*****
STAECY LEI CHOI, 17 years old nakatira ko sa isang mansyon na napapaligiran ng mga taong puro babae, lumaki ako sa pamilyang puro dyosa sa Mama Ayie, kay Ate Kassie na panganay sa aming magkakapatid, kay Ate Sassy na pangalawa kong kapatif, kay Manang Hena, at sa 10 kasambahay namin sa mansyon bunso ako sa tatlong magkakapatid, oo nga pala hindi ako napasok sa school pero nagho-home study naman ako.
Nakita ko sila sa sofa namin na nag-uusap, mukang masinsinang usapan dahil seryoso ang mga muka nila, bumaba ako ng hagdan mula sa second floor habang papalapit ako sa kanila ay napatingin sila sa akin
"Ohh? Para kayong nakakita ng multo?" nakangiti na sabi ko sa kanila
Hinawakan ni Mama ang wrist ko tsaka ako iniupo sa tabi nya "we have something important to tell you"
Napakunot ang noo ko "Ano yon Ma?"
Nagtinginan sila nila Ate "Anak di ba kilala mo si Jerick?"
"Yeah, why?" tango ko sabay tanung
"Alam mo naman na hindi na iba satin si Jerick, alam mo rin naman na yung Mom and Dad nya is matalik na kaibigan ni Mama" paliwanag ni Kassie
"so?" nakakunot noo na tanung ko
"His Mom and Dad died because of the car accident" mahinang kwento ni Mama
"Oh my gosh i feel so sad for Jerick" concern na sagot ko
"Oo nga Stae nakakaawa naman si Jerick wala syang family na pwedeng magcomfort sa kanya" malungkot na sabi ni Ate Sassy
Hinawakan ni Mama yung kamay ko "Anak noong buhay pa yung magulang ni Jerick pinag-usapan na namin yung mga bagay na kung sino unang mawawala saamin hindi namin pababayaan yung mga anak" paliwanag ni Mama
"So? What do you mean?" nakakunot noo na tanung ko
"Napag-usapan namin ng mga Ate mo na dito na papatirahin si Jerick, ako na ang magiging guardian nya" paliwanag ni Mama na ikinasama ng loob ko
"Pero Ma? Paano naman ako? Alam nyo naman yung sitwasyon ko di ba" masamang loob na sabi ko kay Mama
"Anak naiintindihan ka naman namin kaya lang mas kailangan tayo ngayon ni Jerick" paliwanag ni Mama tsaka ko inalis ang kamay ko mula sa pagkakahawak nya
napailing ako "You guys always made decision ng kayo lang, how about my opinion?" galit na tanung ko sa kanya
"Stae wala kaming naiisip na ibang paraan para kay Jerick" sagot ni Ate Sassy
"You know what my situation is" sagot ko
"Jerick is only 17, he can't handle anything right now lalo na at ganito pa nangyari sa parents nya" paliwang ni Ate Kassie at nag cross arm lang ako
"I don't know if i'm really belong here, my opinion is just trash" sagot ko sa kanila
"Anak please can't you just understand him" sabi ni Mama at napatawa lang ako ng mahina
"Ma please can't you understand my situation" sagot ko sabay irap
"Why don't we tell him about Stae situation?" tanung ni Ate Sassy
"I don't think that is good idea, i don't want anyone to know who i am" sagot ko kay Ate Sassy "why don' you get another house for him?"
"Stae he need a guardian" sagot ni Ate Kassie
"Find another way to help him not like you think guys" sagot ko tsaka ako tumayo para umakyat ng hagdan papunta sa kwarto ko
Ganyan sila, mga desisyon lang nila ang nasusunod walang silbi yung opinyon ko palagi silang tama sabagay isa lang akong bunso sa pamilya namin.
BINABASA MO ANG
ALLERGY
Teen FictionBakit allergy pa? Am i a bad person to have this? I'm just a victim, isa akong biktima na kailan man ay walang karapatan na maging masaya at harapin ang katotohanan. How can i live without my allergies? How can i trust again without doubt? -- Stae...