december 13 (12 days left before christmas at 'FYMOMD.')
lahat ng tao busy ngayong year nato... dahil malapit na christmas... pati na rin ang mga student's ng LANH... ako ba kamo? eto... bored... mamaya nakahiga, mamaya naman ulit nakaupo sa rolling chair, kain at basa ng libro.... ngayon nakahiga ako sa aking kama.... si Clarck... ayun ang tahimik.... pati I think i'm falling inlove with him... bit by bit lang.... sinisigurado ko pa kasi...
"hhhaaayyyy~ sana mag snow sa pinas ngayong december." sabi ko...
"yan ba wish mo?"
"ui joke lang... ayoko pa kasing gamitin ang last 2 wishes ko." huminga ako ng malalim at pinikit ang aking mga mata...
napansin nyo ba ngayon na si Clarck hindi na basta-basta nag grant ng wish ko kagaya nung dati... yung tinupad nya na sana makarmahan si Alex... joke lang naman yun pero sineryoso nya... kaya yun pinagsabihan ko sya... na magtatanong muna sa akin kung sure naba....
"Gumi." minulat ko ang aking mga mata at tumingin dito...
"ano un?" tanong ko dito...
"paano nalang pag yung kaibigan mo umalis... ano mararamdaman mo?"
"bakit mo naman natanong?"
"basta sagutin mo nalang!"
"hhhhmmm... kaibigan ko... siguro malulungkot ako at iiyak ng todo... dahil importante sila sa akin at hindi sila mabibili ng kahit ano mang salapi."
"wow ang lalim ah... pero I had to admit... you're so sweet." nang biglang may sinasabi ito kaso hindi ko maintindihan....
"syempre kaibigan eh... pati... Clarck." tumingin ito sa akin kaya bigla tuloy akong namula at tumalikod sa kanya...
"anu un?"
"pag ikaw nawala... ikaw yung iiyakan ko buong araw... hindi lang buong araw... baka araw-araw... dahil.... ma---..." huminga ako ng malalim... "dahil malulungkot ako pag nawala ka... you've been precious to me Clarck... no! special to me... para kanang kuya ko kaya... wag mo akong iiwan ah!" sabay harap ko dito at ngumiti ng napakalawak.... kaso pag harap ko dito nakita ko nalamang ang pagpatak ng mga luha nya... "ui bakit ka naiyak?"
"i-ikaw ka-kasi! *sniff* I was moved to tell you the truth! *hik* *hik* I promise..." humarap ito sa akin at ngumiti... "i will never, ever leave you... i will be you're forever mirror." hindi ko alam kung ano ire-react ko... gusto ko syang yakapin ng kay higpit... kaso.... tumingin ako dito...
"makatulog na nga muna!" sabi ko... "hihintayin kita ah!" sabi ko dito.... eto lang ang naisip ko kung sa personal hindi ko sya mayakap sa panaginip nalamang...
"sige... bilisan mo nga lang baka mainip ako."
"ah ganun ah! give me 5 minutes!" sabi ko sabay pikit ng aking mga mata habang nakapikit....
ayan na ako Clarck...
and yes... in my dream I hug him like there's no tomorrow... buti pa ang panaginip kaso... I can tell if it's the real body or not... nung mag kayakap kami hindi kasing init nung nagkapareho kami nang lagay ng kamay... gusto ko syang yakapin... sa personal... yung walang nakaharang sa pagitan namin... kaso pinagkaitan ako ng tadhana... ang saklap nga naman oh...
but it dosen't change the fact that i love him... at nang dahil sa kanya... nang dahil sa mga ngiti nya... nabago nya mundo ko... salamat Clarck.... kung pwede ko lang sabihin sayo...
BINABASA MO ANG
As He Smile (completed)
Romancehanda na ba kayong humiling at umibig kahit na impossible itong mangyari...