-7-

137 36 0
                                    

-Bölüm şarkısı: GD & TOP- We Belong Together ft. Park Bom

Basketbol sahasının etrafı tellerle çevriliydi ve tellerin etrafında yaklaşık on beş kişi maçı izlemek için bekliyordu. Gözlerimi tekrar çocuklara çevirip herkesin aklındaki soruyu kelimelere döktüm.

"Lucy'nin getireceği çocuk nerede?"

"Burada." Arkamdan gelen sesle herkes oraya bakmaya başladı. Dönüp baktığımda bunun, o olduğunu gördüm. Jason'ı getireceğini tahmin etmeliydim. Ondan çok fazla behsediyordu. Ancak Lucy'le bu kadar çabuk yakınlaşmaları garipti. Elini uzattığında tokalaşmak istediğini sanıp elimi verdim. Ancak o elimi öpmeyi tercih etti. Ardından Zayn'e dönüp gülümsedi. Fazla umursamayıp elimi geri çektim.

"Merhaba." Gülümseyip tam gözlerimin içine baktı.

"Sen Alexis olmalısın." Pekala, bu gerçekten garipti. Ne ara bu kadar konuşmuşlardı ve adımı öğrenmişti? Bu düşünce işlerini sonraya bırakıp tekrar asıl amacımıza döndüm.

"Tamam o zaman. İnsanlar sizi bekliyor."

"Başlasak iyi olur." Herkes Jack'i onayladıktan sonra yavaş yavaş sahaya girmeye başladılar. O sırada Zayn'in yumruğunu sıktığını fark ettim. Maçın başlangıcının onu stres ettiğini düşündüm. Herkes sahaya girdiğinde William'a baktım. Rahttı. Gerginlikten çok havalı görünüyordu. Topu eline alıp bizim olduğumuz tarafa geldi.

"Senin için kazanacağım." Ona gülümsediğimde tekrar ilerlemeye başladı. İşte benim adamım! Yine kazanmak için gidiyor.

"Çok tatlı değil mi?" Lucy'nin sesiyle ona döndüm. Jason'dan bahsettiğini anlamak zor değildi.

"Sence de çok hızla arkadaş olmadınız mı? Yani bilirsin, henüz onu göreli birkaç hafta oldu."

"Kimin umrunda?" Sırıtarak umursamadığını belli edince omuz silktim. Onun için bir sorun yoksa benim için de yoktu.

Gözlerimi tekrar sahaya çevirdim. Tom maçı başlattığında derin bir nefes aldım. Biraz heyecanlanmıştım. Her maçta böyle oluyordu. Topu Jason almıştı. Yerde sektirerek ilerlerken önüne John çıktı. Topu almaya çalışsada başarılı olamadı. Ian, topu Jack'e attığı anda Jack, potayı hedefledi. Ancak top potaya girmemişti. Zayn, hızla topu kapıp sektirmeye başladı. William'in engeliyle bizim olduğumuz taraftan geçmek zorunda kaldı. Tam bizim önümden geçerken Jason, onu ittirdi. Zayn yere düşerken kolu yere sürtüldüğünde yüzünü buruşturdu. Jason, Zayn'e eğilip bizim duyabileceğimiz bir yükseklikte alay etti.

"Ne oldu, acıdı mı? Hadi git yine annene ağla." Zayn sinirle ayağa kalkıp Ian'ın yakasına yapıştı. John elini Zayn'in omzuna koyarken, Mike kulağına bir şeyler fısıldadı. Zayn, yavaşça ellerini çekip birkaç adım geriledi.

***

William koşarak bana sarıldı ve havaya kaldırıp etrafında döndürdü. İşte yine kazanmıştı. Beni yere bıraktığında omzuna hafifçe yumruk attım.

"Tebrikler koca adam." Kaşlarını çatıp bana garip bir şekilde baktı.

"Ne yani bu kadar mı?"

"Ne yapabilirim?" Bir süre düşünüyormuş gibi boş boş havaya baktı. Ardından aklına gelen şeyle sırıttı.

"Bize yemek yapabilirsin." Aslında iyi bir fikirdi. Kazanan takıma özel bir yemek. O sırada gözüm kenarda koluna bakan Zayn'e takıldı.

"Sen Jack ve Jason'a haber ver. Ben birazdan gelirim." Gülümseyip yürüyünce ben de Zayn'e doğru ilerlemeye başladım. Yanına geldiğimde koluna baktım. "Yüzülmüş..." Omuz silkip umursamazca bana bakmaya başladı.

"Önemli değil. Zaten küçük bir şey." Bu şekilde açık durmasının kötü bir şey olacağını düşündüm. Saçıma bağladığım bandı çıkarıp ona doğru bir adım attım. Yavaşça koluna sarmaya başladığımda şaşkınca bana bakıyordu. İşimi bitirdiğimde anlamsız bakışlarını sonlandırmak için bir açıklama yaptım.

"Dizilerde böyle yapıyorlar." Gülmeye başladığında ben de ona katıldım.

***

Son olarak salatayı da masaya koyunca şaheserime baktım. Gerçekten harika görünüyordu. Koltukta oturan çocuklara döndüm.

"Yemek hazır." Hepsi yavaş yavaş masaya doğru gelmeye başladıklar. William ıslık çalınca gülümsedim. Lucy mutfaktan çıkıp masaya geldiğinde herkes oturmuştu.

"Harika görünüyor." Jason'ın iltifatını Jack tamamladı.

"Alexis harika yemek yapar." Yemeklerimi her zaman sevmişlerdir. Onlara yemek yapmayı seviyordum. Masadaki yerimi aldığımda tekrar gülümsedim. Bugün kesinlikle harika geçmişti.

Wedding DressHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin