Zawgyi
ညအိပ္ခါနီး အျပင္မွ အခန္းတံခါးေခါက္သံ
ၾကားလိုက္ရတာေၾကာင့္၊ ရွိန္းထိုက္
ကုတင္ေပၚမွ ထကာ တံခါးသြားဖြင့္ေပးေတာ့
အေပါက္ဝတြင္ ျပံဳးျပံဳးႀကီး ရပ္ေနသူက ဥကၠာ...။
"အိပ္ၿပီလား...?"
ရွိန္းထိုက္ ေခါင္းညိတ္လိုက္ကာ..
"အင္း. အိပ္ေတာ့မလို႔....၊ ဘာေျပာမလို႔လဲ..?"
"ကို မင္းနဲ႔ လာအိပ္ခ်င္လို႔..၊ ရမလား...?"
သူ႔စကားေၾကာင့္ သူ႔အား ရွိန္းထိုက္
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ၾကည့္ေနမိေလသည္။
ဒါကို ဘာသေဘာေပါက္သြားသည္မသိ၊
သူက လက္ႏွစ္ဖက္ကို ကာလိုက္ကာ..
ေခါင္းကို ခါရမ္းရင္း...
"အာ.. ဟိုလို မဟုတ္ဘူးေလ...၊
ဒီတိုင္းပဲ ဖက္အိပ္ခ်င္တာပါ...."
မင္းအနားမွာ အိပ္ခ်င္လို႔.."
အသဲအသန္ျငင္းကာ ကေလးတစ္ေယာက္ႏွယ္
ပူဆာေနေသာဥကၠာေၾကာင့္
ရွိန္းထိုက္ ျပံဳးလိုက္မိလိုက္သည္။
ၿပီးေနာက္ တံခါးကို ခပ္က်ယ္က်ယ္
ဖြင့္ေပးလိုက္ၿပီးသူ႔အား အခန္းထဲ
ဝင္ခြင့္ျပဳလိုက္သည္။
ထိုေတာ့မွ အခန္းထဲ ခုန္ေပါက္ကာ
သူဝင္လာေလသည္။
"ကို လက္မွတ္ဝယ္ထားတယ္...၊
ဒီတစ္ခါေတာ့ မျငင္းနဲ႔ေတာ့..."
သူက သူ႔လက္ထဲမွ စကၠဴအိတ္ အဝါေလးအား
ရွိန္းထိုက္ထံ လွမ္းေပးသျဖင့္ ရွိန္းထိုက္
ယူကာ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ဘန္ေကာက္သို႔
သံုးညအိပ္ ေလးရက္ ခရီးစဥ္တစ္ခု.၊
"မနက္ျဖန္..? ၊
မနက္ျဖန္သြားမွာ ကြ်န္ေတာ့္ကိုလည္း
ႀကိဳမေျပာဘူး...."
"ႀကိဳေျပာရင္ ျငင္းမွာ စိုးလို႔ေလ..၊
ခု အားလံုး စီစဥ္ၿပီးသြားၿပီ..၊လိုက္ခဲ့ပါေနာ္..၊
သိပ္လည္း မေဝးဘူးေလ..၊
နီးနီးနားနားပဲ relax ေပါ့... ေနာ္...
လိုက္မယ္မလား...??"
သူက တကယ္ကို ဆႏၵပ်င္းျပစြာ
ေတာင္းဆိုေနေတာ့ ရွိန္းထိုက္
မျငင္းရက္ေတာ့သျဖင့္ ေခါင္းညိတ္လိုက္ကာ..
"အင္း သေဘာေလ..၊ ..."
"အိုေက..."
ဥကၠာက ရွိန္းထိုက္အား အတင္းလာဖက္ကာ
ရွိန္းထိုက္၏ ခႏၶာကိုယ္အား မ ခ်ီၿပီး
တစ္ပတ္လွည့္ေနေလသျဖင့္.....
