tesadüf [texting] ✓

49/🦋

Ayaz

"Çocuk adam hiç benimle ilgilenmiyorsun kaç gündür. Bak dışarı çıkma yasağımı kullanıp yanına geldim." Aras'ın odasına girip yatağına yatmıştım. Aras benimle konuşmaya gerek duymadan ders çalışmaya devam ediyordu.

"İnanmıyorum ders çalışıyorsun?"

"İş ciddiye bindi."

Gülerek yerimden kalktım ve yanına gidip arkasından ne çözdüğüne baktım. Tyt fizik mi? "Senin fiziğin gayet iyi."

"Unuttuğum yerler var."

"Hmm... Tamam ben gidince çalışırsın. Bugün çarşamba ve sen benimle neredeyse beş gündür ilgilenmiyorsun." Sandalyesini kendime çevirip test çözmesini engelledim. Aras bu sıra oflayarak bana bakıyordu. "Ders çalışmam gerek Ayaz."

"Birazdan giderim çalışırsın." Bana göz devirip kalkıp yatağına oturduğunda kendimi kötü hissetmiştim. Beni buna o zorlamıştı çünkü mesajlara geç dönmeye ve benimle ilgilenmemeye başlamıştı. İlgiye aç olduğumdan değildi ama sevgilim olduğunu göz önünde tutarsak benimle yakın olmasını istiyordum.

Yanına gidip bacaklarına kafamı koydum. Hiçbir tepki göstermeden telefonuyla uğraşmaya devam ettiğinde elini alıp saçlarımın arasına koydum. Göz ucuyla bana baktığında çatık kaşlarımla onu izliyordum. Tekrar telefona dönüp benimle ilgilenmeyi kestiğinde saçımdaki eli de hareket etmiyordu.

Sinirle yattığım yerden kalkıp ona baktım. "Neyin var? Yüzüme bile bakmıyorsun."

"Yok bir şey."

"Aras."

"Yok bir şey dedim ya Ayaz." Elinden telefonu alıp ekranını kapattım ve yatakta herhangi bir yere attım. Aras sinirle bana döndüğünde omuz silktim. "Neyin olduğunu açık açık söyler misin?"

"Bir şeyim yok normal halim."

"Bu senin normal halin değ-"

"İstediğin gibi davranmayınca normal olmuyor muyum?" Dediğini anlamak için birkaç saniye bekledim. Anladıktan sonra ise şaşkınca ona baktım. "Böyle mi düşünüyorsun gerçekten?"

"Öyle davranıyorsun."

"Ama bana soğuk yapıyor gibisin ve sebebini merak ediyorum."

Aras sessiz kaldığında onu izlemeyi bırakıp kalktım ve odanın kapısına yöneldim. "Şimdi kalp kırmaya gerek yok. Sonra konu-"

"Ayaz, ayrılalım."

Bana dedemin ölmediğini söyleseydi bu kadar şoka girmezdim ama ağzından çıkan iki kelime beni olduğum yere çivilerken elimde kapı kolunda öylece kalmıştı. Ayrılalım mı dedi?

"Dediğin gibi sana vakit ayıramıyorum ve aramıza soğukluk giriyor. Bu yüzden ayrılalım."

Kendime gelip arkamı döndüm ve ona baktım. Yataktan kalkmıştı ve aramızda bir kaç adımlık yer vardı. "Ne dediğinin farkında mısın?"

"Evet."

"Ayrılmak mı istiyorsun?"

Ufak bir baş hareketiyle beni onayladı. "Neden?" Zorlukla yutkunmuştum. Ben Aras'tan ayrılmak istemiyordum ki. "Söyledim işte. Vakit ayıramıyorum sana. Hem sende memnun değilsin bu durumdan. O yüzden..."