𝑵𝒊𝒈𝒉𝒕𝒎𝒂𝒓𝒆

48. Είναι αμοιβαίο.

Ημέρα σαρακοστή.
Δευτέρα.

"Φάε λίγο ακόμα" επέμεινε ο Τζέι κι εκείνη έφαγε την τελευταία της μπουκιά κάνοντας πέρα το πιάτο. "Αρκετά Τζέι, ειλικρινά δεν αντέχω να φάω άλλο θα με πονέσει η κοιλιά μου" παραπονέθηκε και ήπιε λίγο νερό. "Εντάξει, πάω να ανοίξω το νερό να γεμίσει η μπανιέρα ώστε να κάνεις μπάνιο" μουρμούρισε και πήγε μέσα. Η Αντζέλικα έμεινε ξαπλωμένη στο κρεβάτι και όταν επέστρεψε ο Τζέι έκατσε δίπλα της. "Νιώθεις εντάξει;"

"Ναι, είμαι πολύ καλά, σταμάτα να συμπεριφέρεσαι λες και είμαι άρρωστη" του είπε κι ο Τζέι έπιασε το χέρι της παίζοντας με τα δάχτυλα του. "Μαζί, στην ασθένεια και την υγεία, σωστά;" μουρμούρισε και χαμογέλασε. "Σωστά, αλλά δεν είμαι άρρωστη..." δήλωσε κι ο Τζέι κούνησε το κεφάλι του απογοητευμένος. "Δεν είσαι ούτε υγιής όμως, όχι ακόμα, χρειάζεσαι τόνωση, ξεκούραση και τόνωση" μουρμούρισε και εκείνη χαμογέλασε πονηρά απλώνοντας το χέρι της πάνω του χαϊδεύοντας τον απαλά στο πλευρό του.

"Ξέρεις, μου διέφυγε μια πολύ σημαντική λεπτομέρεια όσων αφορά τον γάμο..." ανέφερε ο Τζέι κι η Αντζέλικα τον κοιτούσε περίεργα περιμένοντας να μάθει την συνέχεια της πρότασης του. "Δεν μπορεί να γίνει έγκυρος ο θρησκευτικός γάμος, δεν έχεις βαφτιστεί" δήλωσε και τον κοιτούσε ξαφνιασμένη. "Ωω, δεν ήξερα ότι χρειάζεται... Απογοητεύτηκα τώρα" ψέλλισε όμως εκείνος γέλασε κλείνοντας την στην αγκαλιά του. "Με την έξυπνη ιδέα σου να κάνουμε τατουάζ αντί για βέρες τώρα έχουμε ήδη δηλώσει την δέσμευση μας"

"Εμπιστεύομαι το χρόνο, θα σε παντρευτώ κάποια μέρα. Απλά, όχι σε εκκλησία" μουρμούρισε κι εκείνος χαμογέλασε φιλώντας την. "Δεν πειράζει, θα παντρευτούμε έναν καλοκαιρινό μήνα στην παραλία. Ναι αλλά δεν θα πάμε ταξίδι του μέλιτος αμέσως, θα πάμε έναν χειμερινό μήνα, Νοέμβρη-Δεκέμβρη" δήλωσε προκαλώντας στην Αντζέλικα γέλιο. "Γιατί όχι το καλοκαίρι;"

"Διότι αυτό το καλοκαίρι και κάθε καλοκαίρι θα πηγαίνουμε διακοπές" δήλωσε και γύρισε πλάι χαϊδεύοντας το μάγουλο της. "Δουλεύω και δεν μπορώ να πω ότι έχω άδεια για να πάρω, συγγνώμη που σε απογοητεύω"
"Μέχρι το τέλος των μαθημάτων είναι ένας μήνας και κάτι. Αν δεν λείψεις από την δουλειά θα έχεις αυτόν τον μήνα διαθέσιμο, σωστά;"
"Σωστά υποθέτω"

"Ωραία άρα μας περιμένουν διακοπές" μουρμούρισε χαμογελώντας και γέλασε με την έκφραση του. "Να γελάς συχνά, μοιάζεις με παιδί όταν γελάς" μουρμούρισε και έτσι όπως τον χάιδευε δάγκωσε το δάχτυλο της. "Ρε!" μόρφασε γρυλίζοντας του και πήρε το χέρι της πίσω. "Πάω να κλείσω το νερό, πρέπει να έχει γεμίσει" είπε και τότε εκείνη τον κοίταξε τρομοκρατημένη. "Τόση ώρα το είχες ανοιχτό;"