"ဘာာာ"
ႏွစ္ေယာက္သား ၿပိဳင္တူေအာ္လိုက္ေသာ္လည္း အေခ်ကိုယ္ေတာ္က လွည့္ပင္မၾကည့္ သူဘာမွမသိသလို ေက်ာင္းသားေရးရာကို ဦးေဆာင္သြားၿပီး ေဖာင္ျဖည့္ျခင္းလုပ္ငန္းကို လုပ္ေနရင္း ၊
"ၿပီးမွေမး " လိုရင္းသာေျပာၿပီး ေဖာင္ႏွစ္ရြက္ထိုးေပးေသာေၾကာင့္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ ျဖည့္လိုက္ၿပီး ထြက္သြားေသာ ကိုယ္ေတာ္ ေနာက္သို႔အေျပးေလးသုတ္ေခ်တင္ရင္း
ကားေပၚတြင္လည္းဘာမွမေမးျဖစ္ အေခ်ေကာင္႐ုပ္က ေမးလည္းေျဖမည့္ သေဘာမွာမရွိ ၊ စားေသာက္ဆိုင္ေရွ႕တြင္ ကားတံု႔ခနဲရပ္သြားၿပီ၊ ကားေပၚမွဆင္း ဆိုင္ထဲဝင္ စားစရာမ်ား မွာၿပီးေနာက္ ၊
" ေမးလို႔ရၿပီ" ခြင့္ျပဳခ်က္ရၿပီးေနာက္ ႏွစ္ေယာက္သားသံၿပိဳင္ျဖင့္
" ေျပာစမ္းပါအံုး အေၾကာင္းစံု"
"ဘာကိုလဲ"
"ေက်ာင္းျပန္တက္တာေလ ၊ မင္းဘဲ ဒီမွာမတက္ခ်င္ေတာ့လို႔ ငါတို႔မွာ အသည္းအသန္ မင္းနဲ႔ ႏိူင္ငံျခားမွာ လိုက္တက္ခဲ့ရတာေလ"
"ေအးေလ"
မုန္႔ေယာင္မွ ဂ်ီ႐ုန္း အေျပာကိုလိုက္ေထာက္ခံရင္း
"တတိယႏွစ္ေျဖၿပီးလို႔ တႏွစ္ဘဲက်န္တာမို႔လို႔ ၿပီးေအာင္တက္ပါဆိုတာလက္မခံခဲ့တဲ့ေကာင္က ၊ ၿပီးေတာ့ ဟိုမွာဘြဲ႕ရလို႔ ငါတို႔ျပန္လာတာေတာင္ ျပန္မလိုက္ဘဲ ပညာဆက္သင္ခ်င္ေသးလို႔ ေနခဲ့ၿပီးေတာ့ ၊ အခုမွ ဒီမွာျပန္ၿပီး ဘြဲ႕ရေအာင္ယူမယ္ဆိုေတာ့ ငါတို႔နားလည္ေအာင္ရွင္းျပပါအံုးကြာ"
မုန္႔ေယာင္ေျပာၿပီး ေမာသြားတာေၾကာင့္ ေရွ႕မွ ေရတဖန္ခြက္ကို ေမာ့ေသာက္လိုက္၏။
" ငါတို႔ေတအိမ္က စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြက ဒီမွာ အေျခတည္ထားတာေလ ၊ အဲ့ေတာ့ ဒီကစီးပြားေရတကၠသိုလ္က ဘြဲ႕ရေတာ့မေကာင္းဘူးလား၊"
" မင္းအရင္က ေျပာေတာ့ ဟိုကဘြဲ႕ယူလာၿပီးရင္ ေအးေဆးဆို ၊ "
"ကုမၸဏီမွာ ေအးေဆး ဦးေဆာင္လို႔ရတယ္ဆို "
"ဟိုက ဘြဲ႕ရေတက လက္ခ်ိဳးေရလို႔ေတာင္ရတယ္ဆို "
"...................."
"....................."
"....................."
ေျပာခ်င္ရာေျပာေနေသာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို အဖတ္ေတာင္မလုပ္ေသာ ကစားေသာက္ၿပီး ျပန္ခါနီးၾကမွ
" ျပန္မပို႔ေတာ့ဘူူးေနာ္၊ ကိုယ့္ဘာသာျပန္ၾက ၊" ေျပာၿပီး ထျပန္သြားေသာ ဝမ္အေခ်ေကာင္
ငယ္ငယ္ထဲက တြဲလာေသာသူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဝမ္ရိေပၚအေၾကာင္း ကို သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က အသိဆံုး၊ ေခ်တတ္ေပမယ့္ စိတ္ထားေကာင္းၿပီး ျဖဴစင္တာေတာ့ သိသည္ ထို႔ေၾကာင့္ လည္း ဒီအခ်ိန္ထိ ဝမ္ရိေပၚ ၏အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္း အျဖစ္ရွိေနၾကျခင္းပင္ ။
-----------------------
ဝမ္အိမ္ေတာ္
" ဝမ္ေလး က်န္႔က်န္႔ နဲ႔ ေတြ႕ခဲ့လား"
"ဟုတ္ကဲ့ မား ေတြ႕ခဲ့တယ္ ၊ သူက ၁၆ ႏွစ္ေကာဟုတ္ရဲ႕လား "
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ သားရဲ႕"
" စူပုတ္ေနတာဘဲ သံုးႏွစ္သားၾကေနတာဘဲ"
" က်န္႔က်န္႔ေလး က အိမ္မွာ အငယ္ဆံုးဆိုေတာ့ အလိုလိုက္ထားၾကေတာ့ ၊ ကေလးလိုျဖစ္ေနတာေလ။ "
" သားလည္း အငယ္ဆံုးေလ ဒီအိမ္ေတာ္မွာ"
" မတူဘူးေလ ၊ သားက ငယ္ငယ္ထဲက အေခ်ေလးေလ ၊ ၿပီေတာ့ သားက မားရဲ႕ေစာင့္ေရွာက္မႈေအာက္မွာ ႀကီးျပင္းလာခဲ့တာေလ ၊ က်န္႔က်န္႔ ၾကေတာ့ သူ႔ပါး ဆံုးၿပီးေတာ့ ေရွာင္ေမက ကိုရီးယားမွာ စီးပြားေရးဦးေဆာင္ရေတာ့ က်န္႔က်န္႔ေလးကို သူ႔အမ ယန္လီကဘဲ ၾကည့္႐ွဳထားရတာ "
"ကေလးက အာ့ေၾကာင့္ ဆိုးခ်င္သလိုျဖစ္ေနတာ ၊ သားက အေလ်ာ့ေပးရမယ္ေနာ္"
"မားကေတာ့ေလ ခုထဲက ကၽြန္ေတာ္ကို ႏွိပ္ကြပ္ေနၿပီ ၊ ဟိုဟာေလးေတာင္ အိမ္ေပၚမေရာက္ေသးဘူး"
မဲ့ရြဲ႕ၿပီးအိမ္ေပၚတက္သြားေသာ သားေလးကို ၾကည့္ၿပီး ဝမ္မားမား ရယ္ေနလိုက္သည္ ။
ခဏအၾကာ အိမ္ေပၚမွ ေျပးဆင္းလာၿပီး ဝမ္ရိေပၚေျပာလိုက္ေသာ စကားေၾကာင့္ ဝမ္မားမား အံ့ၾသသြားသည္။
" မား ေနာက္တပတ္ကစၿပီး သားေက်ာင္းျပန္တက္ေတာ့မယ္"
အံ့ၾသမႈမွသည္ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းဆီသို႔ မိမိကိုယ္တိ္ုင္ ထိန္းက်ာင္းခဲ့ေသာ သားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဝမ္ေလး ၏စိတ္ကို မိမိအသိဆံုး ၊
ဝမ္မားမား လက္ကိုင္ဖုန္းကိုေကာက္ယူၿပီး နံပါတ္အခ်ိဳ႕ကို နွိပ္လိုက္သည္
"ေရွာင္ေမ ကိုယ့္သားေလးကေတာ့ မီးစိမ္းျပလိုက္ၿပီ" ( ေတာ္ေတာ္ ေတာ္တဲ့ ဝမ္မားမားပါေနာ္)
" တကယ္လား ၊ ဝမ္းသာလိ္ုက္တာ ကိုယ္ကေတာ့ အခုလာလို႔မရေသးဘူး ႏွစ္ကုန္ေလာက္မွျပန္လာခဲ့မယ္ ၊ ၿပီးေတာ့ အားက်န္႔ ေလးပါေခၚလာၿပီး စီစဥ္ၾကတာေပါ့"
(ေရွာင္းမားမားကေတာ့ သူ႔ကေလးကိုမေမးဘဲ စီစဥ္ေနပါၿပီ )
" ေကာင္းၿပီေလ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ကုန္မွေတြ႕ၾကတာေပါ့"
-------------------------------------------------------------
BẠN ĐANG ĐỌC
အခ်စ္ေထာင္ေခ်ာက္( zawgyi / unicode)🔞🔞🔞
Fanfictionမင္းကို လက္ထပ္ရေပမယ့္ ငါလံုးဝမခ်စ္ဘူး အဲ့တာေၾကာင့္ ဒီေန႔ကစၿပီး စိတ္ဆင္းရဲေစရမယ္ xiao zhan ကေလး ကိုယ့္ကိုမခ်စ္ေပမယ့္ ကိုယ္ကေတာ့ ကေလးကို အရမ္းခ်စ္တယ္ wang yi bo
