''ကိုယ္လည္းဂ်ယ္ဂ်ဴးကိုလိုက္ခ႔ဲမယ္ Jongin....''
ေလးငယ္က အိပ္ယာထဲမွ ကမန္းကတမ္းထထိုင္ျပီး သူေရာလိုက္မည္ဟုေျပာေနသည္။
မ်က္ႏွာကိုၾကည့္လိုက္ေတာ႔ ေသြးေရာင္ပင္မရိွေသး...ျဖဴေဖ်ာ႔ေဖ်ာ႔...
နဖူးကိုစမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ႔ ေႏြးေနေသးသည္။
''ျပြတ္စ္...!''
နဖူးကို အနမ္းဖြဖြေပးလိုက္ျပီး...
''ကြ်န္ေတာ္ျပီးတာနဲ႔ ေလးငယ္ဆီခ်က္ခ်င္းျပန္လာခ႔ဲပါ့မယ္ ေလးငယ္ရယ္...''
''ငါလိုက္ခ်င္တယ္လို႔....''
''ေလးငယ္က လိမၼာပါတယ္ကြာ... ကြ်န္ေတာ္က အေပ်ာ္ခရီးသြားတာမဟုတ္ဘူးေလ... ေလးငယ္သြားခ်င္ရင္ ေနေကာင္းေပ်ာက္သြားတ႔ဲအခါ ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ အတူတူသြားၾကမယ္ ဟုတ္ျပီလား...''
ခရီးေဆာင္အိတ္ေလးကိုထုတ္ကာ ဘီရိုအစပ္မွာရိွသည့္ လြယ္လင္႔တကူ အဝတ္အစားေလးမ်ားကို ေကာက္ထည့္လိုက္ပါသည္။
''ဟင္႔အင္း... ငါက အခုပဲ လိုက္ခ်င္တာ... Kim Jongin...''
''ေလးငယ္က ကြ်န္ေတာ္......''
''ငါ စိတ္မခ်ဘူး...! မင္းနဲ႔ Park Chanyeolကို စိတ္မခ်ဘူး...''
''ေလးငယ္ရယ္... စိတ္မခ်ရေအာင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ဘာလုပ္မွာမလို႔လဲ...ျပီးေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္တည္းသြားတာမွ မဟုတ္တာ...အဖြဲ႔သားေတြလည္း ပါေနတ႔ဲဟာ...''
''မသိဘူး... ငါလိုက္မယ္ဆို လိုက္မွာပဲ Kim Jongin...''
''ကြ်န္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက ေလးငယ္ေနမေကာင္းဘူးေလ...''
''မင္းက ငါ့ကိုေခၚသြားဖို႔ အ႔ဲဒီေလာက္ျငင္းဆန္ေနတာ... မဟုတ္မွလြဲေရာ.. ငါ့ကြယ္ရာမွာ Park Chanyeolနဲ႔ ဘာလုပ္ၾကမလို႔လဲ...''
''ေလးငယ္!!!''
''ငါ့ကို မေအာ္နဲ႔ Kim Jongin...''
''ေလးငယ္က ကြ်န္ေတာ႔သိကၡာကို ေစာ္ကားေနတာေလ...''
''ေစာ္ကားေနတာမဟုတ္ဘူး..! ငါျမင္ေတြ႔ျပီး ခံစားေနရတာကို ေျပာျပေနတာ....''
''ခင္မ်ားက အစြန္းေရာက္ျပီး အတၱၾကီးလြန္းတယ္ ေလးငယ္... ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခင္မ်ားေနမေကာင္းလို႔ စိတ္ဆတ္ေနတယ္လို႔ပဲ ကြ်န္ေတာ္သတ္မွတ္လိုက္ပါ့မယ္...''
