𝑵𝒊𝒈𝒉𝒕𝒎𝒂𝒓𝒆

5. Μεγάλη ιστορία.

Ημέρα έκτη.
Δευτέρα.

Ήταν μεσημέρι όταν σηκώθηκε η Αντζέλικα πηγαίνοντας στα προγραμματισμένα μαθήματα της και μετά βόλτα με την Σελίν στην πανεπιστημιούπολη. Γύρισαν στις εστίες το απόγευμα και αφού ο Ντέιβ δούλευε πήγε μαζί με την Αντζέλικα στον κοιτώνα της μιας που δεν είχε δει τον Τζέι από όταν ξύπνησε.

"Σελίν, μου κάνεις μια πλεξούδα;" της ζήτησε και αφού εκείνη δέχτηκε, έβαλε την Αντζέλικα και έκατσε στο χαλάκι μπροστά από το κρεβάτι της.
"Να πας να φρεσκάρεις την κερατίνη γιατί έχουν μακρύνει τα μαλλιά σου και φαίνεται το σγουρό"

"Σκέφτομαι να τα κόψω κοντά" της απάντησε και εκείνη τράβηξε τα μαλλιά της λίγο πιο έντονα.
"Μην κάνεις καμιά βλακεία, το μήκος που έχεις τώρα είναι πολύ ωραίο για να το χαλάσεις" είπε και η Αντζέλικα γέλασε κάπως δυνατά.
"Δεν θα τα ξύριζα κιόλας. Απλά θα τα έκοβα κοντά, μέχρι τον ώμο ας πούμε" διευκρίνισε και η Σελίν ξεφύσησε από αγανάκτηση.
"Κάνε ό,τι θες, δικό σου κεφάλι είναι..."

"Θες το βράδυ να πάμε μια βόλτα; Οι δύο μας" ρώτησε η Σελίν λίγο αργότερα και η Αντζέλικα δέχτηκε με ενθουσιασμό. Ξαφνικά άνοιξε απότομα η πόρτα και μπήκε μέσα ο Τζέι σαν κυνηγημένος κλείνοντας την πόρτα πίσω του. Η Σελίν κρατούσε τα γέλια της ενώ η Αντζέλικα είχε μείνει άφωνη κοιτώντας εκείνον και το βρωμερό μαλλιαρό πράγμα που κρατούσε στα χέρια του.
"Τι είναι αυτή η σφουγγαρίστρα που κρατάς; Γιατί το έφερες εδώ πέρα;" τον ρώτησε με δυνατή φωνή και γέλασε καθήμενος στο κρεβάτι του έχοντας στην αγκαλιά του αυτό το καφέ ζώο.
"Κορίτσια, από εδώ ο καινούργιος μου φίλος"

"Σελίν; Τέλειωσες;" τη ρώτησε η Αντζέλικα αρκετά νευρική και αφού της έπιασε τα μαλλιά εκείνη σηκώθηκε και άνοιξε το παράθυρο επειδή βρωμούσε η μυρωδιά του πλάσματος. Ο Τζέι γελούσε επειδή ήξερε πως η μυρωδιά ενοχλούσε την Αντζέλικα, αλλά κυρίως η πράξη του.
"Αυτό το πράγμα δεν πρόκειται να μείνει εδώ" δήλωσε με ψυχραιμία κοιτώντας τον αλλά ανεπηρέαστος χαμογέλασε κουνώντας το κεφάλι του.
"Κι όμως θα μείνει" της απάντησε αφήνοντας τον σκύλο κάτω.

"Εγώ σας αφήνω, πάω να διαβάσω" μουρμούρισε η Σελίν φεύγοντας. Η Αντζέλικα προσπαθούσε να περιορίσει το ζωντανό προς την μεριά του Τζέι, αλλά αυτό έκανε βόλτες εδώ κι εκεί εξερευνώντας το μέρος.
"Ο σκύλος θα μείνει, σου αρέσει δεν σου αρέσει!" τόνισε με πείσμα ο Τζέι κι εκείνη στάθηκε κοιτώντας τον άφωνη για λίγα λεπτά.
"Μάλιστα! Νομίζω πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι κύριε Τζέι. Εδώ δεν είναι ο χώρος μου και ο χώρος σου, είναι ο χώρος μας. Σου αρέσει, δεν σου αρέσει, πρέπει να υπάρξει κάποια συνεννόηση για να λειτουργήσει αυτό"