tesadüf [texting] ✓

11

"Mete! Kapıyı açar mısın, benim ellerim kirli açamıyorum." Annemin sesini duyduktan sonra çözmeye çalıştığım soruyu bırakıp odadan çıktım. Merdivenlerden inip aşağı geldiğimde annemi mutfakta hamur yoğururken gördüm. Ona öpücük atıp kapıyı açmaya gittim.

Kapıyı açıp kapatmam bir olmuştu. Onun burada ne işi vardı ve evimi nereden bulmuştu? Kapı tekrar çaldığında dudaklarımı ısırmaya başladım. "Oğlum açsana kapıyı!" Annem tekrar bağırdığında içinde olduğum duruma küfrederek kapıyı açtım. Berkay karşımda nefes nefeseydi.

"Ne işin var burada?" Sessizce söylediğimde gözlerini kapatıp açtı. "İçeri girmeme izin ver. Çok kalmam, lütfen." Ona tek kaşımı kaldırarak baktım. "Evimi nereden biliyorsun ya, giremezsin." Ağzını açıp bir şey diyeceği sıra annem mutfak kapısında belirmişti. "Neler oluyor? Çocuğu niye almıyorsun içeri, oğlum?"

"Merhaba efendim. Ben, Mete'nin arkadaşıyım. Beni çağırmıştı biraz önce." Kaşlarımı kaldırarak şaşkınca ona baktım. Nasıl da yalan söylüyordu şerefsiz herif.

"Hoşgeldin oğlum." Annem gülümseyerek onu içeri davet ettiğinde gözlerimi devirerek kapının önünden çekildim. "Buyur içeri, canım arkadaşım." Bana göz kırparak içeri girdiğinde kapıyı kapatarak anneme döndüm. "Odama çıkıyoruz biz." Annem onaylayıp tekrar mutfağa gittiğinde Berkay'ı kolundan tutup yukarı çekiştirdim. Direnmeyip peşimden geliyordu.

Odama girip kapıyı kapattığımda üzerindeki ceketi çıkarıp sandalyeye koymuştu. Sinirle ona bakıyordum. "Ne işin var evimde?"

"Ufak bir koşuşturma yaşadım. Buradaki ara sokaktaydık ve soluklanmaya ihtiyacım vardı. Bir de izimi kaybettirmeye. O yüzden geldim, kusura bakma tek tanıdığım sendin burada." Sandalyeye oturup masadaki suyumu içtiğinde göz kısarak ona bakıyordum.

"Git ellerini yıka, dışarıdan geldin." Bana boş boş bakarken omuz silktim. Gözlerini devirip ayağa kalktığında gidecek sanmıştım. Fakat birden ellerini yüzüme sürdüğünde irkilerek kendimi geri çekmeye çalıştım. Sadece çalıştım çünkü diğer elini belime indirip beni tutarken diğer eli yüzümün her yerinde geziyordu.

"Virüs kaparsam seni gebertirim." Cümle ağzımdan tuhaf çıksa da bunu anlamış ve gülmeye başlamıştı. Gözlerimi açıp sinirle ona baktığımda yüzünü hemen dibimde görmüştüm. Yüzündeki gülümseme ile elinin hareketini durdurduğunda gözlerimiz buluştu. Gözlerinde gördüğüm parıltılar yüzünden sinirim uçup gitmişti. Gülümseyen suratıyla hala gözlerime bakmaya devam ederken gerginlikten dudaklarımı ısırmıştım.

"Dudaklarını ısırma dememiş miydim?" Elini çeneme koyup dudaklarımı düzelttiğinde kalbim neler oluyor amk moduna girmişti. Derin bir nefes alarak geri çekildim. "Git yıka ellerini." Gözlerimi kaçırarak konuştuğumda bir şey demeden odadan çıkmıştı. Banyonun kapısının açılma sesini duyduğumda camıma koşarak camımı açtım. Ellerini yüzümün her yerine sürmüştü pislik herif. Dudaklarımı ısırmama da karışmıştı. Sen kim oluyorsun da dudaklarımı ısırmama karışıyorsun?

"Sahte sevgilinim sanıyordum." Arkamdan gelen sesle zıplayıp arkamı döndüm. "Sesli düşünüyorsun. Her şeyi duydum." Gülerek konuştuğunda kendimi camdan atmalı mı atmamalı mı diye düşünüyordum. Onu boşvemeye çalışarak yatağıma oturdum. "Neyden kaçıyordun?"

Ceketini koyduğu sandalyeye ters bir biçimde oturarak omuz silkti. "Babamın işleri sebebiyle kavga ettim. Çocuğun arkadaşları peşime takıldı. Onları koşarak yorayım derken ben yoruldum. Pes etmeden koşuyordu vicdansızlar."

Kafa salladım. "Buraya girdiğini gördüler mi?" Başını iki yana salladı. "Saniye farkıyla hayır. Eğer biraz daha geç girseydim görürlerdi."