Her Borrowed Identity

Chapter 10

(Ing)

Habang naglalakad kami palabas nasalubong namin si Sedrick

"Sedrick!" sigaw ni Luis
"Bro!" sabi niya

Lumakad kami palapit sa kaniya.

"Long time no see!" sabi ni Sedrick
"And long time no talk! I missed you bro! Pero syempre mas namiss ko si Samantha" sabi ni Luis. Ngumiti lang si Sedrick

"Kailan ka pa dumating?" sabi ni Sedrick
"Kahapon lang..Hahaha! Gwapo ka pa rin ha? Walang pinagbago! Poker face~"

Sabi ni Luis sabay poke sa pisngi ni Sedrick
"Haha! Cut it out Luis!" ngumiti si Sedrick pero isang segundo lang at balik sa pagiging seryoso.

"So,saan na kayo pupunta?" tanong ni Sedrick sa akin
"Maglalakad lang kami dyan sa labas kuya Sedrick."

Tapos biglang nagreact si Luis

"Sedrick? Dati Sese tawag mo sa kaniya haha!"
"..A e oo oo hehe. Iba na,mas maganda kasi ang Sedrick hehe"

Tumango lang si Sedrick

"Well,see ya later Sedrick. Diyan lang kami" sabi ni Luis.

Pagkalabas,tumigil kami malapit sa may swimming pool na hugis hexagon.

"Napansin ko Sam hindi ka sanay sa high heels.." sabi ni Luis na naka kunot ang noo.
"Samantalang noong bata tayo eh mahilig ka ng magsuot ng shoes na may heels"

Dagdag niya.

Ang daming bago ang napapansin niya! Baka naman mabuking ako nito kaagad
"Ah oo. Ano kasi,nalaman ko na hindi maganda ang palaging naghe-heels nakakapangit ng paa. Yung lalabas yung ugat mo. Ewww! Ayaw ko ng ganoon! Kaya mas prefer ko ang flats. I also wear shoes with heels naman pero mas gusto ko yung medyo mataba not thin like this one"sinabi ko in a maarte way =_= ang hirap!

"Ah.." tapos napatingin siya sa akin na agad ko naman iniwasan.

"You know what..Kahit kailan hindi ko naisip na magkaroon ng girlfriend sa London. Wheneever I think of having a girlfriend, I only think about you.."
"...T-talaga? *gulp*"

Kinakabahan ako

"And..Im never going back to London. I don't want to lose you Sam"

Nagecho sa tenga ko ang salitang never at yung I dont want to lose you Sam..Eh samantalang yung tunay na Samantha eh 1 linggo nang nawawala.

"Uhm..nakakagulat ka naman Luis..Hinay-hinay naman.."

Kaya lang naman niya nasasabi yan kasi akala niya ako ang tunay na Samantha Craig. Pero once na nalaman niyang hindi ako si Samantha,baka masampal lang niya ako at iwan.

"Oh yeah,I'm sorry..hahaha"
"Bakit hindi ka nahihiyang sabihin sa akin ang nadarama mo para sa akin? I know it is a bit awkward to ask you that but why?" tanong ko

"Why? Don't you remember,I told you that when we get older I will marry you. Those are my last words before we went to London. Though your answer was just a emotionless face and turning your back to me,bumalik pa rin ako."
"G-ganoon ba? H-hindi ko na iyon maalala...hehehe..."
"But we don't have to worry anymore. We're already arrange to each other ^^"

Mas lalo akong kinabahan sa sinabi niya.. Ngumiti lang ako sa kaniya ng malumanay.

"Nakakatuwa talaga. Tinanggap mo ang regalo ko." sabi niya ng may ngiti
"..A eh,oo naman. Bakit hindi ko tatanggapin? Galing ito sa kababata ko kaya dapat kong pahalagahan. Hehehe"

Ngumiti lang si Luis sa sagot ko..

"Minsan mamasyal tayo gusto mo ba?" tanong sa akin ni Luis
"Sure,m-minsan. Kapag...may time na tayo para mamasyal.." sabi ko.

Hindi ko alam kung saan mapupunta ang usapan namin. Baka mamaya kakausap namin sa isa't isa ay may maitanong siya at masagot ko na magiging dahilan ng pagkabuking ko...

Buti na lang may tumawag sa phone niya..

"Hello? Opo...Hehehe,nakalimutan ko po sorry. Sige po gagawin ko na...."

Mukhang may pinapagawa sa kaniya ah..

"Sige Sam,may pinapautos pa si Mom..See ya,tomorrow??" sabi niya sabay ngiti
"...Sure,t-tomorrow. Pakamusta kina Mom and dad mo"

Tapos biglang tumaas ang isang kilay ni Luis. Bakit? May nasabi ba akong masama..or mali?
"Uhmm..haha. Okay then..bye!" sabi niya
"Bye"

Pagkatapos niyon dali-dali kong tinanggal ang shoes ko at naglakad ng nakapaa pabalik.

Vote,comment and ask questions ^^