Dost Ateşi

Zarar

Güzel bir bölüm oldu, Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum canlarım. :)

DUYURU: Gelecek bölüm işlerimin yoğunluğundan ötürü 16 MAYIS CUMARTESİ günü gelecek. Şimdiden kusura bakmayın lütfen.Ancak güzel ve uzun bir bölüm olacak.

Keyifli okumalar.. :)

*-*-*-*-*-*-*

Doruk ve Naz depoyu geçip sığınağa girdiklerinde Doruk onu oracıkta öpmek için kapıyı kendine bir an da çekmiş ve dolayısıyla da çok sert kapatmıştı. Naz biraz ürkerek güldü. "Şhhh.. "

"Kim duyacak? " dedi Doruk da gülerek ve onu tam da istediği gibi oracıkta öptü.

"Sence de çok dikkat çekiyor muyuz?" diye sordu öpüşmelerine ara vererek Naz. Aklında son yarım saattir bu vardı. Sanki çok dikkat çekiyorlarmış gibi hissediyordu artık.

"Ne dikkati, benim dikkatimi çeken tek şey sensin."

"Çok tatlısın ama onu kast etmiyorum."

"Çok konuşuyorsun."

"Hayır, ben sadece-" dedi ama cümlesinin devamını getiremedi. Dudakları, tatlı dudaklar tarafından kapanırken bir şey de diyemezdi zaten ama biraz bozulmuştu. Kendini geri çekti bu yüzden. "Bir şey anlatmaya çalışıyorum Doruk."

Genç adam sıkıntılı bir nefes aldı dudakları ayrılınca. Yüzünü düzgün tutmaya çabaladı ve seni dinliyorum dercesine kaşlarını kaldırdı. 

"Ben mi paranoya yapıyorum bilmiyorum ama sanki herkesin gözü bizim üzerimizdeydi. "

"Olabilir, ikimiz her zaman samimiydik. Her zaman bakıyolardı. Naz, lütfen bu durumu aşar mısın artık sevgilim."

Genç kadın gülümsedi. "Sevgilim.. Ağzına pek yakışıyormuş bak."

"Daha yakışan şeyler de biliyorum."

Naz kocaman gülümsedi ancak utanmıştı da. Bedeni ısınırken "Çok adisin." diye mırıldandı.

"Evet, farkındayım ama şu malum konuyu çözdüysek seni sevmeye devam edebilir miyim?"

Çok sabırsızdı, çok. Çok sevgi dolu ve de arsızdı. Tutkuyu da eklememek olmaz tabi. Ona doyulmuyordu ve kaybedilen onca vakitten sonra da kolay kolay doyamazdı. Tatlı sevgilisinin ona onay vermesiyle beraber onu tekrardan öpecekti ki ikisinin de telefonu aynı anda titredi. Kısa bir bip sesi de buna eşlik ederken ikisi de şaşırarak geri çekildi ve telefonlarını çıkardı.

"Ne oluyor?"

"Kameralar bir şey algılamış olmalı." dedi Naz. Kaşları çatık vaziyette telefonunu kurcaladı ve mekanın kamera sistemine girerek uyarıyı buldu. "Kapıda biri var."

"Kim?"

"Yüzü.." derken biraz sessiz konuşmuştu. Bu sığınağın ses yalıtımı iyiydi ancak o tedbiri elden bırakmak istemiyordu. Kameradaki görüntüyü yaklaştırdı ve ikisini de şaşırtacak kişi ortaya çıktı.

"Aşağılık herif. Asla vazgeçmiyor."

"Ne zaman geldi görmedim bile. Bizi mi takip etti acaba, dur bir bakayım."

Naz kameradaki kaydı birkaç dakika öncesine sararak Hakan'ı kontrol etti. Onlardan birkaç dakika sonra bu tarafa gelmişti. Onları görmüş olması imkansızdı ancak bu tarafa doğru geldiklerini anlaması da hoş olmamıştı.

"Bizi takip etmiş resmen. Adam hiç vazgeçmiyor. "

"Ne sanmıştın ki, haysiyetsiz herifin teki."