𝑵𝒊𝒈𝒉𝒕𝒎𝒂𝒓𝒆

32. Έλξη.

Ξύπνησε μερικές ώρες αργότερα λαχανιασμένη έχοντας χάσει την ανάσα της. Ο Τζέι δεν ήταν δίπλα της αλλά άκουγε το νερό να τρέχει έτσι υπέθεσε ότι κάνει μπάνιο. Έμεινε καθιστή για λίγο στο κρεβάτι και σκεφτόταν το όνειρο που είδε, έμοιαζε αρκετά με το χθεσινό, εκείνο το ωραίο. Ήταν βέβαια διαφορετικό, ήταν πολύ αισθησιακό, ήρεμο όμως έντονο, με πάθος. Το νερό σταμάτησε να τρέχει και δεν άργησε να εμφανιστεί ο Τζέι με μια πετσέτα στην μέση του. Τα μάτια της κάθε φορά που είχαν την ευκαιρία έπεφταν πάνω στο σώμα του. Στους ώμους του, στα χέρια του και στον κορμό του, παρατήρησε ότι σταγόνες νερού έπεφταν από τα μαλλιά του στο σώμα του και στο πάτωμα.

"Ωω, ξύπνησες..." μουρμούρισε σαν να μην το περίμενε κι εκείνη γέλασε καθαρίζοντας τον λαιμό της κοιτώντας αλλού. Την πλησίασε βρεγμένος και εκείνη τράβηξε την κουβέρτα πάνω της για να μην τη βρέξει. Έσκυψε από πάνω της καθιστώντας το αδύνατον να μην βραχεί από τα μαλλιά του που έσταζαν παντού πάνω της.
"Να δροσιστείς για να ξυπνήσεις" μουρμούρισε μειδιώντας ύπουλα και τίναξε τα μαλλιά του πάνω της. Εκείνη τον έσπρωξε προς τα πίσω και ανέβηκε απάνω του, σκούπισε τα νερά από το πρόσωπό της και εστίασε στα χαρακτηριστικά του. Την κοίταζε τόσο μπερδεμένος.
Ξέρει τι επίδραση έχει το άγγιγμά της πάνω μου; Ξέρει ότι αγωνίζομαι να κρατήσω τον εαυτό μου ήρεμο, ή μήπως είναι απλά τόσο αθώα για να σκεφτεί ότι με ερεθίζει απλά και μόνο που κάθεται πάνω μου.

"Τι συμβαίνει; φαίνεσαι σκεπτικός" τον ρώτησε και εκείνος σηκώθηκε καθιστός τοποθετώντας την καλύτερα στην ποδιά του.
"Πρέπει να σταματήσεις να το κάνεις αυτό" ψέλλισε κοιτώντας την στα μάτια.
Με κάνει να νιώθω περίεργα στην κοιλιά μου, σαν πείνα, σαν ναυτία, όμως με ωραία αίσθηση.

Εκείνη χαϊδεύοντας τα χείλη του με τον αντίχειρα της του χαμογέλασε.
"Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς" ψέλλισε στο αυτί του κι ο Τζέι μούγκρισε σχεδόν χάνοντας την ανάσα του όταν τον φίλησε στον λαιμό. Έσφιξε τα σεντόνια στα χέρια του και έριξε πίσω το κεφάλι κλείνοντας τα μάτια του σφιχτά.
"Τι έπαθες;" τον ρώτησε η Αντζέλικα χωρίς να χαλάσει την κοντινή τους απόσταση, εκείνος είχε συνεχώς σφιγμένο το σαγόνι του και όταν την κοίταξε παρατήρησε το ύπουλο χαμόγελο ενώ δάγκωνε τα χείλη της.
"Μοιάζεις σαν να ζορίζεσαι" ψέλλισε δημιουργώντας του γέλιο αυτή η συνειδητοποίηση της. Στήριξε τα χέρια της στους ώμους του παίζοντας με τα μαλλιά του στο κεφάλι που έπεφταν στα πλάγια.