Хааны өргөө:
Инбинь юу ч дуугарахгүй чимээгүй сууна. Хаан түүнийг ажиглан жуумалзах бол Инбинь огт тоосон шинжгүй суусаар.
Жунин хэсэг чимээгүй суугаад "хатан та уурлачихсан юм уу?" гэж асуулаа.
Инбинь "уурлаагүй ээ, юу гэж уурлах юм?" гэсээр нүүрний хувирал гаргахгүйг хичээн чухал харна.
Жунин "мм тэгвэл хардаад байгаа юм уу?" гэсээр ширээн дээрээ тулан Инбинь рүү ойртоход
Инбиний нүд томрон "хардах гэнэ шүү! би юу байдгийг нь ч мэдэхгүй" гэсээр зөрүү харлаа.
Хааны инээмсэглэл улам ёжтой болон мушилзсаар "за за Пак хатан хардахгүй байгаа бол сайн хэрэг болж, би тэгвэл өнөөдөр Мин хатны өргөөнд очиж хонолоо шүү" гэхэд
Инбинь "ТЭГЭЭ ТЭГ, аль хэдийн унтах цаг болчхоод байхад Мин хатныхаа өргөө рүү явж байхгүй яах гэж хүн дуудсан юм" гэсээр дээш бослоо.
Энэ удаад хаан нэлээд чанга инээгээд Инбиний гараас татан газар суулгалаа.
Инбинь "яав? би унтмаар байна. Үнэндээ нойр хүрч байна" гэсээр худлаа эвшээхэд
Жунин "намайг цайлж дуустал хүлээж бай" гэв.
Инбинь дургүй байгаа нь илт харагдах бөгөөд "цайгаа уугаад бараг дуусаж байгаа юм байж" гэж бувтнана.
Жунин "дахиад хийгээд өг, дахиж уумаар байна"
Инбинь цай аягалах зуураа "шөнө болсон хойно юун цайсаг юм билээ хурдан уучих, би явж амармаар байна" гэсээр хаантай харц тулсангүй.
YOU ARE READING
/Дууссан/ 🌌 Tale of soul 🌌
FanfictionТаван охинтой эзэн хаан, хүү төрүүлсэн хатнаа шууд их хатанд өргөмжилнө хэмээн зарлиг буулгалаа. . . КайБинь цуврал үргэлжилсээр. . .