Retribution (Mortal Enemies Book 2) (Now Completed)

27. Impossible

----------------------------- Keith -----------------------------

Όλα έγιναν τόσο γρήγορα. Έτρεξα προς τον Daghara που μόλις έβρισκε την ισσοροπια του μετά από την πτήση του με προορισμό τον τοίχο και φώναξα στους άλλους να τρέξουν. Δεν σταμάτησα να δω αν το έκαναν αλλά ακόμα και αν το ήθελα δεν θα είχα τον χρόνο για να κάνω και αυτό. Μόλις ήμουν αρκετά κοντά τον χτύπησα στο πρόσωπο με την γροθιά μου ελπίζοντας να τον αποσυντονησω λίγο ακόμα και μετά τον έπιασα από την μέση για να τον σηκώσω στους ώμους μου. Φυσικά αυτός δεν καθόταν άπραγος όσο εγώ τον σηκωνα στον αέρα και πήγαινα προς την μεγάλη τρύπα. Με έπιασε με τα χέρια του από πίσω έτσι όπως τον κρατούσα κια έβαλε όλο του το βάρος μπροστά ρίχνοντας και τους δύο μας κάτω. Πεσαμε ο αυτός στο πάτωμα και εγώ πάνω του οπότε προσπάθησα να γυρίσω έτσι ώστε να μπορέσω να τον πιάσω ξανά αλλά αυτή τη φορά έφερε το πόδι του μπροστά και μου έδωσε μια κλοτσιά στο κεφάλι. Ακόμα και με τις ενισχυμένες αισθήσεις μου, ή ίσως εξαιτίας τους και επειδή η κλοτσιά χτύπησε το αυτί μου, ζαλίστηκα και δεν μπορούσα να ακούσω καλά από το χτύπημα. Όσο ήμουν εκτός για εκείνα τα λίγα δευτερόλεπτα ο Daghara είχε σηκωθεί και μου έδωσε άλλη μια κλοτσιά αυτό τη φορά στο πρόσωπο σπάζοντας την μύτη μου. Όχι ότι ήταν τίποτα παραπάνω από μια ενόχληση, απλά θα έπρεπε να την βάλω στην θέση της κάποια στιγμή μετά, είχαμε σπάσει τόσες φορές τις μύτες μας που ο μπαμπάς έπρεπε να τις βάζει στην θέση τους όλη την ώρα πράγμα που σήμαινε πως πολλές φορές έπρεπε να τις σπάσει από την αρχή.

Χρησιμοποίησα την ώθηση από την κλοτσιά για να κυλησω μακριά του και μετά σηκώθηκα πάνω έτοιμος για ότι θα μπορούσε να κάνει. Πάνω στην ώρα τον είδα να έρχεται προς το μέρος μου και αφου έβλεπα τον τοίχο πίσω του αυτό σημαίνει ότι ήμασταν κοντά στην τρύπα. Ήξερα πως αυτό που αποφάσισα να κάνω εκείνη τη στιγμή ήταν τρελό αλλά και οι δύο πλευρές μου, ο άνθρωπος και ο δράκος, ήταν βέβαιες ότι ήταν αναγκαίο. Δεν δίστασα καθόλου να τον αφήσω να πλησιάσει και να με πιάσει από την μέση για να με σπρώξει μέσα στην τρύπα. Πολύ πιθανό να το κατάλαβε και αυτός πως ήταν πολύ εύκολο αλλά όταν πήγε να κάνει πίσω ήταν ήδη πολύ αργά. Ήμουν ήδη έτοιμος να πεσω κάτω και ο Daghara προσπάθησε να με αφήσει αλλα έκανα αυτό που έκανε και εκείνος και τον έπιασα από πίσω από την πλάτη του χρησιμοποιώντας το βάρος μου και κατ επέκταση το δικό του για να μας ρίξω και τους δύο κάτω. Και ακριβώς αυτό έκανα μόνο που η ώθηση μας ήταν τόσο δυνατή που πήγαμε κατευθείαν για το κέντρο της αρένας θα μπορούσε να πει κανείς στον τελευταίο υπόγειο όροφο.