I Didn't Mean To Love You (GirlxGirl)

"To co, zgadza się pani"?

Two weeks later

Leila Pov

Obecnie jestem w szkolnej stołówce. Przez ostatnie tygodnie nic się nie zmieniło poza jedną rzeczą, a mianowicie zbliżyłam się do Pani Kate.
Po ostatnich wydarzeniach z Frankiem mężczyzna nie podniósł na nią ręki. Kobieta stara się go nie denerwować i o dziwo udaje jej się to.

Moje rozmyślania przerwał głos mojej przyjaciółki Juliet.

- Leila, patrz, twoja ulubiona nauczycielka idzie.- powiedziała pokazując głową w stronę wejścia na stołówkę.

- Zamknij się Juliet.- powiedziałam.

Spojrzałam w stronę nauczycielki, która jak tylko napotkała się z moim wzrokiem odwróciła się i wyszła ze stołówki.

- A tej co? Zobaczyła cię i uciekła.- powiedziała Juliet.

- Nie wiem, ale pójdę sprawdzić.

- Dobrze, idź tylko nie rozbieraj jej wzrokiem tak jak na lekcjach.- zaśmiała się.

- Ryj Juliet!- nakazałam głośniej.

- No już się tak nie denerwuj, złość piękności szkodzi.

- Ryj w kubeł Juliet.- powiedziałam i również cicho się zaśmiałam.- Dobra idę bo jej nie znajdę.

Pośpiesznie wyszłam ze stołówki i zaczęłam szukać nauczycielki. Kiedy jej nie znalazłam poszłam w jedno miejsce w którym myślałam że będzie. I się nie myliłam.

Weszłam do toalety dla nauczycieli gdzie zobaczyłam Kate opierającą się rękoma o jedną z umywalek.

- Proszę pani, co się dzieje?

- Nic Leila, wszystko w porządku.

- Mnie pani nie oszuka.- powiedziałam a zza drzwi usłyszałam dzwonek na lekcje.

- Muszę już iść.- powiedziała i wyszła zostawiając mnie samą.

Zdenerwowałam się lekko ponieważ ja chcę jej pomóc, a on nawet nie chce mi powiedzieć o co chodzi.

Sprawdziłam w telefonie jaką miałam teraz lekcje i na moje szczęście lub nieszczęście miałam polski.
Podeszłam do mojej szafki i wyjęłam z niej potrzebnie rzeczy. Poszłam pod odpowiednią klasę gdzie była już Juliet.

- I co, rozmawiałaś z nią?- zapytała blondynka.

- Nie. - odpowiedziałam oschle.

- Nie znalazłaś jej?

- Znalazłam.

- Więc dlaczego z nią nie porozmawiałaś?

- Gdy zapytałam się co się stało powiedziała że musi już iść.

- I pozwoliłaś jej tak wyjść?

- A co miałam zrobić, nie mogłam zatrzymać jej siłą.

Po chwili usłyszałam stukot szpilek. Odwróciłam się i napotkałam smutny wzrok kobiety.
Kate otworzyła nam drzwi i wpuściła wszystkich do klasy.

Pośpiesznie usiadłam w ostatniej ławce i powiedziałam do Juliet że chce siedzieć sama.

Kiedy minęło dobre 40 minut lekcji wyjęłam telefon i postanowiłam napisać wiadomość do nauczycielki.

Do: Kate Miller
Dlaczego nie chciała pani ze mną porozmawiać? Ja chce pani pomóc, a pani nawet nie chce powiedzieć co się stało. Wiem jak trudno jest pani komuś zaufać, ale nie mogę ot tak pani zostawić. Nie po tym, co pani przeszła.
Poza tym widzę kiedy coś pani jest choć prawie pani nie znam i kiedy powiedziała pani, że wszystko jest w porządku wiedziałam, że to kłamstwo. Niech pani da w końcu dobie pomóc.