THE SECRETS

CHAPTER 89

Dahil narin sa malayo pa daw yung pupuntahan namin ay hinayaan ko munang matulog si Jema sa balikat ko,  iniakap ko sa kanya ang isa kung kamay para maging komportable siya sa kanyang pagtulog.

Masarap ang simoy ng hangin, at lalong wala ang nakakainis na traffic.
Malawak pala ang sugarcane industry dito sa Negros pero may mga katabing mga subdivisions narin,  dahil narin siguro sa mahal magpatakbo ng isang hacienda kaya't unti-unti naring benebenta ng mga may-ari ng mga lupa ang kanilang mga lupain.

May mga nadadaanan kaming mga taniman ng palay,  pakwan, at malalaking fishpens sa gilid ng mga daan. At malawak na talabahan.

Nalilibang ako sa aking mga nakikita I ask Lolo to open our windows kasi gusto kung lumanghap ng sariwang hangin.

Lolo ano po yung amoy nayon?  Nagtataka kung tanong sa kanya.
Natawa ng konti si Lolo.
Amoy ng palay yun Apo, they started harvesting some rice hays na pwede nang maging bigas.

Talaga po Lo?, yun pala ang amoy ng inaaning palay amoy mabango,  parang amoy ng kumukulong kanin.

Malapit na tayo Apo,  tawag pansin sa akin ni Lola.
Habang inaayos ko ang ulo ni Jema sa balikat ko.
At ilang sandali lang ay nakarating na namun ang lugar.

Pangga wake up na po, nandito na po tayo gising ko kay Jema.
Di naman siya mahirap gisingin kaya nagising siya agad kahit sa mahinang bulong ko lang dito.
Sorry baby kung nakatulog ako,  hinging paumanhin niya, sabay halik sa akin,  isang mabilisang smack lang naman.

Ano ka ba Pangga okay lang yun,  and you need to rest din naman.
Inalalayan ko na siyang makababa ng sasakyan.
Pareho kaming namangha ni Jema sa ganda ng paligid namin maaliwalas at puno ng magagandang mga bulaklak.

At ang bahay,  napakaganda simpling simple lang ito.
Made of bamboo.
Ipinagawa nila Lolo para sa aming dalawa Jema
Almost 200 meters away yung bahay mula sa sa bukana walang bakod kaya wala ring gate.

Unang bumungad sa amin ang mabangong amoy ng mga bulaklak, papasok ng bahay.
Entrance palang namangha na si Jema sa dami ba naman ng orchids ni Lola.
Mga nakahilirang mga orchids na ibat iba ang mga kulay at klase.

Magagandang mga namumulaklak na halaman ang nasa paligid,  samot saring uri ng mga halaman, mahilig kasi sa mga bulaklak ang Lola ko meron din silang maliit na fishpond sa gitna ng mga halaman.

Ang bahay na yari sa bamboo ang ganda talaga,  native talaga siya maaliwalas sa mata,  mas lalo kaming namangha ng makita namin ang loob nito.
Panay native ang furniture may konting modern design lalo nayong floor but the rest ay native talaga malaki yung bahay mayroong limang kwarto wala siyang second floor but may apat na stare para umakyat sa  kwarto.

Itinuro sa akin ni Lolo ang kwarto namin ni Jema,  nasa dulong bahagi ng bahay at na sa kanan ito katapat nito ang pang umagang sinag ng araw.

Bilisan mo diyan Apo at kakain muna tayo nagpahanda ng mga paboritong mong pagkain ang Lola mo,  sabi ni Lolo bago ako makapasok ng kwarto namin ni Jema.

Entering our room ay na pa wow ako, simpleng tao lang kasi ako kahit na mayaman ang pamilyang kinalakihan ko pero di ako sinanay sa magarbong pamumuhay.
Simpleng mga tao din kasi itong Lolo at Lola ko, di nga halata sa kanilang dalawa na mayaman sila sa Cebu palang eh kilalang kilala na silang dalawa pero di mo makitaan na kilos mayaman sila.

Si Lolo minsan nga lumang tshirt at purontong lang ang gamit niya.
Noong minsan nung na sa Cebu pa ako, pumunta kaming banko para mag deposit ng pera alam niyo bang naka bota ang Lolo ko at may punit na tshirt lang ang suot niya, pinagtitinginan pa nga kami nun eh dahil sinama ako ng Lolo ko na ang dungis ko pala.
Naglalaro kasi ako at that time nasa puno ako ng mangga at na ngunguha ng gagamba ng tinawag ako ni Lolo walang pasabi sabi umalis agad kami, akala ko naman noon kung sa taniman ng gulay lang kami pupunta dahil nga naka bota ito at may punit pa ang puting tshirt niya at lumang maong na short.
Pero di naman pinansin ni Lolo angga taong naka tingin saamin nagulat pa nga sila ng may lumapit na empleyado ng banko kay Lolo,.pero dahil nga sa kasimplehan ng Lolo ko at walang yabang sa katawan eh pumila parin kami kasama ng mga taong nakatingin samin.
Napabalik naman ako sa ulirat ko ng makita ko ang isang picture frames sa ibabaw ng maliit na mesa ang una ay with my Lolo and Lola naka sakay ako sa batok ni Lolo yolung unang punta ko dito sa Negros, i was 5 or 7 years old I think.