*gumi's POV*
wala akong masabi... kundi ang umiyak at pinupush ang aking kamay sa salamin... nag babakasakaling pumasok ang kamay ko sa loob ng salamin at hawakan si Clarck....
"cl-... *hik* Clarck... *hik*" pinilit kong pinush ang kamay ko sa salamin... until i felt a warmth on it... his fading hands place on mine... habang pinag mamasdan ang kamay nya ay hindi ko mapigilang umiyak ng todo.... "n-no! no! don't go... don't leave me Clarck... please... please... i beg you... please... please."
"sorry Gumi." mahina nitong sinabi.... T _ T "but i have to go right now."
"no! no! you don't.... please... Clarck... Clarck... don't leave me." pag mamakaawa ko dito...
"patawad Gumi... but this is bound to happen... kahit na ayaw ko pang umalis ay wala na akong magagawa." nakatungo nya itong sinabi...
"then use your powers." may powers naman sya diba? kaya mapipigilan nya ito... diba? diba?
"i can't... i can't use my powers Gumi... cause the truth is my powers are all gone that's why i'm next---..."
"hindi... hindi... nag jo-joke kalang diba? diba? hindi yan totoo... NASAAN ANG GEORGE CLARCKSON NA ISANG DAKILANG WIZARD HUH?!!!" sigaw ko dito habang nasa glass parin ang kamay ko...
"ako to Gumi... it's been 600 yrs and my body can't handle it anymore... gusto ko pang magstay Gumi... gusto ko pang mag tagal.... gusto pa kitang makasama... i want to be forever at your side but... it's time... it's time for me to leave even thought i don't want that to happen... Gumi... believe me... gusto pa kitang makasama kahit na dito lang ako sa salamim, gusto pa kitang makita at makusap kahit na tuwing umaga, hapon at gabi, gusto kitang pasayahin... lagi... gusto ko ako yung dahilan ng pagtawa at pagiyak mo, gusto ko ako ang ang lagi mong kausap tuwing uuwi ka, gusto ko ako ung lagi mong tinatawanan at pinag titripan... gusto ko.... *hik* *hik* gusto pa kitang makasama Gumi... i really really do." sabi nya habang natulo ang mga luha nya.... hanggang sa napansin ko nalamang na nawawala na ang warmth sa kamay ko napansin ko nalamang na hanggang dibdib nalang ang natitira....
no... this can't be....
"Gumi." lumapit ito at dinikit ang labi nya sa salamin kaya nilapit ko na din ang akin habang patuloy parin sa pagtulo ang aking mga luha.... please don't go Clarck.... T * T humiwalay na ako... the same as him... ngumiti ito kahit na patuloy parin ang pagdaloy ng luha nya.... "Gumi... thank you... thank you for all the days we spent... for all the laughters and crys we share.... i will never ever forget that... i will never forget you Gumi.... and please... don't ever... ever forget me.... always remember the man that make you laugh, cry, give you will and the man who loves you." na shock ako sa sinabi nya.... love? "i love you Gumi.... and always remember... yung mga salitang sinabi ko sayo.... 'just smile Gumi and everything will be okay.' i love you Gumi... so much... goodbye." magsasalita na ako ng.... clarck give me his last smile... his sweet smile.... and then faded away....
"no! no! Clarck!" i knock on the mirror... pero walang response.... no... no this can't be... "ang duga mo talaga Clarck... *hik* syete ka talaga.... huhu... gusto ko ikaw... ikaw yung kausap ko lagi kahit na nonsense na ang usapan natin, gusto ko ikaw yung lagi kong nakikita tuwing gigising at uuwi galing school, gusto ko ikaw.... *hik* ikaw yung magpapatawa at magpapaiyak sa akin..... i promise i will never ever ever forget you Clarck... your the first person i became friends with... and the first person i love.... *hik* *hik* i love you Clarck... *hik* yes! you George Clarckson.... i love you... i love you... i love you." habang sinasabi ko ang mga yun ay hindi ko maiwasang mapaluhod at napaupo sa sahig habang naiyak.... ang sakit... ang sakit sobra!
syete....
i glance once again at the mirror and give it a big smile.... that Clarck always wanted.... :D i love you Clarck and i will never ever forget you i promised...
THE END
BINABASA MO ANG
As He Smile (completed)
Romancehanda na ba kayong humiling at umibig kahit na impossible itong mangyari...