𝑵𝒊𝒈𝒉𝒕𝒎𝒂𝒓𝒆

41. Είμαι μέσα.

Ημέρα τριακοστή τρίτη.
Δευτέρα.

Η Αντζέλικα ξύπνησε μετά από τρεις ώρες ξανά, πολύ ξεκούραστη ενώ ο Τζέι κοιμόταν ακόμα, στην αγκαλιά της ήρεμος σαν μωρό. Σηκώθηκε ήρεμα χωρίς να τον ξυπνήσει και του έδωσε ένα μαξιλάρι να αγκαλιάζει. Έπιασε τα μαλλιά της μια κοτσίδα ώστε να μην την ενοχλούν και ύστερα κατέβηκε κάτω. Βρήκε την μητέρα του Τζέι και εκείνη την περιποιήθηκε. Ύστερα πήγαν στο σαλόνι και υπήρχαν πάνω από πέντε άλμπουμ φωτογραφιών διαφόρων μεγεθών.

Έκατσε αφήνοντας το ποτήρι με τον χυμό της στο τραπεζάκι και κοίταξε την κυρία Στέισι ενθουσιασμένη.
"Μου είπε ο Τζέι ότι θέλεις να δεις φωτογραφίες και να κάνω τα πάντα ώστε να μην τις δεις. Έτσι έβγαλα έξω όλα τα άλμπουμ για να τα δούμε μαζί" είπε χαμογελαστή. Έπιασε ένα άλμπουμ και είδε ένα μωράκι τόσο μικρούλη που έμεινε να χαζεύει την συγκεκριμένη φωτογραφία συγκινημένη.
"Ήταν ένα πολύ όμορφο μωρό" σχολίασε χαζεύοντας το ποσό μικρό και χαριτωμένο ήταν.
"Με ταλαιπώρησε αρκετά, όμως όταν βλέπω τον άντρα που έχει γίνει, δεν σκέφτομαι τίποτα άλλο, δεν μετανιώνω ούτε για τον πόνο, ούτε για τα ξενύχτια, ούτε για τίποτα..." δήλωσε η μητέρα του με νοσταλγία.

"Από ποιον πήρε τα μάτια του;" την ρώτησε περίεργη αφού κι οι δύο του γονείς είχαν καστανά, ακόμα κι η Κρίστα.
"Από τον πεθερό μου, δεν ζει πλέον. Κανένα από τα αδέρφια του άντρα μου δεν τα πήραν και ξαφνικά τα κληρονόμησε ο Τζούντα" απάντησε περήφανη. Έβλεπαν τις φωτογραφίες και εκείνη διηγούταν στην Αντζέλικα την ιστορία πίσω από κάθε μία, από τη γέννησή του μέχρι και μερικές διάσπαρτες από τα σχολικά του χρόνια.
"Είναι διαφορετικός, εδώ, μαζί σου. Δεν τον είχαμε συνηθίσει έτσι. Στην πραγματικότητα μόλις και μετά βίας γνωρίζαμε το παιδί μας τα τελευταία χρόνια" δήλωσε κι η Αντζέλικα άκουγε προσηλωμένη την κάθε της κουβέντα.

"Σ' ευχαριστώ, σ' ευχαριστώ που δεν τον άφησες" ομολόγησε η μητέρα του και έπιασε το χέρι της.
"Δεν ξέρει την αξία του, νομίζει ότι είμαι ηλίθια που πιστεύω σε αυτόν και σε πόσα μπορεί να επιτύχει. Αλλά πραγματικά πιστεύω σ' αυτόν, δεν αξίζει μόνο την αγάπη μου, αξίζει την ευτυχία και μια ζωή γεμάτη με χαρά. Τον αγαπώ ως άνθρωπο, ως φίλο και ως τον άνθρωπο μου. Τον αγαπώ με έναν τρόπο που εμένα μου φέρνει στο μυαλό την εικόνα της οικογένειας, είναι μέλος της μικρής οικογένειας μου" της απάντησε αφού ήθελε η μητέρα του να είναι σίγουρη για εκείνη και τις προθέσεις της.
"Σ' ευχαριστώ, το εκτιμώ ιδιαίτερα αυτό" ψέλλισε συγκινημένη χαϊδεύοντας το μάγουλο της.