Knock knock
"Pasok" sigaw ko habang nagsusulat
"Ma'am Stae magbe-breakfast na po kayo" sabi ni Manang Hena habang dumaretso sya sa damitan ko at ipinatas nya ang mga damit ko.
Binitawan ko ang ballpen ko tsaka ko tumayo mula sa kinauupuan ko
"Manang natanggal ba yung stain sa dress ko yung pinakita ko sayo kahapon?" tanung ko kay Manang Hena
"Oo natanggal ko, hindi pa lang natuyo" sagot ni Manang Hena
"Thank you" sabi ko sabay ngiti
Nagmadali na kong bumaba ng hagdan para pumunta sa kitchen, pagkarating ko roon ay nadatnan ko sila na naghahanda na para kumain tsaka ako umupo
Sa kalagitnaan ng pagkain namin ay uminom ako ng tubig "napag-isipan ko na, payag na ko sa desisyon nyo" sabi ko sa kanila at napangiti sila
"Thank you Anak" masayang sabi ni Mama
"Panigurado magiging close kayo ni Jerick" masayang sabi ni Ate Sassy
"That's not gonna happen" sabi ko at napatigil sila ng pagkain "Kapag pinatuloy nyo dito si Jerick ako at ang allergy ko ay nasa loob lang ng kwarto ko"
"Can't we tell him?" tanung ni Ate Kassie
"No, you can't" sagot ko sa kanila
"Don't you worry Anak hindi ka naman namin pababayaan" sagot ni Mama at tumango naman sila Ate
"Oo nga pala, wag nyong sabihin sa kanya na anak mo ko or kapatid nyo" sabi ko habang nagpatuloy ako sa pagkain
"kung bakit kasi pinapahirapan mo pa yung sarili mo" sabi ni Ate Kassie
"I agree with your decision, just let me be" sabi ko tsaka ko inirapan si Ate Kassie
"Kassie" banggit ni Mama sabay tango kay Ate Kassie
BINABASA MO ANG
ALLERGY
Ficção AdolescenteBakit allergy pa? Am i a bad person to have this? I'm just a victim, isa akong biktima na kailan man ay walang karapatan na maging masaya at harapin ang katotohanan. How can i live without my allergies? How can i trust again without doubt? -- Stae...
