19

1.8K 94 9
                                    

மன்னிப்பாயா

கல்லூரியில் அன்று விஷ்வாவைக் காணவில்லை. மஹிமாவிற்கு அதில் நிம்மதியா ஏமாற்றமா என்று புரியவில்லை. ஒருபுறம் அவனைப் பார்க்கவே கூடாதென்ற வைராக்கியம் இருந்தாலும், மறுபுறம் கொஞ்சமாக ஏக்கமும் இருந்தது.

அவன் வந்து தன்னிலையை விளக்க ஒரு வாய்ப்புத் தரலாமென்று கூட நினைத்திருந்தவள், அவன் கல்லூரிக்கே வராததைக் கண்டு இன்னும் இறுகிப் போனாள்.

தன்னை சந்திக்க மனமில்லாமல் தான் அவன் வரவில்லை என்று நினைத்துக்கொண்டாள். ஆத்திரம் வந்தது.

மஹிமா உடனே தன் மனதுக்கு சரியெனப் பட்டதை செய்தாள்.

அவனது குறுஞ்செய்திகளைத் திறக்காமலே அழித்தாள். அவனது எண்ணை block செய்தாள். அவன் புகைப்படங்கள் ஒன்றிரண்டையும் நீக்கினாள். சமூக வலைத்தளங்களிலிருந்தும் அவனது நட்பை நீக்கலானாள்.

அன்று முழுவதும் வகுப்புகள், நூலகம், கலையரங்கம் என்று எதாவது ஒரு வேலையை வைத்துக்கொண்டு யோசிக்க நேரம் இல்லாமல் பார்த்துக்கொண்டாள். மதியம் பூங்காவில் அமர்ந்து கொஞ்சம் காற்று வாங்கினாள். நிகழ்ந்தவற்றை கெட்ட கனவாக நினைத்து மறந்துவிட்டு, தனக்குத் தெரிந்தவர் யாருமில்லாத புதுக் கல்லூரியில் சேர்ந்ததாக நினைத்துக்கொண்டு இங்கே படிக்க முடிவெடுத்தாள்.

மனது லேசானதுபோல் இருந்தது. தெளிவாக வகுப்புக்கு வந்தவள் கவனத்தை படிப்பில் திருப்பினாள்.

அன்று மாலை சற்றே உற்சாகமாக வீட்டிற்கு வந்தவளைப் பார்த்ததும்தான் பங்கஜம் அம்மாள் நிம்மதியானார். அவரே வந்து அவளை அழைத்தார் சிற்றுண்டிக்காக.

"மஹிமா... உனக்குப் பிடிச்ச டிஃபன் செஞ்சிருக்கேன்... சீக்கிரம் முகம் கழுவிட்டு வாடா"

"என்ன செஞ்சிருக்கீங்க அப்டி?"
முகத்தைத் துடைத்துக் கொண்டே இறங்கி வந்தவள் ஆர்வமாகக் கேட்க, அதற்கு விடையளிக்குமாறு ஒரு கிண்ணத்தைக் கொண்டுவந்தார் அவர்.

மெய்மறந்து நின்றேனேWhere stories live. Discover now