பாராத தே(நே)சம்
அவனை மீண்டும் ஏற்கலாமா வேண்டாமா என்று மஹிமா சிந்தித்துக் கொண்டிருந்த போது, அவள் தந்தை இந்தியாவிலிருந்து இங்கே நாராயணனை அழைத்திருந்தார். தன்னை அழைக்க முயன்று தான் எடுக்காததால் தான் அவனை அழைத்திருக்கிறார் என்று புரிந்தது அவளுக்கு.
விஷ்வாவின் அணைப்பிலிருந்து விலகி, அவசரமாக நாராயணனிடம் இருந்து கைபேசியை வாங்கினாள் அவள். அழைப்பை ஏற்று அதைக் காதில் வைத்தாள்.
"ஹலோ அப்பா... மஹி பேசறேன். நான் வந்துட்டேன் பா. ரீச் ஆகிட்டேன். உங்க ஆபிஸ் ஆளையும் பார்த்துட்டேன்."
"என்னடா... வந்ததும் ஃபோன் பண்ண மாட்டயா? எவ்ளோ பயந்துட்டோம் நாங்க?"
"இப்ப தான்ப்பா செக்யூரிட்டி செக் முடிச்சிட்டு வெளிய வந்தேன். உங்க ஸ்டாஃபையும் பார்த்தேன். நான் கூப்டலான்னு நெனைக்கும்போது நீங்களே இவருக்குக் கூப்டுட்டீங்க"
அவள் இயல்பாக நடிப்பதைக் கண்கொட்டாமல் பார்த்துக்கொண்டு நின்றனர் இருவரும்.
"நல்லபடியா இறங்கிட்டல்ல மஹிம்மா? ஒன்னும் பிரச்சனை இல்லையே?"
"எதுவும் இல்ல அப்பா. நான் வில்லாவுக்குப் போய்ட்டு என் ஃபோன்ல கால் பண்றேன். வச்சிடுறேன்பா"
"சரிடா... வைக்கிறேன்"
அலைபேசியை நாராயணனிடம் தந்துவிட்டு, தன் பைகளை எடுத்து வைத்தாள் அவள். அவனோடு நகர முயன்றபோது, விஷ்வா அவளைப் பிடித்து நிறுத்தினான்.
"மஹிமா... நான் கேட்டதுக்கு இன்னும் பதில் சொல்லலயே?"
"இல்ல விஷ்வா. என்னால இப்ப தெளிவா யோசிக்க முடியல. எங்கிட்ட எதுவும் கேட்காத"
"மஹிமா..."
"மேடம் லக்கேஜ்ஜை கார்லோ வச்சாச்சு.. போலாமா மேடம்?"
நேரம் புரியாமல் குறுக்கிட்டான் நாராயணன்.
அவள் நாராயணனிடம் திரும்பி,
"நீங்க கார்ல வெய்ட் பண்ணுங்க. நான் வந்துடறேன்" என்றாள்.
KAMU SEDANG MEMBACA
மெய்மறந்து நின்றேனே
Romansaபெண்ணின் மனதைத் தொட்டு கண்ணாமூச்சி ஆடும் காதல்... காதலின் பரிணாமங்களை நாயகி மூலம் நாமும் அறிந்து கொள்வோம்.
