I Didn't Mean To Love You (GirlxGirl)

"Nie będziesz mówić mi co mam robić"!

Leila Pov

Obudziłam się rano i spojrzałam na zegarek stojący na komodzie, :7:45.
- Fuck, zaspałam.- powiedziałam na głos i jak poparzona wyszłam z łóżka.

Wzięłam najszybszy prysznic w życiu, ubrałam się i zrobiłam lekki makijaż.

Zeszłam na dół zabierając plecak oraz klucze od auta i wyszłam z domu zamykając drzwi.

Po kilkunastu minutach byłam pod budynkiem szkoły. Spojrzałam na plan lekcji, który pokazywał że mam teraz chemię.

Weszłam do klasy przepraszając za spóźnienie i usiadłam obok Juliet. Przywitałam się z nią cicho i zaczęłam wyjmować potrzebne książki.

Odkąd chodzę do tej szkoły mam na pieńku z panią od chemii, więc nie byłam szczęśliwa z powodu, że spóźniłam się na jej lekcje.

Gdy lekcja się skończyła wyszłam z klasy i poszłam do szkolnego sklepiku kupić coś do picia.

Kilka minut później zadzwonił dzwonek i poszłam pod salę od polskiego. Chwilę potem przyszła do nas pani Kate.

Miała na sobie jasne, jeansowe spodnie oraz czarną bluzkę na długi rękaw.

Kiedy podeszła do drzwi od klasy, spuściła głowę unikając tym samym mojego spojrzenia. Gdy otworzyła drzwi wszyscy zaczęli wchodzić do klasy. Ja postanowiłam wejść ostatnia.

Wchodząc do niej posłałam kobiecie uśmiech. Niby kobieta odwzajemniła go, lecz wiedziałam, iż nie był on prawdziwy tylko wymuszony.

Weszłam do klasy i usiadłam w swojej ławce.
Kobieta usiadła przy biurku czekając aż wszyscy przestaną rozmawiać i wyjmą książki. Kiedy było już cicho Kate zaczęła prowadzić lekcje.

Po chwili usłyszałam cichy szept Juliet.

- Co jej jest.- zapytała.

- Co masz na myśli?

- Jeszcze jej nie widziałam tak smutnej i przygnębionej.

- Ja też.

- Ty, może ona jest w kimś zakochana i to jest jakaś nieszczęśliwa miłość.

- Przestań. - powiedziałam uderzając ją lekko w ramię.

- No co, mówię to co myślę, może powinnaś spróbować.- zapytała uśmiechając się cwaniacko.

- O czym ty mówisz?

- No wiesz ty jesteś młoda, ona jest młoda...- nie dałam jej skończyć.

- Weź się zamknij.- powiedziałam to trochę za głośno.

- Dziewczyny czy ja wam nie przeszkadzam?- zapytała retorycznie jak i oschle.

- Nie, skądże.- odpowiedziała Juliet.

Dziesięć minut przed dzwonkiem kobieta kazała zrobić jedno z zadań. Sama usiadła przy biurku i zaczęła uporczywie szukać czegoś na laptopie.

Kilka minut przed końcem lekcji skończyłam zadanie i spojrzałam na Kate. Ta zapewne czując moje spojrzenie na sobie podniosła wzrok z urządzenia. Jej wzrok spotkał się z moim.

Zazwyczaj widywałam w tych pięknych tęczówkach małe iskierki dzięki którym wiedziałam, że kobieta jest szczęśliwa. Teraz było inaczej. W jej oczach widziałam coś w rodzaju bólu oraz cierpienia. Jeszcze nigdy nie widziałam jej w takim stanie. Czułam, że musiało się coś stać, coś co nie było błahostką.