Beklenmedik

816 63 57
                                    

Medyadaki Bakugou'nun morluklarının şuanki hali..

Uraraka
Odama girdiğimde yatağıma uzandım. O sırada aklıma Bakugou'nun bana söylediği şey aklıma geldi. Çantama ne koymuştu ki. Hemen çantamı kurcalayıp bir şeyler aradım en sonunda kalemliğimi açtım içinde bir kağıt vardı. Açtığımda içinde bir şiir yazıyordu. Okumaya başladım. Her satırda yeniden büyüleniyordum sanki. Şiiri okumayı bitirmiştim. Kağıda bir öpücük kondurup göğsüme bastırdım. Bakugou'ya yapacağım şeyide sonunda kararlaşmıştım.
Bu planlarla uyudum.
~~
Sabah kalkıp üstümü giydim ve salona geçtim. Herkes ordaydı. Kahvaltıya oturduk. Bakugou karşımdaydı. Ona bakıyordum. Ağzına tam lokmayı soktuğunda göz göze geldik. Ona hayran gibi bakmam belki korkutmuştur diye düşündüm.
O sırada Bakugou öksürmeye başladı ve yanakları kızarmıştı. Ne olduğunu anlamasamda bu hali de çok tatlıydı. Hâlâ yüzündeki morluklar geçmemişti. Yemek yedikten sonra okula onunla gidecektim ama Mina ve Kirishima'nın yanına gittim. Ve onlara da anlatmaya başladım. Aslında sadece Deku ve lida biliyordu. Onlara anlattıklarımda ikisininde hoşuna gutmişti. Bir saniye bu ikisi sevgili mi oldu sonuçta dünkü itiraftan sonra utanırlar diye düşünüyordum. İkisinin ortasındaydım. İkisini durdurdum. Kirishima'ya yaklaşarak
" Siz sevgili misiniz ?" Dedim. Ben yaklaşınca kafasını geriye çekiyordu.
" N-ne ha-" diyoken biri kolumdan tuttu beni kendine çekti. Çekmesiylede göğsüne çarptım. Sonrada sol koluya belimi doladı. Bu Bakugou idi.
" Ne yapıyorsun sen ?" Dedi.
" " Ne yapmışım ?" Dedim.
" Diken kafanın ağzına girecektin ." Dedi. Beni kıskanmış aptal çocuk.
" Sevgililer mi diye sordum." Dedim.
" Sevgililer." Diyip elimden tuttu. Ve yürümeye başladı. Bakugou biraz sinirli gibiydi.
" Bir daha birine öyle yaklaşma biliyorum öyle bir niyetin yok ama içimdeki kalp buna izin vermiyor. Sadece ikimizin yüzü yakınlaşmasını istiyorum." Diyorken sadece önüne bakıyordu. Bende biraz arkasında onu hayranlıkla dinliyordum.
" Özür dilerim." Dedim. O sırada yavaşladık. Elimi bıraktı ve bu sefer kafama koydu. İkimizde birbirimize baıyorduk.
" Ahh! Bu kadar tatlı olma " demiştim. İçimden dediğimi sanan ben yanılmıştım.
" Maalesef elimde değil " dediğinde okulun oraya gelmiştik. Hemen sınıfa girip yerimize oturduk.
~~~
Aizawa sensei sınıfa girmişti.
" Günaydın çocuklar sizi bugün biryle tanıştırıcam zaten tanıyorsunuz da. Girebilirsin." Dediğinde kapıdan içeri Melissa gelmişti. Herkes büyük bir sevinçle bağırdı.
~~~
Öğle arası olmuştu. Melissa ile yemekhaneye iniyorduk kızlarla. Yemekleri aldıktan sonra bir masaya geçtik. Hem yemek yiyorduk. Hem de sohbet ediyorduk.
" Kamptan sonra çok şey değişti !" Diyen Mina gözleriyle beni işaret etti.
" Ne oldu ?" Dedi.
" Uraraka kendine sevgili yaptı." Dedi Mina.
" Hey !" Dedim. Mina ya vurdum.
" Mina da öyle." Dediğimde herkes Mina'ya baktı.
" Yani Kirishima ile sevgili olmuş olabiliriz."
" Vayy peki sen Uraraka kimle ?"
" Bakugou ." Dediğimde sevinmişti. Sonuçta onu sevdiğimi ona söylemiştim.
" Aşkına kavuşmuşsun " dedi gülerek
" Aynen." Dedim. Sohbet etmeye devam ettik. Yemek yedikten sonra lavaboya gitmek için masadan kalktım.
" Nereye ?" Dedi tsyu.
" Lavaboya"
İki masanın arasında geçiyordum ki ayağım birinin ayağına takılmıştı ve tam sırtüstü yere düşecekken biri elimden tuttu. Bakugou kahramanım. Beni kendine çekti.
" İyi misin ?" Dedi.
" E-"diyecekken
" Ne yaptığını sanıyorsun?" Diye bağırdı. Bağırdığı kişi Yui! . Bu kız aklımdan çıkmıştı.
" Bilerek olmadı." Dedi sinsice.
" Yalan söyleme lan ! Kör de-" diyoken kolundan tutup geri çekmemle sustu. Bense çok sakin bir şekilde Yui'nin karşısına geçtim.
" Önemli değil." Dediğimde sırıttı. O sırada yüzüne bir yumruk attım. Yere düşmüştü. Bakugou'ya baktım. Sırıtıyordu aptal. Yerden kalktığında tam yine vuracakken Deku bileğimi tuttu.
" Uraraka değmez ." Dediğinde Bakugou elimi tutan Deku'nun elinden çekti. İkisi kavga edicek gibiydi. Bende tam yine dövecekken Bakugou ense yakamdan tuttu. Ve vurmama engel oldu.  Sonra kolumdan tutup beni oradan götürdü.
Sınıfa gelene kadar bırakmamıştı. İçeri girdik kimse yoktu. Beni bırakmıştı.
" Ne yapıyorsun ?" Dedim.
" Bilmem canım seninle yalnız kalmak istedi. Bu arada iyi yumruk attın ." Demesiyle karnına yumruk attım.
" Böyle mi ?" Dedim. Karnını tutmuş konuşmaya çalışıyordu.
" B-bana ne vuruyorsun ?" Dedi.
" Bilmem canım istedi." Dedim.
" Dün şiirini okudum gerçekten teşekkür ederim." Dedim.
Bakugou karnını tutmayı bırakıp bana baktı. Ve üstüme yürümeye başladı.
" Ne oldu ?" Dedim. Her adımında bende geri adım atıyordum. Sonunda geriye atacak adımım tükenmişti çünkü beni kendisi ile duvarın arasına almıştı.
" Beğendin demek." Dedi. İki kolunuda iki omzumun yukarısındaki  boşluğa koyarak duvara yerleştirdi.
" Evet zaten sen benim için bir şiir gibisin yani bunlara alışık olmalıyım ama beni hep etkiliyirsun." Dedim.
" Sende beni kafamdaki melodi gibi rahatlatıyorsun." Demişti.
O sırada ...

Böyle bitirmek eğlenceli oluyor. Neyse bölüm nasıldı okuyucular ??

Yerçekimsiz Patlama( Kacchako)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin