If You Need Me✓

[8]

zaterdag 23 december 2017, 19:00 uur
[Jessica Hayes]

Het is 19:00 uur. Vanmiddag is er familie geweest en vanavond komen er vrienden naar mijn verjaardag. Dawn is naar een of andere partyzaal waar hij zijn verjaardag met zijn vrienden gaat vieren.

Mijn ouders zijn net vertrokken naar de bioscoop. Vanavond blijven ze in een hotel slapen. 'Als je er maar voor zorgt dat het huis morgen nog staat', zei mijn moeder met een knipoog.

Ik pak een paar flessen drank uit de koeling en zet ze op het aanrecht. Uit een kastje haal ik plastic bekertjes. Ook zet ik wat cola en Fanta neer.

Net wanneer ik me wil gaan omkleden, gaat de deurbel. Ik zucht. Ik loop naar de voordeur en trek 'm open. 'Happy birthday, lieverd!' zegt Julia vrolijk en ze geeft me een lange knuffel. 'Dank je wel! Kom maar binnen!'

Julia loopt achter me aan naar de woonkamer. Ze ploft neer op de bank. Ik zet de tv aan en verbind hem met mijn telefoon.

Ik zet mijn lijst aan. Ik heb er laatst wat nummer van Niall Horan aan toegevoegd, want zijn muziek is echt goed! En hij komt misschien wel naar mijn verjaardag! Fans zullen zo jaloers zijn! Holy shit...

'Julia, ik ga me even omkleden. Kun je open doen als er iemand aanbelt?' 'Ja natuurlijk!' zegt ze.

Ik leg mijn telefoon op de armleuning van de bank en ren dan naar mijn slaapkamer toe.

Ik kijk in mijn kast. Ik twijfel even maar besluit dan toch voor een beetje een casual party outfit te gaan.

Als de outfit heb aangetrokken, ga ik naar de badkamer. Ik pak mijn föhn, waarmee ik mijn haar föhn om wat volume te creëren. Dan haal ik mijn nude lipstick eraf en doe wat rode lipstick op. De rest van mijn make-up ziet er wel nog prima uit.

Ik ga naar beneden en loop naar de woonkamer. Julia zit op de bank en typt op haar telefoon. 'Is het goed dat Levi ook komt?' vraagt ze. 'Ja, natuurlijk!' lach ik. 'Oké!' Ze typt weer wat op haar telefoon en kijkt me dan aan.

'Ik heb een cadeautje voor je', glimlacht ze. 'Nee! Super lief', zeg ik en ik ga naast haar zitten. Ze geeft me een tasje. Ik maak het open en haal dan het papier van het cadeautje af. Het is het palet van James Charles! 'Oh my God, Juul! Dank je wel! I love you!' Ik geef haar een knuffel en een kus op haar wang.

'Hoe laat had je mensen ook al weer uitgenodigd? Ik had namelijk je berichtje niet echt gelezen, ik dacht alleen: ik ben er eerder dan de rest!' Ik lach en zeg: 'Om 20:00 uur. Dus ze zullen zo wel komen. Maar ik denk wel dat iedereen later komt. Dat is eigenlijk altijd wel zo met feestjes...' Julia knikt.

'Wat heb je van je ouders voor je verjaardag gekregen?' vraagt Julia dan nieuwsgierig. Een brede glimlach ontstaat op mijn gezicht, 'Een lp-player en een paar platen!' zeg ik vrolijk. 'Oh! Wat leuk! Beter spreken we binnenkort af en gaan we een plaat luisteren!' 'Ja, goed idee!'

'Hé, komt Stefan niet wat eerder dan de rest?' 'Geen idee', zeg ik, 'Maar hij heeft beloofd om te komen, dus het maakt me niet zo veel uit. Als hij maar komt. Ik denk dat hij het belangrijkste persoon is om te komen. Samen met jou en Laartje, natuurlijk!'

Als het 20:45 uur is, gaat de bel. Eindelijk komen er mensen. Ik zet snel Netflix uit, want Julia en ik verveelden ons en gingen toen maar een serie kijken. Julia loopt naar de deur om die open te doen. Lara en Blake komen de woonkamer ingelopen. 'Gefeliciteerd, lieverd!' zegt Lara vrolijk en ze geeft me een knuffel. Ook Blake geeft me een snelle knuffel.

Lara geeft me een cadeautje. Wanneer ik het uitpak, begin ik te lachen. Het is de plaat van Niall Horan. 'Dank jullie wel!' glimlach ik, 'Wisten jullie dat ik een platenspeler kreeg?' 'Ja, Dawn zei het tegen me, van de week', zegt Blake.

Rond 23:00 uur is het feestje al echt aan de gang. Iedereen is aangeschoten of al echt dronken. De deurbel gaat en ik spring op. Misschien is Stefan er nu eindelijk... Ik vind het raar dat hij er nog niet is. Iedereen vraagt steeds om hem en ik begin me steeds slechter te voelen. Straks is er wat gebeurd... Ik heb hem al minstens twintig berichtjes gestuurd. Ik ben al uren op hem aan het wachten.

Als ik de deur opendoe en twee meiden die ik bij de bar heb ontmoet zie staan, moet ik mijn best doen om niet in tranen uit te barsten. Ik ben nu al uren op Steef aan het wachten! Ik zet een vrolijke glimlach op en laat ze binnen.

Als Stefan er na een half uur nog niet is, loop ik snel naar boven toe, naar mijn badkamer. Ik kijk in de spiegel naar mezelf en zucht. Een traan rolt over mijn wang naar beneden. Mijn lip begint te trillen en nog meer tranen beginnen te stromen.

Wanneer ik denk dat het wel weer gaat, werk is snel een beetje mijn make-up bij en ga ik weer naar beneden. Opeens voel ik een hand op mijn schouder. Ik draai me om en kijk recht in de blauwe ogen van Niall.

'Hey, gefelici- gaat het wel?' Hij kijkt me bezorgd aan. Ik haal diep adem en glimlach, 'Ja, hoor.' 'Weet je het zeker?' Ik knik en bijt op de binnenkant op mijn wang om nog meer tranen binnen te houden. 'Nou, gefeliciteerd. Ik heb een cadeautje voor je.' Hij heeft me een klein doosje. Ik maak het open en ik zie een prachtige zilveren armband.

'Wauw! Die is super mooi! Ik doe 'm gelijk om', zeg ik vrolijk. Ik probeer het armbandje om te doen, maar het lukt niet echt. 'Zal ik helpen?' vraagt Niall lachend. 'Ja, graag. Dank je.' Wanneer hij het armbandje vast maakt, raken zijn koude vingers mijn pols. Mijn hart slaat een slag over, wat echt nergens op slaat. Ik hou van Stefan. Stefan... Waarom is hij er nog niet? Is hij het vergeten?

Ik voel dat er weer tranen opkomen. 'Sorry, maar ik...' Mijn stem breekt en ik ren snel de trap op. Ik hoor dat er iemand op hakken achter me aan komt. 'Ga alsjeblieft weg', zeg ik, waarna ik mijn kamer in ga en de deur dicht gooi.

Ik loop door naar de badkamer, waar ik op de grond in elkaar zak. 'Hey, lieverd, gaat het wel?' Julia doet voorzichtig de deur naar mijn badkamer open. Ze kijkt me bezorgd aan. 'Stefan is het niet... Hij had het beloofd...' 'Oh, Jessy toch...' Julia komt naast me zitten en geeft me een knuffel. Ze aait geruststellend over mijn hoofd.

'Waarom is hij er niet?' vraag ik met een trillende stem. 'Ik snap het ook niet. Zal ik aan Levi vragen of hij hem wil bellen?' Ik kijk haar aan. 'Wil je dat doen?' vraag ik. 'Ja, natuurlijk. Ik ben zo terug, oké?' Ik knik.

Als ze de badkamer uit is, kom ik langzaam omhoog. Ik kijk in de spiegel. Mijn ogen zijn rood en mijn mascara is tot mijn kin uitgelopen. Ik pak wat watjes en micellair water en haal de make-up van mijn gezicht af.

Dan pak ik mijn eyeliner en teken een lijntje met een wing boven mijn oog. Dan doe ik nog wat mascara op. Prima voor nu. Het is al laat, dus ik denk niet dat mensen nu echt nog naar mijn make-up gaan kijken.

Ik haal diep adem en loop naar mijn slaapkamer. Ik ga zitten op mijn bed en staar naar de foto van mij en Stefan die aan de muur hangt. Ik zucht.

geplaatst op 14-11-2019