ⓑⓞⓛⓤⓜ 20

1.9K 219 72
                                    

𝕓𝕚𝕤𝕞𝕚𝕝𝕝𝕒𝕙𝕚𝕣𝕣𝕒𝕙𝕞𝕒𝕟𝕚𝕣𝕣𝕒𝕙𝕚𝕞

༻ ༺

Oyunumuzun İçindeki Gerçeğimiz...

"Yok artık. Çay da mı var?"

Sungur torbadan termosu çıkarırken "Tabii ki. Çayı çok seven bir sözlüm var. Olmazsa olmaz" deyince gizliden gizliye sırıtıvermiştim. Deli şey.

"İnce belli bardakta içmeyi sevdiğini de bildiğimdeeeen" deyip bardakları da çıkartan Sungur'a düşmemek için kendimi zor tutuyordum. Bir dakika ya!

"Sungur..."

Sungur gözlerini bana çevirince kaşlarımı çatarak "Sen benim sevdiğim şeyleri nereden biliyorsun? Mercimek çorbası, et, çay ve ince belli bardakta içmeyi sevdiğimi... Nereden geliyor bu bilgiler sana?" diye sorunca Sungur dudaklarını birbirine bastırdı.

"Bir de bir şekerli içtiğini biliyorum."

Ağzım hayretten açık kalmıştı.

"Asıl soruma cevap ver."

Sungur çayı doldururken "Baldız sağ olsun" deyince gözlerimi devirdim.

"Arkamdan iş mi çeviriyorsun kardeşimle?"

Sungur güldü. O sırada bir şeker attığı çayı bana uzatıp "Abartma Liva. Alt tarafı sevdiğim kadının ne sevdiğini merak edip kardeşinden yardım aldım" deyince donakaldım. Niye bu kadar açık konuşuyordu bu adam ya? Kalbime kastı vardı galiba.

"Soğutma çayını."

Önümde duran bardağı alıp bir yudum içtim çayımdan. Bardağı tekrar yerine koyarken Sungur'a da merak ettiğim şeyi sormayı da ihmal etmemiştim.

"O notun arkasındaki adres neresi? Biraz tanıdık gibi geldi de."

Sungur başını iki yana salladı. Gülümsedi.

"Orayı bildiğini sanmıyorum."

Kaşlarım kalkmıştı. Şimdi daha da merak etmiştim.

"Niye ki? Özel bir yer mi?"

Gözlerini bana çeviren Sungur hafif tebessümünü sergilemeye devam etti.

"Evet, bildin. Benim için özel bir yer."

Çayımdan bir yudum daha alıp Sungur'un devam etmesini bekledim. Sungur'un bir anda yüzünün düşmesi de gözümden kaçmamıştı.

"İnsanlar mutlu anılarını kolayca paylaşabilirler. Asıl önemli olan; kötü anılarını paylaşabileceğin birinin olması. Ben o kişinin sen olmasını istediğim için, hayatımın en zor dönemini geçirmeme sebep olan yere götüreceğim seni. Tabii sen de kabul edersen..."

Sungur'un sesindeki gariplik içimde kötü bir his oluşmasına sebep olmuştu. Bir şey demeden gözlerimi solumda kalan manzaraya çevirdim.

"Gidiyor muyuz?"

Cevabımı ayağa kalkarak vermiştim.

"E gidelim bakalım şu özel yere . Merak ettim."

Sungur kocaman gülümseyerek hızlıca sofrayı toplamaya koyuldu. Ben de yardım edecektim lakin birileri izin vermemişti. Açıkçası ben de çok ısrar etmemiştim. 😄

Tekrar arabaya binip yollara düşerken Sungur'un "Eee aşk mektubum hakkında hiçbir şey demeyecek misin?" diye sormasıyla gözlerimi yola çevirip duymazlıktan gelmeye çalıştım. Ama Sungur ısrar etmeye meyilliydi.

Oyun ArkadaşımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin