Kabanata 8

769 33 8
                                    

Sandali lang ako nakatulog at nagising ako ng 6:00 ng umaga dahil biglang mag ring yung phone, may natawag at sinagot ko yon

"Stae" banggit ni Ate Kassie mula sa kabila linya

"Ate" banggit ko at napalingon sa kabilang kama kung nasaan si Laura ay mahimbing pa ang tulog

"Are you okay? Bakit ganyan yang boses mo?" tanung ni Ate

"Okay lang ako Ate" sabi ko sabay hagod sa buhok ko

"May nangyari ba?" tanung nya

"Wala naman Ate, bakit nga pala napatawag ka?" tanung ko

"Kailan ka ba uuwi dito?" tanung nya at lumunok ako

"hindi ko alam, bakit mo natanung?" tanung ko

"kasi si jerick uuwi na next week,ehh baka maunahan ka pa nya" aniya

napatawa ako ng mahina "okay lang yon Ate"

"Sige na, ibababa ko na to kinamusta lang talaga" sabi nya at napangiti ako

"Ikamusta mo na lang ako kay Mama" sabi ko at ibinaba ko na rin yung cp ko

Bumangon ako mula sa kinahihigaan ko, tsaka ko inayos ang sarili ko. Habang papalayo ako sa cottage namin naisipan kong kumanta dahil syempre tiwala ko sa boses at malay ko mas gumanda boses ko pag naarawan ako

i can still remember yesterday
we will so inlove in special way
know in back to love me,
make me feel ohh so right

but now i feel lost don't know what to do
each and everyday i think of you
holding back in tears and try'in all my mind

because you've gonna let me standing all alone
and i know i've got to face tomorrow on my own
but baby,before i let you go
i want to say i love you
i hope that you listen cause it's true,baby
you'll be forever in my heart and i know that no one else will do
but baby, before i let you go
i want to say

"Araaaay" sigaw sabay ng pagtigil ng pagkanta ko

"ganito ba ka-pangit ang boses ko at kailangan ko pang matinik para lang tumigil ako sa pagkanta ko" sabi ko sa sarili ko at umupo ako saglit tsaka ko tinignan ang talampakan ko "pano ba to? Natatakot ako, ang laki ng tinik"

Ang lakas ng kabog ng dibdib ko, hindi ko alam ang gagawin ko 3 tinik ang nakabaon sa talampakan ko, gusto ko man higitin pero natatakot ako, alam kong sobrang sakit nito pero kailangan

"Araaaaay" sigaw ko at napapikit ako sa sakit habang yung isa ay nabunot ko

"Okay ka lang Miss?" tanung ng boses lalaki mula sa likod ko

Tinakpan ko yung mga mata ko "wag kang lalapit, umalis ka na di ko kailangan ang tulong mo" pilit akong tumayo kahit sobrang sakit ng paa ko

Humakbang ako ng isa habang nakatakip ang kamay ko sa mata ko, pinipigil ko ang sakit kahit naiiyak na ko, sa pangalwang hakbang ko ay bigla akong binuhat nung lalaking hindi ko naman kilala

"Bitawan mo ko, ibaba mo ko" sabi ko sa kanya habang nakatakip pa rin ang kamay ko sa mga mata ko

"Nagdudugo yung paa mo wag ka malikot" sabi nya sakin at tinanggal nya ang kamay ko na nakatakip sa mga mata ko

Nakita ko yung muka nya, paano nangyari to? May allergy ako sa lalaki, paano? Nakita ko yung muka nya, yung tangos ng ilong nya, yung haba ng pilik mata nya

"Dadalhin kita sa cottage namin, kailangan magamot yan" sabi nya sakin habang buhat buhat nya ko

"Hindi!! I mean ayoko" nanginginig na boses na sabi ko sa kanya

"Bakit? Kailangan magamot yan" sabi nya sakin habang patuloy sa paglalakad

"Basta, ibaba mo ko, dyan lang, dyan sa ilalim ng puno" sabi ko sa kanya sabay turo sa puno

Ibinaba nya naman agad ako

"Aray" inda ko

"Bakit ba ayaw mo sa cottage namin? Hindi naman kami masamang tao" sabi nya habang nasa harap ko

"Bakit mo ko dadalhin sa cottage nyo, ano yon center" mataray na sabi ko sa kanya

"Hindi, may first aid kit kasi doon" rason nya sakin

"Bakit mo ko sinasigawan" taas kilay na sabi ko sa kanya

"Hindi kita sinisigawan, ikaw nga dyan ang naninigaw" nanlalaking mata na sabi nya sakin

"Ewan ko sayo" sabi ko sabay irap

"Wow ha, ikaw pa yung galit ikaw na nga yung tutulungan" galit na sabi nung lalaki, nagsimula sya maglakad palayo

"Teka hoy, san ka pupunta? Wag mo kong iwan" sigaw ko sa kanya at napatigil sya maglakad

"Maka hoy ka wagas, may pangalan ako" sabi nya sakin tsaka nya binalikan

"kung ayaw mo sa cottage namin, dun kita dadalhin sa cottage nyo, san ba yung cottage mo?" tanung nya sakin

"Doon pa" sabi ko sabay turo sa malayo

"Bumaba ka sakin" sabi nya sabay tapik sa balikat nya, umupo sya sa harap ko ng nakatalikod at hinawakan nya yung kamay ko para makababa ako sa kanya

Habang naglalakad kami ay tahimik lang walang imikan, hindi pa rin ako makapaniwala sa nangyari na nakita ko sya na para bang nawala yung allergy ko

"Pasensya ka na, inaway kita kanina" sabi ko sa kanya

"Okay lang yon, short temper mo kasi" sabi nya sabay ngiti "marami ka bang kasama dito?"

"Marami kami" sagot ko

"Siguro hinahanap ka na ng boyfriend mo" sabi nya sakin at napatawa ako

"Nagpapatawa ka" sabi ko ng nakangiti "wala akong boyfriend"

"Ang ganda mo wala kanv boyfriend" sabi nya at napangiti ako

"Alam mo, siguro babaero ka magaling ka sa flowery words" sabi ko sa kanya at tumawa sya

Ilang minuto lang ng paglalakad ay nakarating na rin kami sa cottage namin

"Dito na lang ako, sa kanila ko na lang ipapatanggal yung tinik" sabi ko tsaka nya ibinaba

"Kaya mo ba maglakad?" tanung nya sakin

"Kaya ko, salamat" sabi ko sabay ngiti

"Alis na ko" sabi jya at naglakad sya palayo

"Stae san ka ba nagpunta?" tanung ni Miss paglabas nya ng cottage

Napatakbo sila papunta sakin "anong nangyari sayo? Anong nangyari sa paa mo?" tanung ni Laura ng makita ang dugo na natulo

Inakay ako ni Miss at Laura papasok sa cottage at iniupo nila ako

"San ka ba nagpunta? Nag-alala kami" sabi ni Janeth

"Saglit at kukuha ako ng kit" sabi ni Laura at tumakbo ito palabas ng cottage

"Sorry talaga, di ko naman alam na mangyayari to, sorry talaga" seryosong muka na sabi ko

"Sa susunod magpaalam ka Stae, lahat kami nag-aalala" pangaral ni Miss sakin

ALLERGYTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon