𝑵𝒊𝒈𝒉𝒕𝒎𝒂𝒓𝒆

11. Εσένα έψαχνα.

Πήγε στη Νάνα, όμως εκείνη δεν ήταν σπίτι της. Τα πιτσιρίκια της είπαν ότι έλειπε από χτες έτσι την πήρε τηλέφωνο και δεν το σήκωνε. Ανήσυχη κοίταζε τριγύρω το σπίτι, έμοιαζαν όλα φυσιολογικά έτσι δεν πήγε το μυαλό της σε κάτι κακό, όμως το ερώτημα πού μπορεί να βρίσκεται παρέμενε αναπάντητο. Έμεινε εκεί και περίμενε παίζοντας με τα μικρά μέχρι που η Νάνα εμφανίστηκε κοιτώντας την ξαφνιασμένη.

"Τι κάνεις εδώ μικρή μου;" τη ρώτησε αγκαλιάζοντας την σφιχτά.
"Ήρθα να σε δω, αλλά τα πιτσιρίκια μου είπαν ότι έλειπες από χτες. Ανησύχησα" της απάντησε κι ύστερα παρατήρησε καλύτερα την έκφραση της που χαμογελούσαν μέχρι και τα αυτιά της.
"Πού ήσουν;" ρώτησε ύποπτα και έκατσε δίπλα της.
"Βγήκα χτες με τον γιατρό και περάσαμε μαζί την μέρα μας" της απάντησε και η Αντζέλικα χαμογέλασε πλατιά.
"Πολύ χαίρομαι που το ακούω αυτό" μουρμούρισε και δονήθηκε το κινητό της.

«Πού είσαιιιιιι;»
Είδε μήνυμα από άγνωστο αριθμό και το αγνόησε παραξενευμένη. Έφτιαξε μαζί με την Νάνα κέικ και φωνάξανε όλα τα πιτσιρίκια να έρθουν να το φάνε όταν ήταν έτοιμο. Ακούστηκε ο ήχος κλήσης του κινητού της και της το έφερε η Φλώρα, ήταν ο άγνωστος αριθμός που της έστειλε το μήνυμα. Το σήκωσε διστακτικά αφού είχε απομακρυνθεί από τα παιδιά και έβαλε το κινητό στο αυτί της.

'"Ναι..."' μουρμούρισα περίεργη.

'"Με άφησες στο διαβάστηκε, αλλά το προσπερνώ αυτό. Θα σου φάω τα μπισκότα με λεμόνι, πειράζει; δεν πειράζει, χαίρομαι"' άκουσε και μόρφασε μπερδεμένη.

'"Ποιος είναι;"' ρώτησε και άκουσε γέλια.

'"Ο δολοφόνος με το πριόνι και έχει όρεξη για μπισκότα"' της απάντησε και με γέλια έκλεισε το τηλέφωνο.

"Όλα καλά μικρή;" την ρώτησε η Νάνα και της ένευσε γελώντας.
Αυτές οι φάρσες έχουν πολύ πλάκα...

Έμεινε λίγο ακόμα εκεί κι ύστερα έφυγε, επέστρεψε στις εστίες και βρήκε τον Τζέι στον κοιτώνα τους χαζεύοντας στο λαπτοπ του. Εκείνος μόλις την είδε άρχισε να χαμογελάει σε αντίθεση με την Αντζέλικα που τον κοιτούσε περίεργα. Άφησε την τσάντα της στο κρεβάτι αφού στο γραφείο είχε παντού ρούχα του, τότε ακούστηκε ο ήχος του τηλεφώνου της και όταν το είδε ήταν εκείνος ο άγνωστος αριθμός πάλι. Το έκλεισε εκνευρισμένη και άρχισε να ψάχνει το τετράδιο της στο γραφείο κάτω από τα ρούχα. Είδε κάτι πολύ περίεργο στην άκρη, ήταν ένα χαρτονόμισμα τυλιγμένο ρολάκι όμως δεν του έδωσε κάποια ιδιαίτερη σημασία. Το τηλέφωνο της ξανά χτύπησε και το απάντησε χωρίς να δει ποιος είναι. Αφού βρήκε το τετράδιο της και δεν μιλούσε κάποιος, κοίταξε την οθόνη του κινητού της παρατηρώντας πως ήταν ο ίδιος αριθμός.