Junmyeonတို႔လည္း ဘယ္လိုဟာေလး ေမြးထားပါလိမ္႔...
ေျပာေတာ႔ျဖင္႔ ကိုယ္႔ဘက္ကိုၾကည့္ နားလည္မေပးခ႔ဲမိလို႔ အားနာတယ္တ႔ဲ... ကေလးစုတ္က အဆုံးထိကို သူ႔ဘက္ကို မၾကည့္ပဲ လုပ္သြားခ႔ဲတာ...
ဘာစကားမွ ေျပာခြင္႔မေပး ဘာမွလည္း ညိႇႏိႈင္းခြင္မေပးပဲ ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္ေလးတစ္ရြက္နဲ႔ ျပီးဆုံးသြားခ႔ဲရေအာင္ သူ႔အခ်စ္က အ႔ဲေလာက္ထိ အေပါစားမဆန္ခ႔ဲဘူး...
ေရွ႕မၾကည့္ ေနာက္မၾကည့္ မစဥ္းမစား မဆင္မျခင္လုပ္တတ္သည့္ ေခြးဆိုးေလးကို ေတြ႔မွ သံုးခ်က္ေလာက္ ဆင္႔ေခါက္ပစ္လိုက္ပါဦးမည္။
နယ္ျမိဳ႕ေလးထဲဝင္လာေတာ႔ ညဆယ္႔ႏွစ္နာရီခြဲေတာ႔မည္။
တေနရာမွ မနားပဲ ေမာင္းလာခ႔ဲရလို႔ ပင္ပန္းေနပါသည္။
''Hunnie...! ညတြင္းခ်င္းၾကီးကြယ္... လာ..လာ...! အထဲဝင္...''
''အခုအခ်ိန္မွ အေဒၚ့ကို လာႏိႈးရတာ အားနာပါတယ္...''
''မဟုတ္တာ...! မလိုပါဘူးကြယ္...! မဟုတ္ရင္ေတာင္ အေဒၚက မနက္ျဖန္ေလာက္ Hunnieကို ဖုန္းဆက္ေခၚေတာ႔မလို႔...''
''ဟိုေကာင္ေလးေရာ ေဒၚေဒၚ...''
''အေနာက္ဘက္က အေဆာင္ေလးမွာရိွတယ္... အေဒၚလိုက္ပို႔ေပးရမလား...''
''အာ____ရပါတယ္ အေဒၚနားပါေတာ႔... ကြ်န္ေတာ္ဝင္သြားလိုက္ပါ့မယ္...''
''ေအး...ေအး.... ဝင္သြားလိုက္ Hunnie...! အ႔ဲကေလးဆီမွာ အိပ္ယာအဝတ္အစားအပိုရိွတယ္ ေတာင္းလိုက္ေနာ္...'
''ဟုတ္က႔ဲ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း အနားယူပါ အေဒၚ...''
''ေအး...! ေအး... အ႔ဲဒါဆို မနက္မွေတြ႔မယ္... Hunnie...''
''ဟုတ္က႔ဲ...''
Junmyeonေမေမ Jonginရဲ႕အဖြားကို အရိုအေသေပးႏႈတ္ဆက္ကာ အေနာက္ဘက္ အေဆာင္ေလးသို႔ လွမ္းလာခ႔ဲပါသည္။
°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~
|knock...! knock...|
''Kim Jongin.....''
|knock....! knock....!|
''Kim Jongin.....''
သူ႔နာမည္ကိုေခၚျပီး တံခါးလာေခါက္ေနသည့္အသံေၾကာင္႔ ဆိုဂ်ဴးေသာက္ျပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတ႔ဲ Jongin ႏိူးလာခ႔ဲပါသည္။
