𝑵𝒊𝒈𝒉𝒕𝒎𝒂𝒓𝒆

50. Κατάλληλος.

Ημέρα πεντηκοστή πρώτη.
Παρασκευή.

"Έλα ξύπνα θέλω το μυαλό σου να λειτουργήσει" μουρμούρισε η Σελίν χτυπώντας τα δάχτυλα μπροστά της για να ξυπνήσει. Εκείνη μετά που έτριβε τα μάτια της πήρε τηλέφωνο τον Τζέι όμως δεν το σήκωσε και έτσι δεν επέμεινε. "Όλα καλά; σε βλέπω προβληματισμένη" μουρμούρισε η Σελίν κι η Αντζέλικα αναστέναξε μορφάζοντας ανήξερη. "Λοιπόν πώς πήγε;" την ρώτησε ύστερα και εκείνη την κοίταξε απορημένη. "Απέδωσε η εξάσκηση με τις μπανάνες;" διευκρίνισε γελώντας. "Ναι αρκετά μπορώ να πω" της απάντησε και έπιασε το τετράδιο της.

«"Ρε είναι μεγάλη πώς θα την βάλω στο στόμα μου αυτή;"» άκουσε την φωνή της και τρομοκρατημένη σήκωσε το βλέμμα της στην Σελίν. "Τι, ήταν, αυτό;" την ρώτησε με τρόμο στην φωνή της και το σατανικό χαμόγελο της την τρόμαζε ακόμα περισσότερο. "Ντοκουμέντο από την πρώτη φορά που δολοφόνησες ένα ολόκληρο κιλό μπανάνες" μουρμούρισε και τέντωσε το χέρι της για να της πάρει το κινητό της, όμως εκείνη το πήγε μακριά. "Όχι όχι όχι, δεν το παίρνεις αυτό. Πρέπει με κάτι να σε απειλώ"

Αφού είδε το βίντεο ολόκληρο, άρχισε να γελάει με το πώς κατέληξε να τρώει τόσες μπανάνες. Μετά ξανά πήρε τον Τζέι και ακόμα δεν το σήκωνε. Αργότερα της έστειλε μήνυμα ότι πνίγεται στην δουλειά... Μαγείρεψε όσο η Σελίν έγραφε κάτι ασκήσεις και όταν ήταν έτοιμο το φαγητό έφυγαν μαζί. Την πήγε στην πανεπιστημιούπολη και μετά πήγε στο συνεργείο βρίσκοντας τον Τζέι μόνο του.

"Γεια σου όμορφε" έκανε αισθητή την παρουσία της κι εκείνος ξαφνιάστηκε που την είδε. "Γεια σου όμορφη. Τι κάνεις εδώ;" την ρώτησε και του έδειξε την τσάντα με τα δύο μπολ. "Σας έφερα φαγητό, ο Κάιλ;" ρώτησε αφού δεν τον έβρισκε τριγύρω. "Σε λίγο θα έρθει, κάπου πετάχτηκε" της απαντά κι εκείνη άφησε την τσάντα πάνω στο τραπέζι με τους καφέδες. Εκείνος σηκώθηκε ψάχνοντας κάτι εργαλεία χωρίς να της δώσει ιδιαίτερη σημασία. "Γιατί δεν απαντάς τις κλήσεις μου;" τον ρώτησε κάπως ανήσυχη από την φανερά απόμακρη στάση του. Ο Τζέι έβγαλε τα γάντια του ψάχνοντας καλύτερα χωρίς καν να την κοιτάξει.

"Σου έστειλα μήνυμα" της απάντησε κι εκείνη συνοφρυώθηκε δαγκώνοντας τα χείλη της νευρικά. "Ναι, το είδα αυτό" μουρμούρισε κάπως περίεργη αφού ούτε καν που την κοιτούσε. "Θα πρέπει να επιστρέψω στη δουλειά" ανακοίνωσε κοιτώντας την κι εκείνη ένευσε καταφατικά. Απομακρύνθηκε περπατώντας για να φύγει όμως σταμάτησε και γύρισα κοιτώντας τον.