CÜDA

46. Bölüm

Gün boyu Görkem ile film izledikten sonra akşam geleceğini söyleyerek evden ayrıldı.

Görkem'in gidişinden yaklaşık yarım saat sonra kapının çalmasıyla oturduğum koltuktan kalktım.

Kapıyı açtığımda karşımda görmeyi beklediğim kişi dedem değildi. Dedem gülümseyerek içeri girdikten sonra kapıyı kapattım.

Dedem, “Hadi kızlar hazırlanın. Nesrin bizi bekliyor.” dedi ve “Akşam yemeği için sizi almaya geldim.” diyerek sözlerini tamamladı.

Benim bakışlarımdaki isteksizliği görmüş olacak ki, “Duyduğum kadarıyla halanla konuşmuşsunuz. Artık ortada dargınlık bırakacak bir şey kalmadı. Babaanneni bunca zaman seni rahatsız etmesin diye zor tuttum. Hadi bir an önce hazırlanın.” dedi.

Melis konuşmama müsaade etmeden, “Hemen hazırlanıp geliyoruz, Muhittin dede.” dedi ve beni kolumdan çekiştirerek merdivenlere götürdü.

•••••••••

Araba dedemin evinin önünde durunca süs havuzunu geçerek kapının önüne ulaştık. Dedem zile basmıştı ki çok geçmeden kapı Türkan hanım sayesinde açıldı.

Türkan hanımın arkasından gelen babaannem yanıma gelip kollarını bedenime sıkıca doladı.

Babaannemin sarılmasına karşılık verince “Hoş geldiniz kızım.” diyerek benden ayrıldı ve Melis'e sarıldı.

“Hadi içeri geçelim.” dedi ve Türkan hanıma hitaben, “Türkan bize birer kahve yap.” dedi.

Babaannemin önderliğinde salona geçip koltuklara yerleşince burayı özlediğimi fark ettim.

Bir müddet havadan sudan sohbet ettikten sonra Türkan hanım kahveleri getirdi.

Sıcacık kahvemden bir yudum alırken babaannem söze girerek, “Kızım, aramızda bir kırgınlık kalmadığını düşünüyorum. Umuyorum ki yaşananları öğrendikten sonra bize hak vermeye başladın. Böyle bir şeyi halanın izni olmadan anlatamayacağımızı da anlamış olmalısın. Aslında senden ani bir çıkışma beklemediğimiz için bizler de sana darılmıştık ama bunu da gençliğine veriyoruz. Senin yerin de yuvan da bu ev olduğuna göre artık evine dönme vaktin geldi kızım. ” dedi.

“Sizlere hak veremediğim ve bunlar yaşandığı için üzgünüm babaanne. Senin de söylediğin gibi halamla konuştuktan sonra kimseye bir kırgınlığım kalmadı. Ancak biz o evde düzenimizi kurduk, rahatımız yerinde. Açıkçası ben buraya dönmeyi pek düşünmüyorum.” dedim.

Babaannem başını olumsuz anlamda sallarken, “Öyle şey olmaz kızım. Deden de ben de buna müsaade edemeyiz. Ayrıca bu sefer buraya tek başına değil Melis kızımızla beraber gelmeni istiyoruz.” dedi.

Melis, “Beni de düşündüğünüz için teşekkür ederim ama ben bunu kabul edemem. Almira en kısa zamanda yeniden döner evine.” dedi.

Babaannem, “Almira senin gibi bir dosta sahip olduğu için ne kadar da şanslı. Sen bunca zaman ne olursa olsun Almira'yı yalnız bırakmadın. Biz en başından seni de Almira ile getirmediğimiz için hata ettik. Şimdi sıra bizde kızım, senin Almira'yı yalnız bırakmadığın gibi biz de seni yalnız bırakmayacağız.” dedi.

Babaannemin ardından dedem söze girerek, “Nesrin'i duydunuz kızlar. Bundan böyle bu konu burada kapandı. Bu gece Almira'nın odasında idare edersiniz. Sonra da eşyalarınızı alır, Melis'e bir oda ayarlarız.” dedi.

Melis'in söze atılmasıyla ben yine etkisiz eleman olmuştum. “Muhittin dede, gerçekten buna hiç gerek yoktur. Ben tek başıma da yaşayabilirim.” deyince dedem Melis'i onaylamazca bir bakış attığında onu susturmayı başardı.