Dost Ateşi

Ulaşamıyorum

Merhaba! Çok hoş bir bölüm oldu. Dilerim beğenir ve OY verirsiniz! Finale son 6 bölüm kaldı.

DİĞER YB  işlerim olduğundan 12 KASIM PERŞEMBE gelecek! Keyifli okumalar! 

💕💕💕💕💕💕

   Aradan geçen bir buçuk haftanın ardından Doruk ve Naz, amcasını izlemekten hiç geri kalmamıştı. Adam geldiği günden beridir sessiz sakin halde evinde oturuyor, hiçbir şey yapmıyordu. Birkaç kere dışarı çıkmış ancak onlarla da liseden bir iki ahbabıyla görüşmüştü. 

"Amcanın sessizliğine güvenmiyorum ben. "

"Ben de ama hiçbir şey yapmıyor. Kendini kadının kocasından kurtardığı gibi soluğu Türkiye de aldı ama şimdi köşesine çekildi. Bizim karşımıza bile geçip ne yaptınız demedi. Bir şeyler düşündüğü kesin. "

"Keşke kafasına girebilsem."

 Bu cümleyi kendi kendine söylemişti Naz ve Doruk duymamıştı. Bu adamdan cidden hiç haz etmiyordu. O geceki yemeğe katılmamakla en doğru kararı vermişlerdi, sonrasında da hiç yüz yüze gelmemişlerdi neyse ki. Efsun teyzesinden öğrendiği kadarıyla adam abisiyle de pek görüşmüyordu. Gerçi kendisi onların telefon görüşmelerini dinleyerek de bunu öğrenmişti ancak yine de hiçbir şey atlamak istemiyordu. Edinecekleri her bilgi onların işine gelecekti. Geçen gün Efsun teyzesiyle de bir öğle yemeğinde bir araya gelmişler, kadıncağız bu gerginlikten hiç hoşlanmadığını ona da söylemişti. 

"Doruk çok uzun zamandır bizden ayrı yaşıyor, babasıyla olan ilişkisinde iniş çıkışlar olurdu bazen ama şimdi ki kadar da kopmamıştı."

"Efsun Teyze bunun için ben de çok üzgünüm ama Doruk çok çabaladı inan."

"Biliyorum kızım. Cem, her şeyi daha da zora soktu. Üstelik bunun farkında ve umursamıyor. Oğlumla kocam arasında kalmakta çok zor ama her ikisi de çok iyi biliyor ki benim için önce çocuklarım gelir."

"Anne olunca böyle oluyor sanırım."

Efsun hanım gülümsedi. "Anne olmak hem dünyanın en güzel şeyi hem de kalbin cenderesi. Çok güzel ama çokta zor. Doruk ve Defne benim için her şeyden önce gelir, herkesi her şeyi karşıma alırım evlatlarım için. Bir gün anne olduğunda sen de anlarsın."

"Şimdi bile anlıyorum."

"Senden ricam Naz'cığım, Doruk'un yanında olmaya devam et. O güçlü evet ama bunun çoğunu senden alıyor."

"Onu yalnız bırakmak gibi bir niyetim olmadı hiçbir zaman Efsun Teyze, hele ki bu saatten sonra asla."

Kadıncağızın gözleri gülüyordu bu sözlerden sonra. Masanın üzerinden onun eline dokundu. "Biliyorum, birlikte olmanıza neden bu kadar çok sevindim sanıyorsun?"

"Sevgilim?"

"Efendim?" diyerek irkildi Naz. O anıdan çıkması Doruk'un seslenmesiyle olmuştu. "Ne düşündün?"

"Anneni. Geçen gün onunla yemek yedik. Endişeliydi sizin için."

"Kadının da huzurunu kaçırdı."

"Amcanı takibe devam edeceğim ama artık onu tamamen ortadan kaldırmanın vakti geldi. "

Doruk'un kaşları çatıldı o böyle söylediğinde. Sonrasında Naz onun neye şaşırdığını anlayınca devam etti. "Biraz daha kızdırırsa onu da yapmak isterim ama henüz değil. Bütün parasını, varını, yoğunu bitirmek gerek artık. Böyle durup o bize ne yapacak diye beklemek istemiyorum. Düpedüz aptallık çünkü bu."