Dost Ateşi

Yakınlık

Canlarım gecikme için özür dilerim, inanın ev tadilatı ve iş bir araya gelince bilgisayarın başına bile oturamadım. Bugün bile çok geç yayınladım. Tekrardan kusura bakmayın lütfen. Anlayışınıza sığınıyorum..🙏🏻

Diğer YB haftaya Cuma ya da Cumartesi gelecek. Son durum bilgilendirmeleri için profilimi takip edebilirsiniz. Keyifli okumalar! :)

Not:Bölümü yayınlıyorum ancak wattpad kaynaklı sorun çoğunuza düşmemiş,bu beni üzer:(

*-*-*-*-*-*-*

Naz şaşırdığı için başta tepki veremese de annesi onu hafiften dürtünce kendine geldi. Elini uzatıp "Merhaba." dedi. "Biz tanışıyoruz ama."

Babası "Evet, öyleymiş. Çetin ile sohbet ederken laf arasında geçti. Aynı liseden mezunmuşsunuz. " diye konuştu. 

Çetin "Hoş bir tesadüf oldu. " diyerek elini uzattı Naz'a. Doğrusunu söylemek gerekirse bu işe girerken Naz ile bağlantısı olacağını tahmin edemezdi. Onu görmeyeli ve doğrusu unutalı yıllar olmuştu. 

"Ayakta kalmayın, yemeğe geçelim." 

Annesinin de sözleriyle hepsi yemeğe geçerken Naz istemsizce çok gerilmişti. Yıllar sonra Çetin'le karşı karşıya gelmesi, ondan çiçek alması bile ona farklı gelirken şimdi şirket ortaklığı konusu... işte bu çok fazlaydı. O lisedeki kıza geri dönecek değildi ancak durum yine de nereden bakılırsa bakılsın değişikti. 

Yemek başta sessizlik içinde yense de dakikalar geçtikçe sohbette artıyordu. Çetin'in ağzı lisede de iyi laf yapıyorken şimdi de değişmediğini gördü genç kız. Konuşmasındaki rahatlık ve kendinden emin tavrı güzeldi. Üstelik boş biri de değildi. Babası ile konuşurken içtenlikle konuşsa da resmi bir tavrı hep vardı. 

"Nasıl oldu da işleri ortaklık seviyesine taşımaya karar verdiniz bundan hiç bahsetmediniz." diyerek araya girme ihtiyacı hissetti Naz. Belli ki annesi bir şeylerden az da olsa haberdarken o değildi. 

Babası gülümseyerek içkisinden bir yudum aldı. "Sürpriz oldu açıkçası." derken de çok mutlu bir ifadesi vardı. "İşlerin iyiye gitmediğini söylemiştim size de. Durumu daha yakından görmek için gittiğimde bir ortağın bizimle görüşmek istediğini söylediler. Başta tereddüt etsem de Çetin Bey bu tereddütleri tek tek yok etti." 

Çetin kibar bir tebessümle karşılık verdi bu sözlere. "Türkiye'ye geri dönmeyi hep istiyordum ancak doğru bir adım atmak benim için önemliydi. Biraz pazar araştırması yaptığımda sizi buldum. Yıllardır ayakta kalmayı başarmış, alanının önde gelenlerinden olan bir şirketi tercih etmekte buldum çareyi. Açıkçası sorunlarınız olduğunu görünce daha bir emin oldum. Var olanın düşüşüne göz yummak yerine destek çıkmak daha doğru olacaktı." 

"Yine de riskli." dedi genç kız. "Yatırım yapmak için daha doğru şirketler de vardı. "

"Evet ama benim aradığım kriterlere en uygun sizinkiydi. Üstelik bir aile şirketi. "

"Öyle evet ama Naz bizimle değil. " dedi babası da lafı gelmişken. Açıkçası bu konuyu hiçbir zaman hazmedemeyecekti.

Çetin kaşlarını çatarak "Bunu bilmiyordum." dedi. 

"Bilgisayar mühendisiyim, Atay şirketler grubunda çalışıyorum."

"Atay, Doruk Atay'ın şirketi mi?"

"Ta kendisi."

Çetin anladığını gösterircesine başını salladı. "Adlarını daha öncede duydum. Büyük bir şirket. Başarılı da."