She Leaves (Yutang Bulahan Series #1)

SL - 20

"Magaling ba?"

She Leaves - 20

(THE HUSBAND'S FRIENDS)

Ang sarap!

Ang sarap sarap! Ang lambot. Ang lamig na may halong init. It's so cozy. It's so fluffy. Feels like I'm in heaven with a warm weather. Can I stay like this forever?

Ang sarap mabuhay!

Humikab ako at nag-unat ng katawan. Ugh! Ang sarap talagang matulog nang walang nang-i-istorbo. Nang walang alarm clock. Sana habang buhay ganito.

Maingat at dahan-dahan kong iminulat ang mata ko at ang unang nakita ng magaganda kong mata ay ang itim... kadiliman.

"Punyemas? Nasa impiyerno na ba ako?"

Wala na akong pakialam kung may masagi man ako, basta ang importante ay makabangon ako. Saktong pagbangon ko ay nakita ko ang isang flat screen TV na diretsong nakaharap sa akin kaya nakita ko ang reflection ko sa screen nito.

"Nasaan ako?"

Walang TV sa kuwarto ko kaya nasaan ako!!! Bakit itim ang kuwartong ito? Nasaan ba ako?!

Nagsimulang kumabog sa kaba ang puso ko at dali-daling lumabas ng kuwarto. Bahala na. Kung nasaan man akong lupalop ng mundo, sana makauwi ako sa amin! Nasaan ba kasi ako?!

Nang makalabas ako sa pinto, mabilisan kong tiningnan ang paligid.

Nasa isang hallway ako. Tumingin ako sa kaliwa at ang nakita ko ay isang pader na merong painting, tumingin naman ako sa kanan at may nakita akong hagdan kaya dali-dali akong pumunta roon. Walang pakialam kung naka-paa lang ako ngayon. Iisipin ko pa ba ang pagchi-tsinelas kung kinakabahan na ako kung saan na ako napadpad nito? Lasing ba ako kagabi? Ba't wala akong maalala?

Mahigpit ang hawak ko sa railings ng medyo semicircular stair at no'ng halfway na ako ng hagdan ay ang unang mukhang nakita ko ay kay Alice. Full-blown akong natigilan at nagpapasalamat sa lahat ng santo sa langit na nakita ko ang mukha niya.

"Alice!" Sigaw ko sa kaniya. Nagulat siya sa mukha ko pero iisipin ko pa ba 'yon? "Nasaan ako, Alice? Nasaan ako?" Paulit-ulit na tanong ko habang nakatayo pa rin sa hagdan na iyon.

Humakbang ng isang beses si Alice at pinasadahan ako ng tingin mula ulo hanggang paa.

"Ma'am MJ!" Matapos ang pasada ng tingin ay nakapagsalita na rin siya.

"Oo Alice, ako 'to! Kaya nasaan ako?" Pag-uulit ko naman. Kailangan pa ba talagang uulit-ulitin?

Kumibot-kibot ang bibig niya, parang may gustong sabihin tapos tumingin sa kaliwang side niya. Hindi ko na tiningnan, mas atat ako sa sagot niya!

"Bay! K-in-idnap mo ba 'yan?"

Holy punyemas?

An unfamiliar male voice bombarded my whole system. What the shit is going on?

"Are you okay?" Then seconded by a familiar baritone voice.

Holy punyemas?

Dahan-dahan akong lumingon sa kanang banda ko, kung nasaan nanggaling ang boses.

Holy punyemas! Punyemas isang daan!

Anong...

"MJ, are you okay?" Pag-uulit niya kaya matinding singhap ang ginawa ko.

Anong nangyayari?

"Hala, Sir Darry, ako na pong bahala kay Ma'am MJ. Lasing po ba ito kagabi? Gan'yan po kasi 'yan 'pag nagigising sa isang hindi pamilyar na kuwarto."