HÜKÜM (TAMAMLANDI)

HÜKÜM 111

Gözlerimi zorlukla aralamamı sağlayan şey tenime bırakılan öpücüklerdi. Karnıma bırakılan öpücükler yerimde rahatsızca kıpırdanmama izin vermiyordu. Uyku sersemliği vardı üzerimde. Civan'ın sesini duymam ile yerimden hareket etme girişimimi erteledim.

"Anneyi uyandırmayalım babacığım. "

Civan'ın eli karnımda hafifçe dolaştığında dudaklarımda engel olamadığım bir gülümseme peyda oldu.

"Evet, babacığım. Hissediyorsun babayı değil mi?"

Deli adam. Bebeğimizle konuşuyordu ve 4 ayını bile doldurmayan bebek için beni hissediyor musun diye soruyordu. Daha küçüktü o. Karnımda hareketlenmemişti bile ama Civan gayet ciddi bir şekilde bebeğiyle konuşuyordu.

"Hissediyorsun, hissediyorsun. Annenin dengeleriyle oynamaya başladıysan kesinlikle hissediyorsundur sen beni."

Kıkırdamamak için kendimi çok zor tutuyordum. Civan'ın benim uykudan uyandığımı görmemesi için ise göz kapaklarım kapalıydı.

"Anneni yorma sakın. O zaten çok yoruldu. Ben onu çok yordum. Şimdi bir de sen onu yorma.  Tamam mı?"

Bu sözleri için gözyaşı dökebilirdim. Duygusallığım sabahın köründe yine hat safhaya ulaşmıştı. Bu adam beni düşünüyordu. Öyle güzel düşünüyordu ki ona aşık olmamak elde değildi.

"Bazen anneni aç bırakıyorsun. Sana çok kızıyorum. Haberin olsun. Doğduğun zaman bende seni aç bırakacağım. Süt yok sana. "

Bütün hayatım boyunca acı çekmiştim ve tüm o acıların sonunda ona kavuşmuştum. Onu bana verene minnettardım.

"Ağlayıp sızlama hiç. Karımın göğsünü verir miyim hiç ağzına? Sen onu aç bırakmaya devam edersen o iş biraz zor. "

Kahkaha atmama ramak kalmıştı. Doğmamış çocuğa diş biliyordu bu deli adam. Benim deli dolu adamım...

"Bak bak. Öyle mi diyorsun? "

Civan'ın karnımı okşayan elinin hareketleri kısıtlandı.

"Bak evlat. Karımı üzersen, aç bırakırsan seninle bozuşuruz. Sen daha bu dünyaya gelmenin keyfini çıkaramadan annenin karnına başka bir bebek yerleştiririm. Benden söylemesi. "

Kendimi daha fazla tutamayarak kahkaha attığımda Civan karnımda olan elini geri çekti. Hafifçe yataktan doğrulduğumda göz göze geldik. Kahkahamı durduramazken Civan bana sert bir şekilde baktı. Kendimi durdurmayı başarıp keyiften dört köşe olmuş bir şekilde konuştum.

"Benim bebeğimi mi tehdit ettin sen?"

Civan umursamazca omuz silkti.

"Sadece olacakları haber vermek istedim. "

Bu adam çılgının en önde gideniydi. Doğmamış bir bebeği üzerine başka bir bebek gelecek diye tehdit ediyordu. Akıl karı değildi.

"Olacaklar?"

dedim tek kaşımı havaya kaldırıp ona bakarken. Civan tepki vermedi.

"Acaba ben ikinciyi yapmak için seni koynuma alacak mıyım kocacığım? Bebeğime bu ihaneti yapmayacağıma emin olabilirsin."

Civan dudağında engel olamadığı gülüşü ile bana yaklaşmaya başladı ve hemen yanımda durdu. Gözlerim gözleriyle buluştuğunda çapkın bir şekilde mırıldandı.

"Öyle mi dersin?"

Kendimden emin bir şekilde cevap verdim.

"Evet. "