Zawgyi
မီးပံုေလး မီးၿငိမ္းသြားၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္၊
ခ်က္ခ်င္းပင္ ဝင္ေရာက္လာေသာ
ေလေအးတို႔က လူတစ္ကိုယ္လံူးအား
ေအးစိမ့္သြားေစသည္။
လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ကို ၿပိဳင္တူ ပြတ္မိရင္း
မည္မွ်ပင္ ခ်မ္းေနေသာ္လည္း၊
ဥကၠာ ထိုင္ေနရာက မထျဖစ္ေသး.....
"ဦးေလး ထင္းထပ္ထည့္ေပးမယ္ေနာ္..."
ဘယ္က ဘယ္လို ေရာက္လာတယ္မသိတဲ့
ဒီက ေဒသခံဦးေလးႀကီးတစ္ေယာက္က
မီးပံုအား ထင္းထပ္ထည့္ေပးကာ
မီးျပန္ေမႊးသြားေပးေလသည္။
"ေက်းဇူးပါ ဦးေလး...."
"ရပါတယ္ ငါ့တူ...၊
ဦးကို မင္းသားက ခိုင္းလိုက္လို႔ပါ..."
"ဟင္.ဘယ္မင္းသားလဲ...?"
"ဦးေလး သြားၿပီေနာ္.."
"ဦးေလး ခဏ...."
ထိုဦးေလးႀကီးထြက္သြားခါနီးတြင္
ဥကၠာ ထိုင္ေနရာမွ အျမန္ထကာ
တားလိုက္ခ်ိန္တြင္၊ လူက မူးေဝသြားကာ
မ်က္လံူးတို႔ ျပာေဝသြားရသည္။
"ရရဲ႕လား ငါ့တူ...၊ ေနမေကာင္းဘူးလား..?
ရာသီဥတု ေအးတယ္ကဲြ႕...၊
အိမ္ထဲေနသင့္တယ္..."
ထိုဦးေလးႀကီးေျပာစကားကို
ဥကၠာ ခြန္းတံု႕မျပန္ႏိုင္ေသး...၊
မ်က္လံုးတို႔ကို မွိတ္ကာ အားယူေနစဥ္...၊
"လာ.. ဦးေလး လိုက္ပို႔ေပးရမလား..?"
ထိုဦးေလးႀကီးက ဥကၠာအား တဲြကာ
အိပ္ခန္းဆီသို႔ လိုက္ပို႔ေပးေလသည္။
အိပ္ခန္းနားေရာက္ခါနီးမွ....
"မီးေမႊးေပးဖု႔ိ ဘယ္မင္းသားက
ဦးေလးကို ေျပာလိုက္တာလဲ...?"
ဟူ၍ ေမးလိုက္ေတာ့၊ ထိုဦးေလးႀကီးက
"သူက မေျပာနဲ႔လို႔ ေျပာထားတယ္..၊ "
"ေျပာပါ...၊ မင္းသားက ခိုင္းလိုက္တာလို႔ေတာင္
ေျပာၿပီးၿပီပဲကို..."
ထိုဦးေလးႀကီးက တစ္ခ်က္စဥ္းစားေနရင္းမွ...
"မနက္က ဟိုေအာက္မွာ ႐ိုက္ေနတဲ့
ေကာင္ေလးေလ....၊ ရွိန္း ဘာဆိုလား.."
"ရွိန္းထိုက္မဟာလား..?"
အခန္းနားေရာက္ခ်ိန္တြင္ေတာ့
ထိုဦးေလးႀကီးက..
