As He Smile (completed)

PROMISE

*Gumi's POV*

Nag kwentuhan lang kami dun ni Clark ng matagal. Wala nga kaming ka pake kung ilang oras na kami nag kakausap. XD

Pati ang akala kong gurang na Clark ay bata pa pala! Yung itsura nya parang ka age ko lang. Pati aaminin ko gwapo sya pero hindi ibig sabihin na gusto ko na sya.

NO WAY!!!!!!! over my dead body. > ▪ <

"Wag kang magsalita ng di tapos." Sabi ni Clark. Nakakalimutan ko nga pala na nakakapagbasa to ng utak. FUFU! =____=

"Wala naman akong sinabing period ah!" Sabay cross arms ko.

"Ibig sabihin nun may chance na mag kagusto ka sa akin?" Masaya nitong tinanong sa akin. Napatingin ako dito saka inirapan.

"I don't know." Nakanguso kong sinabi.

"GUUUMMIII!!!!!" Oh May God si mama. Guys normal lang yan. Kaya wag mag panic. Okay? Pero bakit kaya? Kakain na? XD

"Bakit po mama?!!!"

"May bisita ka anak!!! President daw ng campus nyo!!!"

Aaaahhhh!!! Akala ko panaman kakain na.

"Ah wait lang po ma!!!!" Papalabas na ako ng kwarto ng...

"Ganan ang suot mo?" Tanong sa akin ni Clark. Napatingin naman ako sa aking sarili at...

"Okay naman ah." Ang suot ko naman ay maluwag na tshirt na may sando sa loob at maikling short hindi pek pek! Komportable nga ako pag ganito.

"Pati nasa bahay naman ako eh." Sabi ko sabay sara ng pintuan ko at agad na bumaba ng hagdan at dumiretso papunta sa may sala

Nakita ko dun si president na kausap si papa. Mapapansin mo ang tensyon halatang tinititigan ito ni papa ng maayos parang gustong kainin ng buhay hahaha

"Ui pressident!" Bati ko dito.

"Ms. Young."

"just call me Gumi ok! pareho naman tayong 15 tapos tatawagin mo ako ng ganun." nakakailang kasi pag miss...

"sorry nasanay kasi eh... and call me Troy instead of president."

"okay!" umupo na ako sa tabi nito nang biglang umupo si papa sa pagitan namin... kaya umupo nalang ako sa single sopa na malapit lang kay troy...

"bakit ka nga pala nandito.. press---... err... i mean troy?" tanong ko dito...

"ah ano kasi..." sabay abot nya sa akin ng bag at books ko "naiwan mo kasi sa room nyo kaya yun.. dinala ko dito."

"ay! oo nga pala... thank you ah." sabay kuha ko dito at nilagay sa tabi ng sopa...

"nga pala... ano...."

"ano un troy?"

"ano kasi... yung kanina..."

"ma! kakain na po diba?" sabay kindat ko dito.... (alam na kasi ni mama kung anong meaning nun... ibig sabihin na... 'ma paalisin nyo po si papa.') ayoko kasing marinig ni papa ang nangyari kanina sa school... nor mom...

"ah oo nga pala no!... pa! samahan mo nga akong mamili nang mga sahog para sa lulutuin ko." sabay hila ni mama sa braso ni papa...

"eh... mamaya nalang... alam mo naman na." sabay tingin ni papa sa amin...

"eh! pabayaan mo na yang dalawa na yan malalaki na sila... pati sige mamili ka... ang mag bantay dito at walang makain mamaya o ang sumama sa akin mamili?"

"sige na nga sasama na ako sayo." tumayo na si papa at tumingin ulit sa amin... "siguraduhin nyo lang na walang mangyayaring masama ha?" sabay tingin ng masama kay Troy.... hinila ulit ni mama si papa papalabas ng bahay at sumama na sa kanya mamili....

"nakakatuwa naman ang mama at papa mo Gumi." nakangiti nyang sinabi...

"ganan talaga... mga matatanda na pero mga bata parin kung makapagisip." explain ko dito...

"pero Gumi... balik ulit tayo sa sinasabi ko kanina... ano yung nangyari kanina? bakit puno ng putik ang damit mo? bakit ka naiyak?" nag aalala nyang sinabi...

"nadulas lang ako tapos napaswimming sa putikan kaya ganun... pati kaya ako naiyak dahil a---..." Hindi ko natuloy ang sasabihin ko ng lumapit sa akin si Troy at nilagay ang kanyang fingertips sa aking bibig...

"don't lie to me Gumi.... ano ba talaga nangyari? yung talagang nangyari?" pagpupumilit nya... tinanggal ko ang kanyang daliri sa aking bibig at nag salita...

"ano ba pakelam mo ha?" mahina kong sinabi...

"cause... number 1 i have the rights to know everything... number 2... masakit makita kang naiyak Gumi...." 'masakit makita kang naiyak gumi' those words keep on playing all over and over again on my head... nasasaktan? bakit naman?

"parang sa tuwing tayo ay nag kikita lagi kanalang naiyak at bigla-bigla nalang aalis... alam mo ba na nasasaktan ako... kasi... imbis na i-comfort kita at tanungin kung ano nangyari... bigla-bigla kanalang natakbo paalis." ganun ba? ang babaw para sa akin pero... ang sweet nya ^__^

"sorry kung ganun... kasi feeling ko kasi parang wala akong mukhang maiiharap sa mga tao pag ganun ang itsura ko kaya natakbo nalang ako." bigla nalang pumatak ang aking mga luha at agad nag taklob ng mukha gamit ang aking mga kamay.. "so-sorry... naiyak na-nanaman ako sa harap m-mo... nakaka-kahiya tuloy sayo." sabi ko...

"don't be shy Gumi." malumanay nyang sinabi sabay tanggal ng aking mga kamay na nakaharang sa aking mukha... nang natanggal nya ito agad nyang inangat ang aking ulo at nag kasalubong ang aming mga mukha... ang lapit pero hindi ko to pinansin.... he weep all of my tears by using only his thumb... he gently smile at me and to my suprise he gently kiss my forehead and look straight into my eyes... i felt my heart skip a beat... but it dose'nt matter to me...

"now I will make a promise...from now on... i will protect you, comfort you, care for you and always be there for you no matter what.... i will not let a single tear fall from you're eye... i promise." naramdaman ko nalamang na lalong tumibok ang aking puso... talo ko pa ang tumakbo ng ilang oras... hindi ko din alam kung ano ire-react ko ng biglang ngumiti si troy and i feel relieve... niyakap ko ito at binulong ang salitang "thank you troy!"