Revenge is my mission

mission 35

Crystal POV:

"haay!! why do we need to do this? it seems like we're so excited"- bagot na tanong ko sa kasama ko habang naglalagay ng maliliit na camera.

" because it is our duty"- sagot ni natasha na busy sa pa din sa ginagawa niya.

"arrrg!! that stupid alyssia always gives me an headache!!"- frustrated na sabi ko habang patuloy pa din sa ginagawa.

" you should be thankful dahil ganto lang ang pinagawa niya sa atin"

"hmmm, yeah your right, i guess and i think it will make sense"- sang ayon ko. Malapit na malapit ng mangyari ang pinakahihintay ng lahat, malapit ng bumalik taong kay tagal nag tago, ang taong inaabangan ng marami.

kevin POV:

I'm just staring at her face, parang ang lalim ng iniisip niya. while looking at her bigla nalang nagflashback sa isip ko yong mga nangyari that night, yong pakikipaglaban niya, yong walang awang pagpatay niya sa mga taong yon at higit sa lahat yong expresyon ng mukha niya, it was full of hatred, full of lust, lust of blood, she killed them without mercy, that night she looks like devil and it felt that i was looking at the unknown person, it gave me goose bumps parang ibang alyssia yong nakita ko that night compare ngayon.

"why are you staring at me?"- napahinto ako sa pag iisip ng magsalita siya. I smiled.

" i just can't take my eyes off on you"- nakangiting sabi ko. She just ignore me as usual then she continue eating.

"tsk! your just hungry"- she said in a bored tone. Di nalang ako nagsalita.

Alyssia POV:

I don't know kung ano ang iniisip ni kevin pero talagang wala ako sa mood naiisip ko pa din yong mga salitang binitawan ni katrina at ni alexa. Bakit ba nagpapaapekto ako? bakit parang nasasaktan ako sa isiping isang araw, isang araw mangyayari ang bagay na yon? bagay na ni minsan hindi sumagi sa isip ko, bagay na ni minsan hindi ko ginustong mangyari? fuck!! how can i consider them as my enemy? where in the first place they are my friends? shit!! ganto ba kalaki ang galit saakin ng tadhana? at pati mga kaibigan ko kailangan ko ding kalabanin?

" may problema ba?"- napalingon ako sa katabi kong si kevin. Dinala niya ako sa isang lugar, isang lugar na ngayon ko lang napuntahan and it so damm beautiful but i just can't appreciate it dahil sa mga iniisip ko.

"nothing"- nakangiting sagot ko at tumingin sa papalubog na araw. Hinawakan niya ang ulo ko at ipinatong sa balikat niya.

" kevin"- sambit ko sa pangalan niya. Halatang nagulat siya though hindi ko nakikita ang expression niya pero naramdaman ko yon sa reaksyon ng katawan niya.

"first time mo akong tinawag sa pangalan ko"- hindi ko pa rin siya tinitingnan nakatingin lang ako sa papalubog na araw.

" kevin"- sambit ko ulit sa pangalan niya.

"hmmm"- this time lumingon na ako sa kaniya pero siya naman ngayon ang nakatingin sa araw. Sasabihin ko ba? ano kayang magiging reaksyon niya? Lalayo din ba siya saakin tulad nila? iiwanan din ba niya ako tulad ng ginawa nila? Hindi ko alam kung bakit pero iniisip ko palang na mangyayari yon parang ang hirap, parang ang sakit, parang subrang sakit. Ngayon pa nga lang nahihirapan na akong huminga. Parang hindi ko... napahinto ako sa pag iisip ng maramdaman ko ang mga daliri niya sa mukha ko at doon ko lang nalaman na umiiyak na pala ako habang nakatingin sa kaniya. Fuck!! this is stupid!!

Chloe POV:

Ibang iba, ibang iba na sa pakiramdam parang hindi na ito yong bahay namin, pakiramdam ko nasa ibang bahay ako at kasama ang mga di kilalang tao pero tuwing mapapatingin ako sa kanila, yong itsura nila subrang pamilyar. Ano bang meron? Ano ba talaga ang nagyayari? bakit, bakit ibang alexa at katrina na ang nakikita ko?