Ημέρα έβδομη.
Τρίτη.
Όπως σχεδίαζε να κάνει, η Αντζέλικα σηκώθηκε πολύ πρωί και πήγε στο νοσοκομείο. Έμεινε με την Νάνα μέχρι το μεσημέρι που την πήγε σπίτι της. Την έπεισε να ξαπλώσει και της έφτιαξε κάτι να φάει. Η μικρή Φλώρα την βοήθησε στο μαγείρεμα και μετά την πήρε μαζί της μια βόλτα με την μηχανή μέχρι το ορφανοτροφείο για να δει τους φίλους της.
"Αντζέλικα!" την χαιρέτησε η κυρία Άννα, υπεύθυνη του ορφανοτροφείου και εκείνη της χαμογέλασε θερμά.
"Γεια σας"
"Καιρό έχουμε να σε δούμε. Πώς είσαι;"
"Καλά είμαι, εσείς;"
"Όπως ξέρεις κορίτσι μου" της απάντησε και τότε πλησίασε η Φλώρα με άλλα κοριτσάκια μαζί της.
"Αντζέλικα!!" φώναξαν ενθουσιασμένα τα πιτσιρίκια κι εκείνη τα αγκάλιασε όλα βάζοντας τα σε μια μεγάλη ομαδική αγκαλιά. Ύστερα πλησίασαν κι άλλα παιδάκια και εκείνη κατέληξε στο πάτωμα δεχόμενη επίθεση από παιδιά.
"Κι εμένα μου λείψατε πιτσιρίκια, όμως θέλω να πάρω ανάσα" παραπονέθηκε κι έφυγαν από πάνω της έτσι μπορούσε να πάρει ανάσα μέσα από τα γέλια της.
"Άντε παιδιά μέσα γιατί έχει κρύο" τους είπε η κυρία Άννα και αυτά με παράπονο υπάκουσαν.
Η Αντζέλικα περπατούσε με την κυρία Άννα στην αυλή μαθαίνοντας για την κατάσταση του ορφανοτροφείου. Δεν άλλαξαν πολλά από την τελευταία επίσκεψη της, ακόμα τα παιδιά πεινάνε και κανείς δεν κάνει τίποτα γι' αυτό. Αργότερα η μικρή Φλώρα κι εκείνη έφυγαν και την επέστρεψε στην γειτονιά της. Σιγουρεύτηκε ότι η Νάνα ήταν εντάξει και έφυγε επιστρέφοντας στις εστίες. Μπήκε στον κοιτώνα της και βρήκε τον Τζέι μαζί με εκείνο το αγόρι που είχε δει μαζί του στην καφετέρια προχτές.
Έμοιαζαν σαν να ήταν αδέρφια, ίδιο σκουλαρίκι στη μύτη, ίδια ενδυμασία, είχαν ακόμη και το ίδιο χτένισμα. Αν και ήταν τόσο διαφορετικοί στα χρώματά τους, ο Τζέι ήταν σαν μαύρη σοκολάτα και ο Κάιλ ήταν περισσότερο σαν λευκή λόγω του δέρματος του, με χαριτωμένα πράσινα μάτια και σκούρα μαλλιά. Είχαν αφήσει στο πάτωμα μερικά εξαρτήματα από μηχανές ενώ αυτοί διάβαζαν κάτι χαρτιά πάνω στο κρεβάτι.
"Γεια" χαιρέτησε εκείνη αφήνοντας την τσάντα της στο κρεβάτι και ο φίλος του Τζέι της χαμογέλασε.
"Γεια σου, Κάιλ χάρηκα" συστήθηκε και εκείνη παραξενεύτηκε, περίμενε να ακολουθήσει το παράδειγμα που της έδωσε ο φίλος του.
"Αντζέλικα, χάρηκα επίσης" του απάντησε χαμογελαστή και άφησε το κράνος της στην ντουλάπα.
YOU ARE READING
𝑵𝒊𝒈𝒉𝒕𝒎𝒂𝒓𝒆
Romance"Άσε με!" απαίτησε προσπαθώντας να απελευθερώσει το χέρι της όμως ο Τζέι την αγνόησε συνεχίζοντας να την τραβολογάει. Γλίστρησε το χέρι της και κατάφερε να το τραβήξει σταματώντας πίσω του κι εκείνος σταμάτησε επίσης αφήνοντας την πίσω του. "Σε μισ...
