5

32.9K 2.1K 669
                                    

"Bize anlatman gereken bir şey yok mu Meteciğim?" Adımı bastırarak söyleyen Efe'ye baktım. Alayla bana bakıyordu. Öğle arasındaydık ve sınıfta bizden başka kimse olmadığı için rahat davranıyorduk.

"Of tamam... Berkay benim sevgilim falan değil, tanışmıyoruz bile." Tek nefeste söyledikten sonra başımı sıraya yasladım. Kırk dakikadır bana imayla bakmalarından sıkılmıştım.

"Tanışmıyor musunuz? Seni kovalayan adamlar kimdi?"

"Ya bakın ne oldu biliyor musunuz? Ben dün size konuşmayı attıktan sonra bununla konuşmaya devam ettik. Bana babasının mafya olduğunu ve bu okulda onun ajanı olduğunu bu yüzden beni bulmanın kolay olduğunu söyledi. Ben de tamamen salladığım kişinin doğru çıkması yüzünden şoka girmiştim, mal mal şeyler söyledim. Daha sonra bu yalanı bitir dedi bende biraz atar gider yaptım. Babam emniyet müdürü bir lafıma bakar içeri girmen dedim. Bu da konuşma sonunda yarın seni kapıda elinde sopalı adamlar karşılayacak dedi. Ben inanmadım tabi, ama doğru çıktı."

"Bize niye sevgilim var diye yalan söyledin gerizekalı en başta?" Yağız sinirle konuştuğunda dudaklarımı büzerek omuz silktim.

"İki yıldır sapım bildiğiniz üzere ve siz de üzerime çok geliyordunuz. Bende daha fazla dalga geçmeyin diye bir yalan attım ortaya. Gerçekten böyle biri olduğunu bilmiyordum. Aslında her şey sizin yüzünüzden orospular. Çok dalga geçtiniz benimle yalan söylemekten başka çarem kalmadı."

Her biri bana boş boş bakmaya devam ettiklerinde oflayarak başımı sıraya gömdüm. Biliyorum aşırı mantıksız ve saçma geliyordu kulağa ama gerçekti işte. Bana inanmaları gerekiyordu.

"Bunu nasıl tutturdun amk? Yaşlı adam tuttursan daha çok şaşırırdım."

"Aynı yaştayız bu arada."

"Sen müneccim olabilirsin. Bu özelliğini yeni keşfediyorsun sanırım." Yağız alayla konuştuğunda başımı kaldırarak ona baktım. "Ne diyorsun ya?"

Hepsi gülmeye başladığında kollarımı göğsümde birleştirdim ve sırtımı cama yasladım. "Yardımcı olmuyorsunuz."

"Tamam tamam... Adamlar nasıl bıraktı peşimizi peki?"

"Ben adamlarla laf kavgası yaparken birine çarptım. Çarptığım kişi mafya çakması çıktı. Orada biraz küfür ettim o da adamlara siz gidin gerisini ben hallederim dedi. Öyle dağıldı adamlar."

Mafya çakması aklımda canlanınca duraksadım. Çok yakışıklı bir herifti. Eşcinsel olmayan biri bile iki kez bakabilirdi garanti veriyorum.

"Sonra bana yine yalanı kes insanlar beni eşcinsel sanıyor dedi. Ben itiraz edince silah çıkardı belinden. Havaya sıkıp bana doğrulttuğu an altıma sıçacağım sandım ama olmadı öyle bir şey. Tekrar sorunca da göt korkusundan kabul ettim. Ama yapmayacağım tabii ki öyle bir şey." Bana sorar gözlerle baktıklarında omuz silktim. "Barış malının ağzını çekeceğime o mafya çakmasının gereksiz tehditlerini tercih ederim. En azından o daha çekilebilir gibi duruyor."

Zil çaldığında hepsi anlamış gibi başını salladı. "Corona'yla değil de adamın seni deşmesiyle ölürsen mezar taşına kendi rızasıyla öldü yazdırırım." Efe'ye gülerek onay verdiğimde Yağız'ı da kaldırarak öndeki sıralarına geçti. Aras da arka sırasına geçtiğinde Ayaz ile kalmıştık.

"Çocuğun seni öldürmeyeceğinin garantisi var mı?"

"Yok artık. Yalandan sevgilim olarak tanıttım diye öldürmez herhalde."

"Mafya dedin, belli olmaz."

"Mafya değil, mafya çakması." Dediğime göz devirdikten sonra yanımdan kalkıp Aras'ın yanına adımlamıştı. "Gıybet yapacağız. Sen de inek olup dersini dinle."

tesadüf [texting] ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin