Uraraka Bugün pazardı ve şuanda evden çıkmış markete gidiyordum. Bugün sokaklar oldukça sessiz ve karanlıktı. Tam köseyi döndüğümde karşımda biri belirdi. B-bu kötüler birliğindendi. Dabi. Karşımda duruyordu aramızda bir iki metre vardı. " Uraraka Ochako . " Dedi sakin bir sesle. " N-ne istiyorsun ?" Dedim. " Hiçbir şey sadece seni alıcam o kadar ." Dediğinde geri bir adım attım. Bana yaklaşmaya başladı. " Bize lazımsın." Dediğinde arkamda birini hissettim ve arkamdakinin enseme vurmasıyla bilincimi yitirmiştim.
Bakugou Sabah kalktığımda içimde kötü bir his vardı. Çoktan hazırlanmış otobüse binmiştim. Ama bugün Uraraka neden gelmedi ? Acaba bir şey mi oldu diye düşünüyordum. Telefonumdan onu aradım. Telefonu kapalıydı. Ne oldu bu aptala ? Otobüsten inip okula doğru gidiyordum. Kirishima geldi. " Ne yapıyorsun telefonla ?" Dedi. " Uraraka ya ulaşmaya çalışıyorum." Dedim. " Neden ki ?" " Bugün gelmedi ve cevapta vermiyor telefonlarıma." Dedim. Onunla bu konu ile ilgili konuşarak sınıfa girdik. Sınıfa girmemle hepsi bana baktı. " Ne oldu ne bakıyosunuz lan ?" Dedim. Sınıf nedensizce üzgündü. Cevap vermediler " Bir şey mi oldu ?" Dedi Kirishima. Mina ağlamaya başladı. " Uraraka dün akşam kaçırılmış" diyip Kirishima'ya sarıldı. Bense öylece durmuş dona kalmıştım. Ne diye kaçırsınlarki sevgilimi. Kimseyi duymuyor gibiydim. Sadece şuan aklıma Uraraka geliyordu tek başına kötülerle ne haldedir şimdi. " Bakugou iyi misin ?" Dedi Kirishima Ona baktım. Hala yüzümde şaşkınlık ifadesi vardı. " Sence haa nasıl olabilirim Uraraka yokken nasıl olabilirim ." Dedim bağırarak. Gözlerim dolmuştu. Sınıftan çıkmıştım. Okulun terasına çıktım. Manzaraya karşı bakıyordum. Gözlerimden akan istemsizce yaşlara engel olamadım. Ya Uraraka'ya bir şey olursa
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aptal gibi burda ağlıyorum elimden ne gelirki zaten. " Bakugou !" Dedi arkamdan seslenen kişi. Bu Aizawa sensei idi. Ona bakmadım. Kimsenin ağladığımı görmesini istemiyordum. " Ne istiyorsun ?" Dedim. " Merak etme onu kurtaracağız ." Dedi. " Emin misin haa şuan nerede olduğunu bile bilmediğiniz birini nasıl kurtaracaksınız ?" Diyerek bağırdım. İstemsizce ona dönmüştüm. Ağladığımı görünce şaşırmıştı. Kafamı eğdim ve göz yaşlarımı kolumla silmeye başladım. Bir anda Aizawa sensei önümde belirmişti ve kafamı kendi göğsüne çekmişti. Bense hâlâ ağlamaya devam ediyordum. " Onunla sevgilisiniz galiba ha!" Dedi Cevap vermedim. " Uraraka güçlü bir kız ben buna inanıyorum ve onu kurtaracağımıza söz veriyorum." Diyip susmuştu. İlk defa Aizawa sensei ile bu kadar konuşmuştuk. Normalde hep beni savunurdu ama ilk kez yüzüme karşı oldu bu. ( Aizawa'nın Bakugou'ya böyle davranması hoşuma gidiyor..) Aizawa sensei ile konuştuktan sonra ağlamayı kesmiştim ve sınıfa gitmiştik. Kimseden ses çıkmıyordu. Öğlen arası olduğunda kimse yemek yememişti. Bende sadece sırama odaklanmış Uraraka'yı düşünüyordum. Son derste bitmiş zil çalmıştı. Herkes eve gitmişti. Bir tek ben hariç. Herkes tamamen sınıftan çıktıktan sonra kafamı kaldırıp etrafa baktım. Uraraka'nın sırasına. Ayağa kalkıp onun sırasına oturdum.sırasına baktığımda bir yazı farkettim. Kurşun kalemle yazılmış B💛U yazıyordu. Aptal kız ne ara yazmışki bunu . Hava kararana kadar orda kaldım. Sonunda okuldan çıktım. Arka kapıya doğru gidiyordum. Bahçedeyken telefonumu alıp Uraraka'yı aradım. Belki kötüler açıp da onlarla konuşurum diye. Çalıyordu. Sol tarafımdan telefon sesi geliyordu. O tarafa baktığımda kötülerin başı Shigaraki !! Telefonu bana doğru tutuyordu. Tuttuğu telefonun üstünde Sevgilim yazıyordu. Bir dakika bu Uraraka'nın.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
" Bakugou Katsuki " diyip güldü. " Sevgiline yazık oldu."
Nasıl bir bölümdü ? Kısa olabilir. Beğenmenizi umuyorum.
