Ang saya niya! Masaya na siya na napahiya ako ngayon sa pinaggagawa niya!? Siya nga may kasalanan ako pa napasama.

Kung dati kilala ako dito sa school dahil sa tatay ko, ngayun mas kilala na ako hindi bilang anak ng tatay ko kundi isang malanding babae. Wow ha! Wala silang karapatang sabihan ako ng ganyan dahil hindi nila alam ang totoong nangyari behind that picture! Mga tao talaga ngayon mabilis magjudge kahit hindi nila alam ang buong katotohanan.

Nang lumapit si yabang habang nakangisi sakin mas dumami pa ang nagsasalita. Oh ano na gagawin nitong lokong 'to? Ugh! Inunahan ko na kagad siya ng sipa sa ano niya. Alam niyo na yun.

"A-aray! Kapag hindi ako nagka-anak kasalanan mo!"

"You deserve it! AND STOP FOOLING ME AROUND! I KNOW IT'S YOU AND YOUR FRIENDS WHO MADE THAT TARPAULIN! Kapag ako nagalit, hindi mo yon magugustuhan! Hindi mo pa ako kilala kaya wag mo ako banggain sa mga ganyan."

Paalis na sana ako nang mapalingon ako sa mga babaeng kanina pa chismisan ng chismisan. Ang iikli ng damit nila sila yung mga totoong malandi na kulang nalang ibigay nila ang sarili sa mga lalaki dito sa school yung iba naman parang manang. Wow typical nerd yung iba pero mahilig magchismisan.

"STOP GOSSIPING ABOUT THAT TARPAULIN! YOU DON'T KNOW WHAT HAPPEN BEHIND THAT PHOTO. Puro kasi kayo chismis. BE SURE THAT YOU KNOW THE FULL DETAILS BEFORE YOU GOSSIP! AND..." nilapitan ko silang lahat isa-isa "..IF YOU WILL NOT STOP GOSSIPING I WILL ASSURE EACH AND EVERYONE OF YOU WILL BE EXPELLED!"

Lahat sila natahimik meron yung iba na nagsasabi na oo nga tama ako at dapat hindi kagad i-judge pero yung iba ewan ko ba kung mga walang isip o hindi lang naintindihan ang sinabi ko.

Dati nga nangyari na rin eto eh. Not particularly na may humalik sakin pero yung tipong sinabunutan pa ako at sinampal kasi nakita lang nung babae kong classmate na kasama ko si Kuya Jeremy. Hindi kasi alam nung babae na kapatid ko si kuya. Like duh! Lahat kilala rin si kuya kaya imposibleng hindi niya alam. At dahil sa inis ko ay pina-expelled ko siya kahit nag-sorry siya. YES I accepted her sorry pero ayoko na siya makita kaya pina-expell ko siya.

Pagkatapos nun ay umalis na rin ako sa may hall kasi nagbell na kaya maraming studyante ay nagpasukan na rin sa kanilang mga classroom at ako naman? Heto papuntang parking lot kasi feeling ko malapit na akong umiyak dahil sa mga pangyayari. Oo matapang ako at palaban pero ang ayoko sa lahat ay yung jinujudge ako kagad at nagsasalita behind my back. Lalo na yung mga taong hindi ako kilala bilang ako.

"Stop crying."

Yan ang paulit ulit kong naririnig habang nakasandal ako dito sa may wall ng parking lot. Tuluyan na ngang umiyak ako at hindi ko nalang pinansin yung nagsalita.

"I said stop crying."

Bigla akong hinawakan nung nagsalita at kumuha ng panyo at pinunasan niya yung mukha ko na puno na ng luha. Sino ba 'to? Teka? Siya yung pumupunas ng luha ko? IMPOSIBLE!

"K-Kurt?"

"Camila, stop crying. Wag mo silang pansinin. Hindi nila alam yung totoong nangyari. Basta naniniwala ako sayo. Nakita ko kung paano ka halikan ni Angelo kahapon. Alam ko ang totoo. Kaya wag ka nalang paapekto sa mga tao sa school ang mahalaga alam mo ang totoo. Sayang nga hindi ko naupakan si Angelo eh."

Hindi ko alam kung nag-hahallucinate lang ako ngayun pero parang totoo talaga eh. Si KURT! Nandito sa harap ko! Kayakap ko nga ngayun eh! Cinocomfort pa ako! Gumaan ang loob ko dahil sa ginawa ni Kurt.

Pero meron kasi talagang epal sa mundo at bigla nalang akong hinila sa pagkayakap ko kay Kurt. Ang bilis ng pangyayari kaya hindi ako nakapag-thankyou man lang kay Kurt.

"HOY! SINO KA BA HA? TIGILAN MO NGA YANG PAGHILA SAKIN! HOY ANO BA!"

Nang makalipas ang ilang minute malinaw na ang lahat sa akin. Si yabang etong humihila sa akin. Kahit kalian talaga ang epal niya. Hindi man lang nahiya. Moment ko kay Kurt nawala dahil sakanya.

"STOP IT! WAG MO NGA AKONG HILAIN!

"Sumunod ka lang sakin" wow ha! Ako pa talaga ang inutusan nitong lalaking 'to. Wow!

"I don't trust you. Sa tingin mo pagkakatiwalaan pa kita? Duh!"

"Gusto ko lang na samahan mo ako mag-arcade."

"Arcade? Samahan? Ano ako yaya mo? No way!"

Wow ha! Parang wala lang sakanya yung ginawa niya kanina. Parang wala siyang kasalanan sakin at inaya pa akong samahan siya as arcade. As in wow ha!

"Samahan mo lang ako, anong masama don?"

"Wala akong sinabi na masama yon ang point dito hindi kita pinagkakatiwalaan!"

"Dahil kanina? Para sabihin ko sayo hindi ako gumawa non."

"Kahit pa na hindi ikaw pwedeng hindi ikaw pero kasabwat ka." Kumuha ako ng piso sa pouch ko at binigay sakanya "Oh piso. Maghanap ka ng kausap mo."

Nang kinuha niya yong piso naka-kunot noo niya. Psh. Ang slow nitong yabang na 'to.

Nagsimula na ako bumalik sa may parking lot kasi baka andun pa rin si Kurt, magthankyou pa ako kasi cinomfort niya ako eh. Kahit papaano gumaan loob ko dahil kay Kurt.

Kaso habang naglalakad ako pabalik may biglang bumuhat sa akin at hindi ako makapalag, after ng ilang seconds saka ko lang narealize na buhat ako ni yabang na parang bagong kasal. Argggg! Bakit ba ako ayaw tigilan nitong lalaking 'to?! Nakakairita na ha!

"HOY ANO BA! HOY YABANG! IBABA MO AKO! ANO BA! HOY! IBABA MO AKO!"

"Tumigil ka ng miss bungangera!"

Miss bungangera?! What?!

"WHAT?!" medyo naiinis na sabi ko

"Wala" sabi niya at nakangisi pa.

AHHH! PLEASE TULUNGAN NIYO AKO! HINDI AKO MAKAPALAG DAHIL ANG LAKAS NIYA AT BAKA KUNG PUMALAG AKO PWEDE AKONG MAHULOG AT AKO PA MASASAKTAN KAPAG NANGYARI YON.

---

Si KURT FORD nga pala yung nasa gilid :)

BYEpjulienne