အတန္းျပီးသြားျပီျဖစ္သျဖင္႔ ႏွစ္ေယာက္သား ေက်ာင္းထဲမွ ထြက္လာခ႔ဲပါသည္။
''sorry...Jongin...! ငါမင္းနဲ႔ လိုက္ျပန္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ေတာ႔ဘူး...''
''ဘာလို႔လဲ Baekhyun..! ဘယ္သြားစရာရိွလို႔လဲ... ငါလိုက္ပို႔မယ္ေလ...''
''မဟုတ္ဘူး...! ဟိုမွာ ငါ႔အိမ္ကကားလာၾကိဳလို႔...''
ထိုအခါမွ Baekhyunတို႔အိမ္က အနက္ေရာင္ကားၾကီးကို သူျမင္ပါသည္။
''အာ____ဟုတ္သားပဲ... Bye Bye...မနက္ျဖန္မွေတြ႔မယ္ Baekhyun...''
ထိုစဥ္ကားေပၚမွ Baekhyunႏွင္႔ အေတာ္တူေသာ အမ်ိဳးသားၾကီးတစ္ဦး ဆင္းလာခ႔ဲပါသည္။
''သားBaekနဲ႔ သားJong...!''
''Daddy...''
''ဦးေလး... ေနေကာင္းတယ္ေနာ္..?''
''ေအး... ေကာင္းပါ့ကြာ... ဒီႏွစ္ေတြမွာ ငါ့တူၾကီးက တအားထြားလာတာပဲ...ေခ်ာလည္းေခ်ာလာတယ္..''
''အဟီး... ဟုတ္..! ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...''
'' Baekhyunကို လာၾကိဳတာလား...ဦးေလး..''
''ဟုတ္တယ္... မင္းသူငယ္ခ်င္းက ဦးတို႔ကို စိတ္ေကာက္ေနတာေလ...''
''Daddyကလည္း...''
''ဟုတ္တယ္...!ဦးေလးရဲ႕.. Baekhyunက တခါတေလ ကေလးလိုပဲ စိတ္ေကာက္တတ္တယ္...''
''ဦးတို႔နဲ႔ တခါတည္း လိုက္ျပန္ပါလား...သားJong''
''ရတယ္ဦးေလး.... ကြ်န္ေတာ႔မွာ စက္ဘီးပါေသးတယ္...''
''ေအးကြာ... အ႔ဲဒါဆိုလည္း ဦးတို႔ကို ခြင္႔ျပဳဦး မင္းအေဖနဲ႔အေမေရာ ေနေကာင္းက်န္းမာတယ္မလား...''
''ဟုတ္ Appaေရာ Ommaေရာ ေနေကာင္းၾကပါတယ္...''
''ေအး... ဦးကသတိရတယ္လို႔ ေျပာလိုက္ပါဦး...''
''ဟုတ္ေျပာလိုက္ပါ႔မယ္...ဦးေလး''
''အ႔ဲဒါဆို ဦးတို႔ကို ခြင္႔ျပဳဦးေနာ္...''
'ဟုတ္က႔ဲ... ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းသြားပါ...''
''Jongin...ငါသြားျပီ...''
''ေအး..သူငယ္ခ်င္း... ေနာက္မွေတြ႔မယ္...''
°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~
''ဟ႔ဲသား... လိုအပ္တာေတြအားလံုး ျပည့္စုံျပီလား...''
Baekhyunတို႔ မိသားစုကို ထမင္းစားဖိတ္ထားသျဖင္႔ Ommaတစ္ေယာက္ မနက္ကတည္းက ပ်ာယာခတ္ေနျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
