Bakugou Şuan çok heyecanlanmıştım. Yani sonunda ona söyliyecektim. Şuan bu fikirdende dönebilirim. Hayır korkma lan bu kez. Basit seni seviyorum. Diyeceksin ve karşılık alırsan sarılırsın. Sonra sevgili oluruz. Bunların hepsini yaşamak istiyorum o yüzden söylicem. Kurabiyeleri seveceğindende eminim. Kendimle iç savaşımı bitirdikten sonra sahile gelmiştim. Banka oturdum. Aptal hala gelmemişti. Gelmesemi acaba nedense karnımda garip bir his var. Neyse diken kafaya mesaj atim belki bana bir şeyler söyler gaza gelirim.
Bakugou: Lan diken kafa !
Kirishima: efendim!
Bakugou: ben galiba söyleyemicem.
Kirishima:Bence söyle yoksa korkuyor musun ?
Bakugou:Hayır ne bilim ya karşılık vermezse.
Kirishima:Saçmalma buraya kadar geldin kurabiyeler hazır mı?
Bakugou:Evet
Kirishima:Tamm yarın bana getir de o kız da sana aşık. Bu kadar basit.
Bakugou: Emin misin?
Kirishima: Kesinlikle neyse gitmem gerek
Konuşma burada bitmişti. Derin bir nefes alıp verdim. Hazırdım. Basit iki kelime seni seviyorum. Bu kelimeyi tekrarladım. Arkamdan gelen sesle kalktım " Bakugou!" " U-" diyecekken durdum çünkü o an yıkıldım. Yanında uyarmama rağmen duran Awase vardı. Nedense kendimi boşlukta hissettim. Bu biraz fazlaydı. Ben ona açılacakken onun yaptığı neydi ki şimdi. Kalbimde oluşan kırılganlık hissi yüzüme vurmuştu. Sinirlenip " Bunun burda ne işi var ?" Dedim. " Sa-" diyoken Uraraka. Lafını kestim. "Niye bugün kırıcısın bana karşı. Kalbimi söküp çıkramadığın kalmıştı. Onu da şuan yapıyorsun gerçekten aptalsın." Dedim banktan çantamı alıp gittim. Oradan biraz ilerledim. Sinirlenmiştim. Sahilin yürüyüş yerinde kimse yoktu. Bir tek ben ve hızlı adımlarım. Arkamdan bir ses geldi. " Bakugou bekle!" Bu Uraraka aptalıydı. Sesler yaklaştığında kolumdan tutup kendine çevirdi. Bense kolumu çektim. " Bak yan-" diyoken sözünü tekrar kestim. " Bu kadar aptallık yeter. Sabahtandır kendimle savaşıyorum sırf sana hislerimi açıklamak için ama senin yaptığın beni incitmek. Ben sadece seni seviyorum demek için geldim. Fakat sen yi-" diyoken dona kalmıştım. Uraraka yanaklarımdan tutmuş beni öpüyordu. Sıcak ve yumuşak dudaklarını hissediyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Şuan Uraraka ile öpüşüyordum değil mi yoksa rüya mı ? Yani ben sarılmayı tercih etmişken o öpücükle. Benden ayrıldıktan sonra ben hala ona şaşkın şaşkın bakıyordum. " Bende seni seviyorum. Ve bunu söylemek için bende çok düşündüm. En son kolyedeki notu görünce emin oldum ve itiraf etmen için sana oyun oynadım. Bugün de gerçekleri anlatmak için gelmiştik. Ve sonra seni sevdiğimi söyliyecektim. " " B-biraz fazla olmadı mı sence ?" " Evet de -" cevap veriyoken sarıldım sıkı bir şekilde. Ayrıldığımda " Şimdi biz sevgili miyiz ?" Dedim. " Benim için evet." Dedi. " Sevgilim Uraraka ha!" Dedim " Ne oldu beğenemedin mi ?" " Bilmem beğenmekten fazlası." Dedim. İkimizde birbirimize baktık. Uraraka elimden tutup çekiştirdi. " Hadi bir yere oturalım sana bir şey göstereceğim." Dedi. Etrafta olan banklardan birine oturduk. Uraraka " Kolyeni çıkarıp fotoğrafı kaldır ." Dediğini yapmıştım fotoğrafın hemen altında bir not vardı.İçini açtım __________________ Seni Seviyorum Bakugou _______Uraraka__ Yazıyordu. Bunu nasıl farketmedim. " Bunu ne zaman yaptın ?" " Kolyeni hastaneden aldığım gün ve notu bulmamla bende içini bunu koydum" dedi. Bende çantamı açıp kurabiyeleri verdim. " Bunları benim için mi yaptın?" Dedi gözlerini açıp. " Yani evet aptal bir kıza." Uraraka kutuyu açıp kurabiyenin şekline ve üzerinde yazan yazıya baktı. " Böyle bir şey beklemezdim senden." " Aptal kız çok konuşacağına tadına bak." Dedim. Bir tanesinden bir ısırık aldığında o günkü tadını çok beğenmişti. Uraraka ile orda sevgili olmamız beni mutlu etmişti özellikle öpücük hiç beklemesemde. Artık bugünden sonra sevgiliydik . Artık elini tutabilirdim veya öpedebilirdim. Bu iş hoşuma gitmişti.
