𝑵𝒊𝒈𝒉𝒕𝒎𝒂𝒓𝒆

19. Κάποτε βασάνισαν εμένα.

Αργότερα, την ξύπνησαν οι φωνές της Σελίν και έτσι γύρισε κοιτώντας την καθώς έτριβε νευρικά τα μάτια της.
"Τι έγινε;" τη ρώτησε κοιμισμένη σχεδόν και σηκώθηκε καθιστή.
"Πρόσεχε!" φώναξε η Σελίν έτσι η Αντζέλικα έμεινε ακίνητη.
"Τι έγινε;" επανέλαβε έντρομη και η Σελίν με το χέρι της, της έδειξε το μαξιλάρι.

Η Αντζέλικα γέλασε όταν συνειδητοποίησε ότι έλειπε ο Τζέι και στην θέση του βρήκε ένα τριαντάφυλλο και ένα χαρτάκι. Έπιασε το τριαντάφυλλο μυρίζοντας το και μετά έπιασε το χαρτάκι. «Τώρα είσαι ελεύθερη να φύγεις».
"Τι λέει;" ρώτησε περίεργη η Σελίν αλλά όταν της έδειξε το χαρτάκι συνοφρυώθηκε, σε αντίθεση με την Αντζέλικα που χαμογελούσε.
"Σελίν, δεν σταματάει, δεν μπορώ να το σταματήσω. Κόλλησα" της είπε αναφερόμενη στο έντονο και ζωηρό χαμόγελο της, έτσι γέλασε και η Σελίν μαζί της, που σύντομα το γύρισε σε κλάμα. Αμέσως η Αντζέλικα άφησε το τριαντάφυλλο και την πήρε αγκαλιά.

"Τον μισώ...." είπε μέσα στα αναφιλητά της.
"Δεν το εννοείς Σελίν"

"Δεν το εννοώ, αλλά μακάρι να μπορούσα να τον μισώ...." ψέλλισε και άρχισαν να χτυπούν την πόρτα με μανία. Εκείνη την άφησε και άνοιξε μπαίνοντας μέσα ο Ντέιβ πιο γρήγορα κι από αστραπή.
"Πας καλά; σηκώθηκες κι έφυγες μες στην νύχτα χωρίς να ειδοποιήσεις; σοβαρά Σελίν;" της φώναξε φανερά ανήσυχος και τρομαγμένος.
"Ναι λες και σε νοιάζει" μουρμούρισε εκείνη σκουπίζοντας το πρόσωπό της.
"Αν δεν με νοιάζει, γιατί είμαι εδώ μπροστά σου; αν δεν με νοιάζει, γιατί σηκώθηκα και ήρθα άρον-άρον μόνο και μόνο για να βεβαιωθώ ότι είσαι καλά; δεν με νοιάζει ε;" μουρμούρισε εκείνος με ένα συνοφρύωμα στο μέτωπο του.

"Δεν με υποστήριξες, δεν είπες τίποτα. Τους άφησες να φτιάξουν τη δική μας ζωή και δεν είπες τίποτα. Πήγαινε στην μαμά, στον μπαμπά και στα χωράφια λοιπόν!" του φώναξε η Σελίν δακρύζοντας ξανά.
"Η μάνα μου με πίεση και ο πατέρας μου με καρδιά και τι θες να τους έλεγα; εδώ και χρόνια μου κανονίζουν υποτίθεται την ζωή. Κοίτα με, ακόμα εδώ είμαι. Νομίζεις τα καταφέρνουν; αμφιβάλω" της απάντησε κι εκείνη δεν μίλησε.
"Πάω παντού μόνο όταν είμαι μαζί σου, αν δεν είσαι εσύ δεν το θέλω να πάω πουθενά" συμπλήρωσε αναστενάζοντας.

Ωστόσο η Αντζέλικα έκατσε στην άκρη του κρεβατιού και τους παρακολουθούσε με προσήλωση σαν μα έβλεπε ταινία, είχε πιάσει ακόμα και τα μπισκότα από το γραφείο της τρώγοντας.
"Πώς έφυγες;" τον ρώτησε τελικά η Σελίν σκουπίζοντας το πρόσωπό της.
"Με το αυτοκίνητο, τους είπα ένα φεύγω και ήρθα, δεν πήρα καν τα πράγματα μου γιατί τρελάθηκα όταν δεν σε είδα" της είπε ο Ντέιβ πλησιάζοντας την.
"Είσαι ηλίθιος...."