𝑵𝒊𝒈𝒉𝒕𝒎𝒂𝒓𝒆

54. Έχεις εμένα.

Ημέρα πεντηκοστή όγδοη.
Παρασκευή.

[...]

"Πώς σου φαίνεται αυτό;" την ρώτησε η Σελίν για το φόρεμα που είχε δοκιμάσει. "Μου αρέσει, αναδεικνύει τα μάτια σου"
"Τέλεια, τότε θα το αγοράσω. Εσύ; Βρήκες τίποτα ενδιαφέρον;" την ρώτησε και της έδειξε ένα άσπρο λουλουδάτο φόρεμα. Η Αντζέλικα το δοκίμασε και μετά κοιτούσε στον καθρέφτη το είδωλο της. Τότε χτύπησε το τηλέφωνο της και είδε το όνομα του Τζέι στην οθόνη.

'"Γρήγορη ερώτηση, όταν τα ζυμαρικά είναι σαν τα μαλλιά σου όλα μπερδεμένα και κολλημένα τότε αυτό σημαίνει ότι δεν τρώγονται;"' την ρώτησε και άρχισε να γελάει.

'"Τα ανακάτευες κατά το βράσιμο;"'

'"Ίσως, ίσως και όχι, αυτό δεν ήταν στις οδηγίες"' της είπε και συνέχισε να γελάει κουνώντας το κεφάλι της.

'"Τρώγονται αλλά θα δυσκολευτείς να τα ξεμπλέξεις"' συμπλήρωσε.

'"Κατάλαβα, εσύ πώς πας με τα ψώνια;"'

'"Εγώ αυτή την στιγμή κοιτάω ένα φόρεμα αλλά δεν είμαι σίγουρη αν θα το πάρω"'

'"Πάρτο, δεν ξέρω πώς είναι πάνω σου, αλλά ξέρω ήδη ότι θα δείχνεις εκθαμβωτική, με ή χωρίς αυτό"'

'"Εντάξει, θα στο κλείσω γιατί πρέπει να δω κι άλλα ρούχα και εσύ μου αποσπάς την προσοχή"'

'"Ζητώ συγγνώμη, κυρία μου. Παρακαλώ απολαύστε τα υπόλοιπα ψώνια σας, ενώ εγώ θα προσπαθήσω να... φάω; ναι νομίζω θα το επιχειρήσω"'

'"Εντάξει να προσέχεις και θα γυρίσω κάποια στιγμή"'

'"Εντάξει μωρό μου, τα λέμε αργότερα"'
Το έκλεισε και έβγαλε το φόρεμα αποφασίζοντας πως θα το αγοράσει.

"Στο τηλέφωνο μου είπες ότι ήθελες να αγοράσεις δώρο στον Τζέι" αναφέρει η Σελίν κι η Αντζέλικα ένευσε καταφατικά. "Ναι σωστά, αύριο έχει γενέθλια της είπε κι η Σελίν χαμογέλασε. "Αυτός σου το είπε;"
"Όχι, μου είχε δείξει την ταυτότητα του κάποτε και θυμάμαι την ημερομηνία" της απάντησε και γέλασε κουνώντας το κεφάλι της... "Ξέρεις από τότε που έφυγες νιώθω κάπως μοναξιά" μουρμούρισε καθώς περπατούσαν η Σελίν με παράπονο και η Αντζέλικα την κοίταξε ξαφνιασμένη. "Γιατί; Μιλάμε καθημερινά"

"Δεν ξέρω, απλά μου έλειψε αυτό, εμείς να κάνουμε κάτι μαζί... Όπως το να πίνουμε καφέ κάνοντας κοπάνα..." είπε και η Αντζέλικα ξεφύσησε. "Λυπάμαι... η αλήθεια είναι, μετά από τότε που μετακομίσαμε, αποστασιοποιηθήκαμε αρκετά. Δεν έπρεπε να το αφήσω να γίνει" δήλωσε στενάχωρα. "Δεν πειράζει δεν φταις μόνο εσύ και εννοείται μπορούμε να επανορθώσουμε η μία στην άλλη"