Chapter 46
Lance's POV
Habang pinagmamasdan ko siya napansin kong gumalaw ang daliri niya... Unti-unti siyang nagmulat ng mata.
"Your awake." Ay tanga. Kaya nga dumilat kasi gising na eh. I was expecting na babarahin niya ako pabalik pero tinignan niya lang ako. Emotionless.
"Best gising ka na! Okay ka lang ba?" Sabay tumakbo si Aj sa kanya at niyakap siya.
Hindi pa din siya nagsasalita kahit na si Aj ang kumakausap sa kanya.
"Get out." She said while looking at me. I frozed. That look. Parang may kung ano sa tingin na yon. Ramdam na ramdam ko ang lamig ng boses niya.
"But best he saved your life." Aj's explained.
"No. He's not. RK is the one who saved me not him." Ang cold pa din niya. RK? Teka... Parang pamilyar?
"You're wrong best..."
"ENOUGH AJ! YOU KNOW NOTHING." Nakita kong ang gulat sa itsura ni Aj, na parang ngayon lang siya nasigawan ni Y/N.
"I know everything." Kahit na sinigawan siya nito she's stay calmed.
"So you know that he planned all of this sh*t!?" I feel guilt. So all of sudden she know that I planned this? But I regret it.
"I-Is that true?" She asked. I bow my head. I don't know what to say.
"Damn you LANCE!! I trusted you!! I trusted you!!!" Pinaghahampas niya ako. Wala akong magawa dahil alam kong kasalanan ko lahat.
"Tama na yan Aj." Pagpipigil ni Biboy.
"O BAKA NAMAN KASABWAT KA AH!? BIBOY!?"
"No. Hindi siya kasali dito." I said. Hindi pwedeng madamay ang walang kasalanan.
"Umalis na kayo. Bago magdilim ang paningin ko." Sabi ni Aj. Lumabas na lang ako. Ayokong magpaliwanag.
Kahit na nasa labas kami narinig ko ang sinabi ni Y/N "Aj, you know what will happened to me after this insidence."
I feel guilt. Am I that bad? I just want to give her a lesson. Ayoko lang sa lahat ang kinakalaban ako.
Tuluyan na kaming lumabas ng room. Mamaya kung anong eskandalo pa ang mangyari dito kapag hindi pa kami umalis.
***
To be continued...