Revenge is my mission

mission 36

Clarrise POV:

Isa isa kung pinasukan ang mga kwarto nila. Una kong pinasukan ang kwarto ni alexa, halos wala na itong laman, wala ng yong mga gamit niya, kahit isa walang naiwan. Huhuhu di man lang niya naisipang iwanan ako ng damit para at least my remembrance ako. Sunod kong pinasukan ang kwarto ni katrina, tulad ng kay alexa wala nadin itong laman. Palabas na sana ako ng masagip ng mga mata ko ang isang papel na nakapatong sa maliit na lamesang katabi ng kaniyang kama. Lumapit ako at dinampot ito. Isang sulat? natanong ko nalang sa sarili ko. aba!! lumalove letter si katrina? medyo natawa ako sa naisip ko habang binubuksan ang sulat na hawak ko.

Chloe POV:

nakatulala pa din ako pagpasok sa bahay.

"i will kill her"

"i will kill her first"

paulit ulit na nag eechoed ang mga sinabi ni katrina. She will kill her? kung ako nasa sitwasyon niya siguro yon din ang gagawin ko pero bakit kailangan may patayang mangayayari? Hindi ko pa din alam kung ano ba talaga ang nangyayari ngayon pero isa lang ang malinaw. Magkakalaban na ang turing nila sa isa't isa kaya naman mas lalo akong naguluhan. Mas lalong naging mahirap para saakin intindihin ang lahat shit!!

Kevin POV:

looking at her face right now makes me want to kill, to kill that fucking person who made her cry. Fuck!! curse it! she looks really down, her eyes are full of pain and fear, curse it!! where that emotions came from? fuck!! hindi ko na napigilan ang sarili kaya niyakap ko nalang siya ng subrang higit na mas lalong nagpahagulgol sa kaniya. shit!! sino bang nagpa iyak kaniya?

"m-mapapatawad mo b-ba ako?"- she said.

" ma-mapapatawa mo ba ako pag nalaman mo ang totoo?"- kumunot ang noo ko sa sinabi niya. Anong bang pinagsasabi niya? wala naman akong matandaan na uminom kami kaya imposibleng lasing siya.

"ano bang pinagsasabi mo jan?"- mahinahong sabi ko. Humiwalay siya sa pagkakayakap saakin saka pinunasan ang luha niya.

" wala, wag mo ng intindidhin yon, he he he"- sabi nito saka binigyan ako ng peking ngiti

Alyssia POV:

Pagkasabi ko non bigla na naman akong niyakap ni kevin at hindi ko alam kung bakit mas dumami naman yong luhang lumalabas mula sa mga mata ko kompara kanina. Hindi ko alam kung bakit masyado akong emosyonal ngayon, hindi ko alam kung bakit ako umiiyak sa harapan ng demonyong to at lalong hindi ko alam kung bakit pinapayagan kong yakapin ako ng gagong bastos na demonyong to, hindi ko maintindihan ang sarili ko at lalong lalo na ang pesting tibok na puso ko. Subrang lakas, yong bang halos hindi na ako makahinga sa subrang lakas, yong bang parang gusto nitong kumawala sa katawan ko. Shit!! this is stupid!!

"life is difficult. Sometimes, we have to experience pain in order for us to be strong because life is full of challenges"- sabi nito habang nakayakap pa din saakin.

"i don't know the reason behind your pain but i know how hurt it is because i've been there for so long, and.. and nagpakawala siya ng buntong hininga bago nagpatuloy sa pagsasalita until now.. until now i feel the same pain"- pagkasabi niya kumawala ako sa kanyang yakap at saka hinarap siya. Dama ko ang lungkot habang nakatingin ako sa kaniyang mga mata, parang subrang nasasaktan din siya. I was about to ask when he spoke.

"we have the same story. Tragic"- sabi niya na nagpakunot sa aking noo. Muli siyang nagpatuloy sa pagsalita.

" but the different is the way they die"- pagpapatuloy niya.

"katrina's told me that your family was died because of car accident and my mother and sister died because of mudered, see? both tragic, isn't it?"- ngumiti siya sa akin, isang ngiting ngayon ko lang nakita simula ng makilala ko siya. isang mapait na ngiti.

" murdered?"- pag uulit ko.

"yes, i don't know who are they, because my father didn't mentioned a name."- habang sinasabi niya yan parang nakikita ko ang sarili ko sa kaniya, parang magkaparihas ang kwento ng buhay namin. Gusto ko sana siyang tanungin kaso walang salitang lumabas sa bibig ko, parang umurong bigla ang dila ko. Nakatingin lang ako sa kaniya at ganon din siya saakin, habang nakatingin sa mga mata niya doon ko biglang naramdaman na parang gusto ko siyang yakapin at ecomfort.

"alam mo-- di na niya natapos ang balak niyang sabihin dahil kusang gumalaw ang kamay at katawan ko para yakapin siya. Ilang minuto ang lumipas bago ako lumayo at inalis ang pagkakayakap sa kaniya. Maya maya lang ay unti unti itong ngumiti, ngiting aso!

" you care huh"- nakangiting sabi nito na nagpainit sa mukha ko.

"tss!! ibinabalik ko lang yong ginawa mo"- nakairap na sabi ko.

" talaga lang huh?"- nakangiti pa rin ito.

"oo n--napahinto ako ng bigla nalang niya akong higitin at naramdaman ko nalang ang labi niya sa akin, nanlalaki ng mga mata ko habang siya nakapikit pa rin. Maya maya lang ay unti unti ko na din ipinikit ang aking mga mata at dinama ang kanyang halik. Unti unting gumalaw ang labi niya, hindi ko alam kung ano ang gagawin kaya ginaya ko din siya. Hindi ko din alam kung gaano katagal basta paghiwalay namin naramdaman ko nalang kinapusan ako ng hininga. Napatingin ako sa kaniya at siya naman ay nakangisi na naman putik!!!

" hindi mo ba ibabalik saakin yong ginawa ko?"- nakangiting sabi pa nito, nakakairita yong ngiti niya nakakairita!! pakiramdam ko mukha na akong kamatis dahil sa pula ng aking mukha. Kaya naman sa subrang inis ko ay tumayo nalang ako.

"bwisit!!"- sigaw ko sakaniya at ang gagong demonyo nagtatatawa lang letche!!

" hahaha wait faye hahaha"- di ko siya pinansin, nagpatuloy lang ako sa paglalakad pero napahinto ako ng maramdaman ko nalang na nakayakap na siya saakin mula sa likuran ko.

"I love you"- sambit niya, naktalikod pa din ako sa kaniya habang nakapatong ang baba niya sa leeg ko, Hindi ko alam kung bakit bigla nalang Akong napangiti sa narinig ko. Salitang dati ni minsan ay Hindi ko ginustong marinig sa kaniya, pero ngayon dahil mismo sa salitang yan, dahil sa salitang yan bigla nalang Parang bulang naglaho lahat ng naramdaman ko kanina. Parang isang magic word Yong sinabi niya at bigla nalang nawala Yong dahilan ng pag iyak ko kanina.

" I am very thankful dahil dumating ka sa buhay ko, though Hindi Maganda yon first met natin but still we end up into this kind of relationship. I am happy being with you, it maybe not obvious, but you always complete my day."- mas lalong lumawak Yong ngiti ko pagkarinig ko niyan.

"Mahal na Mahal Kita faye, Mahal na Mahal Kita"- sabi nito saka ako pinaharap sa kaniya at tinitigan sa mga Mata, hinawakan niya ang baba ko at unti unti ibinaba ang mukha niya saakin hanggang sa naaamoy ko na ang mabango niyang hininga, hanggang sa magkadikit ang mga ilong namin tapos .. Tapos bigla ko nalang.... Bigla ko nalang siyang...

Boggggs!! Bigla ko nalang siyang sinuntok ng maalala ko Yong ngisi niya kaniya.

" aray naman Faye!!"- reklamo niya habang nakahawak sa panga niya. Hindi ako sumagot naglakad lang ako at iniwanan siya.

"Sayang muntik na Sana yon"- dinig kong bulong ng gago, nang lingunin ko siya.

" wala Akong sinabi ha"- Parang tangang sabi niya kaya tinalikuran ko nalang siya at muling naglakad habang nakangiti. Ngayon ko lang narealize na being with him is not that bad but rather it feel good. It feel so damm good!!